Gdybym mówił językami ludzi i aniołów,
dalej brakło by mi słowa,
by dobrze opisać tę łachudrę
Gdybym też miał dar prorokowania
i znał wszystkie tajemnice,
i posiadał wszelką wiedzę,
wciąż bym nie wiedział,
jakim cudem można być aż takim
gałganem.
I gdybym rozdał na jałmużnę całą majętność moją,
a ciało wystawił na utopienie,
dalej bym, kurde, tego nie ogarnął.
Pauka złośliwa jest,
mściwa jest.
Pauka nie wybacza,
z piwnicy nie wychodzi,
godności nie ma;
dopuszcza się bezwstydu,
unosi się gniewem,
cieszy się z niesprawiedliwości,
oraz współweseli się z kapusiostwem.
Amino znosi,
w amino wierzy,
w amino pokłada nadzieję,
wszystko przetrzyma,
jak stereotypowy karaluch.
Pauka nigdy nie ustaje,
[nie jest] jak proroctwa, które się skończą,
albo jak dar języków, który zniknie,
lub jak wiedza, której zabraknie.
Po części bowiem tylko poznajemy,
po części prorokujemy.
Gdy zaś przyjdzie to, co jest nazbyt chińskie,
zniknie to, co nie jest mongolskie.
Tak więc trwają mango, amino, pauka - te trzy:
z nich zaś najgorsza jest pauka.