Pawlex
-
Zawartość
1057 -
Rejestracja
-
Wygrane dni
1
Wszystko napisane przez Pawlex
-
Wspomnienia z NFS Undercover
-
Chłopak spojrzał na nieznaną mu osobę. Najwyraźniej zbierał informacje. - Jeżeli chcesz się dowiedzieć czegoś więcej to pytaj. Postaram się odpowiedzieć - zaproponował serdecznie się uśmiechając.
-
- Groźba? Nie mam w zwyczaju komuś grozić. No chyba że ty zaczniesz grozić mi.
-
Pagan uśmiechnął się. - Objaw szaleństwa? O nie, ty jesteś zdrowy na umyśle...do czasu - odparł po czym ukłonił się w taki sam sposób jak Syd. - I ja cię witam synu Hadesa. Jestem Pagan, syn Lyssy.
-
- Ale ty z nim rozmawiasz - stwierdził. - Nie zamierzam cie obrażać. Widziałem ludzi którzy lubią sobie porozmawiać z jakimiś różnymi przedmiotami...ale na kogoś rozmawia ze zmarłym...pierwszy raz
-
- Wiesz że nie o to mi chodzi - Powiedział krzyżując ręce na piersi. - Ożywiłeś go czy może wydaje ci się że nim jesteś?
-
- Czy przedstawisz nam tego Septymiusza? - Zapytał licząc na to że chłopak się zgodzi.
-
Pagan zbliżył się do Syda niepewnie uważnie mu się przyglądając. - Już z daleka czuć od ciebie śmiercią chłopcze. Powiedz mi, czy jesteś synem Hadesa?
-
Pagan spojrzał z zaciekawieniem na Syda i Jessice. Nie robiło mu to żadnej różnicy że córka Posejdona jest tu jedyną dziewczyną. Mimo wszystko starał się do nich nie zbliżać, nawet nie wiedział kim są.
-
Pagan niechętnie wstał z łóżka gdy usłyszał komunikat. Dopiero teraz zdał sobie sprawę że w jego mieszkaniu nie ma żadnych okien. Ubrał swój płaszcz i bez pośpiechu wyszedł z domu. Udał się w stronę gdzie szli inni herosi.
-
Pagan szarpnął za klamkę od drzwi do swojego domu. Spojrzał jeszcze czy przypadkiem nikt za nim nie szedł, tak z przyzwyczajenia po czym zamknął za sobą drzwi. Jego oczy zaatakowała wszechogarniająca biel. Całe pomieszczenie było śnieżnobiałe. Jednych mogła męczyć taka sceneria, jednakże dla nowego lokatora była strzałem w dziesiątkę. Zdjął swój płaszcz i rzucił go niedbale na łóżko. Obok łóżka była mała szafka na której posążek Lyssy. Pagana wcale to nie zdziwiło, wiedział że będzie chciała o sobie przypomnieć. Wziął posążek i usiadł na łóżko. Zaczął dokładnie badać figurkę. - Wiedziałem że się postarasz mamusiu - Rzekł i ucałował twarz posążka. Odstawił figurkę i położył się na łóżku robiąc z płaszcza poduszkę. Nie wiedział teraz na co właściwie czeka.
-
Pagan lekko się ukłonił i wyszedł z budynku. Udał się do części mieszkalnej obozu. - Drugi po lewej od strony wyjścia... - powtarzał do siebie aby nie zapomnieć. Jak na razie chłopak nie wpadł na innego herosa, co w sumie mu odpowiadało. Jak dla niego to za szybko na zawieranie nowych znajomości.
-
- Musisz znaleźć ukryty obóz, to jedyny ratunek...bla bla bla - Pagan mówił do siebie przedrzeźniając swojego ojca. Szedł powoli badając wzrokiem zbliżające się ruiny warowni. Wszedł do środka nie przejmując się zbytnio czy jest tu bezpiecznie czy nie. Od razu przeszedł przez portal, nie zamierzał pozostawać w tych okolicach ani dłużej. Gdy spojrzał że nie ma już odwrotu nawet go to ucieszyło. Pierwsze co zobaczył po przejściu przez portal to ogromny budynek. Pośpiesznie udał się do niego. W środku rozejrzał się powoli po otoczeniu, zatrzymując wzrok na człowieka za biurkiem. Już na start chciał skorzystać ze swojej paskudnej mocy. Sprawdzić, przebadać odporność jego umysłu jednakże uznał że nie byłoby to na miejscu...na razie. Zbliżył się do człowieka i uśmiechnął się. - Witaj. Rozumiem że to tutaj jest obóz dla...jak to było? Herosów? - zapytał. - Nazywam się Pagan Strickland, synuś wariatki Lyssy...
-
Imię i nazwisko: Pagan Strickland Wiek: 21 lat Płeć: Mężczyzna Wygląd: Chłopak ma przefarbowanego na biało irokeza a boki głowy są ścięte na łyso. Posiada 190 cm wzrostu i mimo że wygląda na trochę wychudzonego wcale nie jest słaby. Już od urodzenia posiada dziwną bardzo bladą karnację przez co wygląda prawie jak duch. Oczy są koloru jasnozielonego. Najczęściej ubiera czarny skórzany płaszcz, spodnie galowe i lakierki. Charakter: Chłopak jest idealnym wzorem obłędu. Inteligentny oraz niepoczytalny. Często bywa nerwowy, rozdrażniony ale też uśmiechnięty i całkiem serdeczny wśród osób które może uznać za "przyjaźnie nastawionych". Potrafi być też bardzo poważny. Historia: Pagan urodził się w niedużej wiosce. Jego ojciec był owdowiałym psychiatrą. Przez większość życia Pagan był skazany na samotność i odrzucenie. Nazywano go dziwakiem, pomyleńcem a nawet demonem. Wszystko przez to że osoby które przebywały z chłopakiem zaczynały w mniejszym lub większym stopniu popadać w szaleństwo. Zrezygnowany ojciec uświadomił syna o jego pochodzeniu i mocy. Mimo swojego wykształcenia nie potrafił chłopakowi pomóc. Jedynym ratunkiem dla syna było opuszczenie rodzinnej wioski i udanie się do tajemniczego obozu dla ludzi takich jak on. Rodzic: Lyssa Moc: Sprowadzanie szaleństwa na innych. Dodatkowo potrafi "wejść" do umysłu innego człowieka co czyni jego zdolność jeszcze bardziej skuteczną. Mimo to ogranicza się to do jednej osoby na raz a gdy Pagan przejmuje umysł innej osoby jest całkowicie bezbronny.
-
(( Winić możecie tylko i wyłącznie mistrza gry że wygląda to tak jak wygląda. Olał sprawę kompletnie. Wpuścił nas do piaskownicy gdzie panuje samowolka, samemu nie sprawując nad tym żadnej opieki. Kurwa mać jeżeli już dajecie nam możliwość udziału w jakieś zabawie to przynajmniej zagwarantujcie nam że będziecie ją prawidłowo prowadzić. No cóż ja również nie zamierzam dłużej brać udziału w tej pomyłce...chyba że coś się poprawi w co wątpię. ))
-
(( Te twoje zabawy z czasem są trochę zbyt op Mephisto... ))
-
Chłopak trzymał mocno flagę i biegł do swojej drużyny. Czuł jednak że to nie wszystko na co stać ich przeciwników.
-
Pagan odebrał flagę od rannego Syda, jednak nie zamierzał wracać do drużyny. - Pomóc ci? Zostawianie innych w potrzebie nie jest zbyt ciekawe
-
Okręg ognia trochę przeszkodził Paganowi w działaniu. Nie mógł w jakikolwiek sposób dostać się do środka jednak zauważył że Syd zdołał się przedostać. Postanowił więc poczekać na rozwój wydarzeń.
-
(( No, dużo się dzisiaj tu wydarzyło. No cóż jutro będę gdzieś po 18 dopiero... ))
-
(( to ty tu jesteś od rozkręcania Lightning, nie my )) Pagan udał się na prawą flankę, zgodnie z rozkazem Syda. Nie zamierzał się nawet zakradać. Szedł przed siebie, specjalnie chcąc się wykryć.
-
Pagan spojrzał na biegnącego trupa. - Zgaduje że kiedyś brał udział w tej zabawie. No i niestety nie skończyła się dla niego za dobrze
-
- No wiesz. Lubują się w przemocy więc pewnie będą się chcieli się zemścić w jakiś prymitywny sposób. Nic nowego raczej nie wymyślą
-
Pagan ruszył za Eleanorą. - Mam nadzieje że nie boicie się zadrzeć z fanatykami Aresa. Podobno jego zemsta może być bardzo nieprzyjemna - powiedział uśmiechając się.
-
- Ja mogę pójść. Im szybciej dobiorę się do ich umysłu tym lepiej
