Equestria: Przyjaciel do grobowej deski (by peros81)

[Nightmare]

Kaszlał, ale żył. Dookoła was są bagna pełne kałuż.

[KougatKnave3]

- Słuchaj... nie biegnij tak. Bądź przy mnie ale prowadź nas, bo prawie za tobą nie nadążam. Rozumiesz mnie - spytałem się chcąc się upewnić. Mam nadzieje, że tak.

[Nightmare]

Wydała dziwny dźwięk. Truchtem ruszyła dalej.

[KougatKnave3]

Tak więc biegnę za nią by nadążyć. Mam nadzieje, że posłucha i nie przyśpieszy z dupy. Muszę ją mieć na oku. 

[Nightmare]

Ona jest za lekka by utonąć w bagnie, to ty musisz uważać. Poruszacie się znacznie wolniej.

[KougatKnave3]

Chyba że... - STÓJ NA CHWILĘ! - rzekłem. Jak się zatrzyma, to ją wrzucam na swój grzbiet i zmieniam się w rasę Meri, jednocześnie mu tłumacze jak nie ogarnia. Potem proszę by wskazywał gdzie mam lecieć.

[Nightmare]

Ppkazała ci łapką górę za bagnami. Zwykłą, wysoką górę.

[KougatKnave3]

- Trzymajcie się - rzekłem do Spika i Duszka, i wzbijam się. Następnie lecę tam tak by trwało to szybko i by nie spadli ze mnie.

[Nightmare]

W kkoncu dotarliście do podnóża góry. tam zazauważyłłeś ciężkie, zdobione wrota.

[KougatKnave3]

- Jak mniemam to tu... Spike, przygotuj się na coś co może nas zaatakować - powiedziałem. Ja wyciągam ostrza i idę powoli, otwierając wrota.

[Nightmare]

PPchnęli-cie wrota, ale ani drgnęły. Lecz gdy się obróciliście zauważyłeś, że przed wami jest korytarz kuty w skale.

[KougatKnave3]

Więc idziemy tym korytarzem sprawdzając co jest na jego końcu. Mam nadzieje, że nie spotka nas po drodze, żadna niespodzianka. Tak czy siak sprawdzamy co jest tam. Ja prowadzę.

Edytowano Maj 10, 2015 przez peros81

[Nightmare]

Szliście non stop w dół. W końcu natrafiliście na rozwidlenie. Oba korytarze idą w górę.

[Nightmare]

Szliście non stop w dół. W końcu natrafiliście na rozwidlenie. Oba korytarze idą w górę.

[KougatKnave3]

Więc idziemy w lewo. Mam nadzieje, że to będzie słuszny kierunek. Potrzeba nam szybko ożywić las, bo niewiem ile nam zostało czasu.

[Nightmare]

Szliście non stop w dół. W końcu natrafiliście na rozwidlenie. Oba korytarze idą w górę.

[KougatKnave3]

Więc idziemy lewym, mając nadzieje, że wkońcu natrafimy do miejsca przeznaczenia, uważając na pulapki nastawione przez konstruktorów.

[Nightmare]

Stworek idzie pierwszy. W końcu trafiliście na kolejne rozwidlenie, które wyglądało identycznie.

[KougatKnave3]

Więc tutaj zdaje się na intuicje stworka, on idzie pierwszy. Tak czy siak pilnuje by nic nas nie zaatakowało. Muszę mieć pewność, że mała będzie bezpieczna.

[Nightmare]

Tym razem idziecie w prawo. Identyczna sytuacja, znowu powrót w to samo miejsce, mimo, że nie ma żadnych zakrętów.

[KougatKnave3]

- Zawracamy - powiedziałem i wracamy. Jeśli to co myślę to prawda... to tu będzie odpowiedź. Trzeba zawrócić. Mam nadzieje, że dobrze myślę.

[Nightmare]

Za wami był zupełnie inny korytarz. Zakręcał kilka razy, ale w końcu weszliście do komnaty, z której odchodziły trzy inne tunele.

[KougatKnave3]

Więc wybieram ten po środku. Jak się sytuacja powtórzy to zawracam... chyba, że... dla próby, rzucam w korytarz po środku kamieniem sprawdzając co się stanie.

[Nightmare]

Nic. Odbił się parę razy od ziemi i się zatrzymał. Stworek zatrzymał się na środku komnaty, po czym ruszył w lewo.

[KougatKnave3]

Więc biegnę za nim, mając nadzieje, że już dotrzemy do miejsca naszego przeznaczenia. Mam nadzieje, że się nam uda... musimy zaplanować jak konkretnie przywrócimy życie.