Sami w dżungli (zapisy, gra)

[Scarlett]

Lecieliście samolotem- może na wakacje, może gdzieś do pracy, lub do rodziny. Gdy nagle coś zaczęło się psuć, i samolot zaczął lecieć w dół. Ostatnie, co słyszeliście od WSZYSTKICH pasażerów to płacze i piski. Samolot rozbił się na jakiejś małej wyspie, dżungli. Przeżyliście tylko wy, musicie przetrwać i wezwać pomoc.

 

KP

Imię i nazwisko:

Wiek:

Płeć:

Wygląd:

Charakter:

Cel podróży:

Ekwipunek: (do 10 rzeczy, i bardzo proszę, żeby to nie była broń lub coś w stylu telefonu, ponieważ wtedy gra nie miałaby większego sensu)

Historia:

Rodzina:

Orientacja: (gdyby ktoś nie wiedział, to chodzi o to, czy postać jest heteroseksualna, biseksualna, itd.)

 

[Scarlett]

(Moja KP ;3 )

 

KP

Imię i nazwisko: Lorie Smith

Wiek: 13

Płeć:Kobieta

Wygląd: metr 60 wysokości, czarne włosy do ramion i czarne oczy, czarna, skórzana kurtka narzucona na szary T-shirt, dżinsy, buty sportowe.

Charakter:niemiła, pesymistyczna, skłonności samobójcze, lecz odważna i pomocna

Cel podróży:dom dziecka w jakiejś małej mieścinie

Ekwipunek: torba sportowa, a w niej: latarka, gumy do żucia, kilka kanapek, butelka wody, zdjęcie matki, ojca i brata razem z nią, scyzoryk.

Historia:matka powiesiła się, a ojciec wyjechał z kochanką, nie obchodzi go rodzina. Starszy brat zmarł w wyniku pobicia. Dziewczynka w wieku 6 lat została sama na świecie, i leciała właśnie do domu dziecka z kobietą, która tam miała ją zabrać

Rodzina:matka(samobójstwo), ojciec(wyjazd z domu, brak zainteresowania rodziną), brat(śmierć trag.) ((tak wiem, bardzo miłe opisy sobie układam XD))

Orientacja: normalna XDD

Edytowano Marzec 24, 2016 przez Scarlett

[Mroczny Obserwator]

Imie i nazwisko: Drake Soul

Wiek: 15

Wygląd: ok metr 70 wysokości, średnia budowa ciała,krótkie brązowe włosy,bluza,dżinsy, t-shirt.

Charakter: inteligebtny, słabo wysportowany,pomocny,kocha gotować,umie łowić ryby, zruwnoważony psychicznie(trudno się załamuje)

Cel podróży: wraca z wakacji do domu.

Ekwipunek: plecak sportowy, butelka wody, baton,scyzoryk,żyłka do wędki 10m ,zestaw do szycia, gaz pieprzowy,

Historia: normne życie. Pojechał z klasą na wycieczke w wakacje ale podczas drogi powrotnej samolot się rozbił

Rodzina: Matka i Ojciec

Orientacja: normalna

[Gość]

Imię i nazwisko: Akihiko Yoshino

Wiek: 22

Płeć: Mężczyzna

Wygląd: 190 cm wzrostu. Akihiko ma czarne włosy zaczesane na lewą stronę, które zakrywają jego lewe oko. Ma mały pieprzyk pod okiem. Jest dość dobrze zbudowany. Oczy są koloru lodowatego błękitu, a cera bardzo jasna. Zazwyczaj ubrany jest w białą koszulkę , czarno-czerwoną bluzę i dżinsy. 

Charakter: Akihiko na początku wydaje się być chłodnym i nieprzystępnym człowiekiem. Już jako dziecko był bardzo ułożony. Miły i uprzejmy dla innych, mający maniery dżentelmena. Ma wielkiego ducha walki i nigdy się poddaje. Potrafi być czasami lekko zboczony, zwłaszcza kiedy chodzi o chłopaków.

Cel podróży: Odwiedzenie rodziny.

Ekwipunek: Torba, notes, scyzoryk, zapałki, paczka papierosów, kanapka i butelka soku.

Historia: Akihiko przebywał w Ameryce z powodu należenia do akademii koszykarskiej. Pewnego dnia spotkał chłopaka o imieniu Hinata. Miał on problemu ze znalezieniem przyjaciół w nowym miejscu, także Akihiko zaprosił go do wspólnej gry w koszykówkę. Hinata podziwiał talent Akihiko. Po kilku latach Hinata wyjechał z powrotem do Japonii, a Akihiko został sam. 

Kiedy dorósł wyjechał do Japonii, aby zmierzyć się właśnie z Hinatą i sprawdzić czy pamięta jak się gra. Doszło do kłótni i Akihiko stracił przyjaciela. Postanowił zostać w Japonii na stałe. Matki nigdy ni znał, natomiast ojciec był bardzo troskliwy i zawsze go wspierał. Miał także młodszego brata, z którym kochał się bawić. Kiedy dostał propozycję powrotu do Ameryki i granie w NBA, ten zgodził się i wyjechał. Jego życie polegało na ciągłych podróżach.

Podczas meczu dostał kontuzji nogi, a dokładnie to kolana. Rzucił granie w kosza. Kiedy wypadek samolotu miał miejsce, właśnie wracał do Japonii aby odwiedzić swoją ukochaną rodzinę.

Rodzina: Fuyuhiko Yoshino (ojciec), Haruhiko Yoshino (młodszy brat).

Orientacja: Homoseksualny

Edytowano Marzec 20, 2016 przez SayaSuu

[Scarlett]

Akcept

[Ukeź]

[Nie obiecuję, że będę regularnie się udzielać, bo od początku semestru mam nawał roboty i swoje problemy gratis, ale się zgłaszam, bo może coś będę pisać w wolnym czasie, z racji że święta idą.]
 

Imię i nazwisko: Ignacy Marmolada (bo czemu nie?)

Wiek: 24 lata.

Płeć: Mężczyzna.

Wygląd: Pierwsze co - kurdupel. No, może bez przesady. Ale wielki nie jest, mierzy jakieś 165 cm wzrostu, w porywach do 167 cm, zależy jak go zmierzą. Poza tym uroda typowego nastolatka, chociaż ma te swoje 24 lata na karku. Cóż to znaczy uroda nastoletnia? Ano rysy dość delikatne, bardziej chłopięce niż męskie, chociaż też nie można powiedzieć że kobiece. Szczupły, może nie szkielet obciągnięty skórą, ale waga w dolnej granicy normy. Blada, piegowata cera, a nos lekko zadarty. Oczy osadzone dość głęboko, wiecznie wygląda na przemęczonego, lub lekko przyćpanego w związku z tym. Włosy z grzywką opadającą na czoło, namiętnie farbowaną na niebiesko, boki zgolone na krótko, w jakimś takim ciemnym naturalnym kolorze. Kwestia ubioru - przeważnie czarne spodnie z krokiem prawie w kolanach i węższymi nogawkami, niebieska (iście pod kolor włosów) bluza z kapturem, zdecydowanie za duża w rozmiarze, czarne trampki i czarny fullcap założony trochę bardziej z tyłu głowy. A no i ogółem ma jeszcze tunele w uszach, 2 cm, a na twarzy tzw shark bites (kolczyki po dwa po dwóch stronach dolnej wargi, takie podwójne snejki).

Charakter: Dość pozytywny chłop, że tak powiem. No, może nie jest jakimś super optymistą, bez przesady, ma swoje "emo nastroje" od czasu do czasu, ale tak w gruncie rzeczy, to raczej stara się nie marudzić. I przede wszystkim próbować wybrnąć z niekorzystnych sytuacji. Raczej na luzie podchodzący do różnorodnych tematów. O cóż mi chodzi? Ano o to, że nie zrazi go przykładowa rozmowa o odchodach. Ogółem wychodzi z założenia, że nie ma tematów na które nie można pogadać. Spontaniczny ziomek, tak poza tym. Mimo, że analizuje sytuacje i układa w główce plan, co ma uczynić - ostatecznie robi coś pod wpływem impulsu. 

Cel podróży: Włóczy się chłopaczyna po świecie od jakiegoś czasu, różnymi środkami transportu, zwiedza sobie po prostu. No i teraz sobie leciał samolotem akurat. 

Ekwipunek: Chlebak wojskowy (taka torba), szkicownik i kilka dupereli do pisania/bazgrania razem z nim, zapałki, nóż introligatorski, sól fizjologiczna (opakowanie 6 ampułek).

Historia: Chłopczyna pochodzi z naszej Polszy. Ogółem życie bez jakichś specjalnych szaleństw, skończył sobie w swoim kraju szkołę, potem zaczął studia artystyczne, które ostatecznie rzucił po dwóch latach. Uznał, że chce coś poza rodzinnym krajem zobaczyć i tak od momentu rzucenia nauki podróżuje po świecie. Głównie autostopem, ale czasem również innymi środkami transportu. Sporadycznie odzywa się do rodziny, raczej nie utrzymuje kontaktów ze starymi znajomymi. Podczas podróży do następnego planowanego do zwiedzenia kraju samolot rozbił się. 

Rodzina: Ma dwóch młodszych braci, którzy żyją sobie dalej w kraju z rodzicami.

Orientacja: Raczej panseksualny (czyt. kij z tym co kto ma w gatkach), chociaż bardziej w stronę homoseksualizmu. 

[Scarlett]

Akcept

[PrinceKeith]

Imię i nazwisko: Shiguroya Megumi "Paige"
Wiek: 22 lata
Płeć: Kobieta
Charakter: Z początku może wydawać się oschła ale to tylko pozory owej pani malarz. Na prawdę jest dovrze wychowaną, młodą panną. Zawszepowtarza wszystkim by byli kreatywni. Wciąż nażeka na kolor zielony-który według niej jest niekreatywny.
Cel podróży: Wypoczęcie od codziennych spraw.
Ekwipunek: Wszelkie przybory do pisania i rysowania/malowania, kartki, koperty oraz znaczki, kilka zdjęć, zapasowa sukienka, serwis do herbaty z porcelany, różne rodzaje herbaty.
Historia: Część histori Paigi nie jest znana również mi. Ponieważ zaszła sytuacja, że Tony rozlał atramęt na jedną trzecią kartek z jej kroniką. Powiem wam to, co wiem i poznałam z pozostałych dwóch trzecich. Paiga była zachwycona nowym domem, choć z początku nie mogła się tam odnaleźć. Nie chodzi o to, że gubiła się po korytarzach, je pamiętała dokładnie. Ale o to, że było tu inaczej niż gdziekolwiek indziej. Między innymi to, że chłopcy mogli mieć pokoje z dziewczynami. Po za tym funkcjonowały tu małe grupki zainteresowań. Jedni byli zawodowymi mordercami, inni muzykami, komputerowcami a inni jak ona, artystami. Dosyć szybko odnalazła się w grupie dzięki osobie z którą dzieliła pokój- Helenem Odisem. On też tworzył. Nawzajem pomagali soboe w obrazach i nie tylko. Po krótce nadszedł czas na miłość, ale o dziwo nie był nią Helen a chłopak świetnie znający się na mechanizmach-Tony. Po paru latach zaczęła z nim chodzić, tak na poważnie chociaż powiem, że z początku ignorowała wszelkie podrywy. Pewnego dnia porwała ją organizacja, było okropnie. Okropniaście. Siedziała zamknięta dobre kilka tygodni. Nareszcie los się zlitował i postanowił nadesłać pomoc. Teraz jest dobrze.
Rodzina: Wszyscy nie żyją, ale ma chłopaka-Tony'ego.
Orientacja: Heteroseksualna

Edytowano Marzec 21, 2016 przez Clocky

[Gray Picture]

Imię i nazwisko: Adela Martin

Wiek: 19

Płeć: Kobieta 

Wygląd: Ciężko określić wiek dziewczyny na podstawie jej wyglądu, dziecięca twarz i okrągłe, duże oczka robią swoje.  Do tego Adele można określić słowem filigranowa: dziewczyna jest bardzo drobnej budowy, chuda, niziutka, 155 centymetrów wzrostu i to w kapeluszu. Skoro już o tym nakryciu głowy mowa, to mogę przy okazji wspomnieć, że zwykle nie rozstaje się ze swoim szarym melonikiem. Nawet jak nie pasuje on do reszty ubioru. Nie tylko to przyciąga do niej spojrzenia przypadkowych przechodniów. Włosy Adeli są intensywne różowe, a lewą brew zdobi srebny kolczyk. Zwykle ubiera się w za duże koszulki, bo ciężko jej znaleźć coś w swoim rozmiarze. Do tego jakieś spodnie, najczęściej rurki i trampki pod kolor włosów. 

Charakter: Nie pesymistka, nie optymistka, ale też nie realistka, określa się jako coś pomiędzy. Adele jest zazwyczaj opanowana i stara się najpierw myśleć, potem robić, ale są dwie sprawy, które zawsze wyprowadzają ją z równowagi. Gdy ktoś śmieje się z jej dziecięcej urody lub nazywa niską. Kompleks Napoleona, można rzec. Ma kilka małych pasij. Pisze opowiadania niskich lotów, rysuje bazgroły oraz kocha czytać. 

Cel podróży: Postanowiła zobaczyć świat zanim rozpocznie studia.

Ekwipunek: 64 kartkowy zeszyt, piórnik z kilkoma flamastrami i długopisem, paczka żelków, ulubiony kryminał, torba na ramię, breloczek z latarką, scyzoryk, mały kartonik soku jabłkowego. 

Historia: Jej życie nie obfitowało w niezwykle wydarzenia. Urodziła się w małym miasteczku w Anglii, tam też dorastała. Miała niewielką grupę przyjaciół. Najbardziej pamiętnym dniem w historii dziewczyny są osiemnaste urodziny. Dlaczego? Z dwóch powodów, dostała na nie od przyjaciół melonik i za ich namową, wspomagają zbyt dużąilością procentów w łepku, dała sobie zrobić kolczyk w brwi i przefarbować włosy na różowo. Do dziś nie wie dlaczego. Skończyła szkołę, co prawda nie z wyróżnieniem, ale całkiem dobrze, dostała się nawet na studnia. Chcąc zrobić coś szalonego zamin zrozpoczną się one, kupiła bilet na losowo wybrany samolot.

Rodzina: matka, ojciec, starsza siostra

Orientacja: biseksualna

[Scarlett]

Akcept jak w ciągu dnia żadna inna osoba nie dołączy to zaczynamy

[Scarlett]

Wybieraj co chcesz

[Scarlett]

//Ok zaczynamy

 

Po katastrofie, cudem wyszedłeś z wraku i dostrzegłeś , że obok ciebie z pozostałości samolotu wychodzą inne, zmęczone i zszokowane osoby. Postanowiłeś zapytać się jednej z nich, co właściwie się stało.

 

//bleflar2 w razie czego dołączysz w środku gry 

[Gość]

Chwiejnie stojąc na nogach, Akihiko rozejrzał się powoli. Nieźle.. Jakaś wyspa,pewnie z daleka od cywilizacji. Dostrzegł, że nie tylko on przeżył w tej okropnej katastrofie. Podbiegł powoli do jednego z ocalałych i chociaż sam ledwo się trzymał, pomógł reszcie wydostać się z wraku.

[Scarlett]

-Dzięki.-powiedziała dziewczynka, której mężczyzna pomógł się wydostać.-Jak się nazywasz?-zapytała.

[Gość]

-Akihiko.. Akihiko Yoshino.-Powiedział z ciepłym uśmiechem na twarzy.

-A ty jak się nazywasz?-Spytał po chwili przyglądając się dziewczynce.

[Scarlett]

-Lorie Smith.-uśmiechnęła się dziewczynka- Dokąd leciałeś?

[Gość]

-Do rodziny.. Jednak widzę, że nic z tego..-Powiedział wzdychając i rozejrzał się jeszcze raz. Usiadł na ziemi, gdyż jego kolano.. No nie miał już trochę siły i musiało odpocząć. Takie wady kontuzji.

[Scarlett]

-Wszystko dobrze?- Lorie zauważyła, że kolano nie wygląda dobrze, i pochyliła się nad nim.

[Gość]

-Ta.. To tylko kontuzja. Przejdzie zaraz.-Powiedział z uśmiechem i wstał chwiejnie.

-lepiej gdzieś chodźmy.. To miejsce nie wygląda mi na przyjazne, więc najlepiej nie być w jednym miejscu.-Dodał po chwili.

[Scarlett]

-Dobrze. Możemy udać się w stronę plaży- mała wskazała ziemię, która była lekko pokryta piaskiem, przeistaczającą się powoli w plażę.-Dojdziesz?

[Gość]

-Ta.. Dam radę. Co z resztą?-Spytał patrząc nas resztę rozbitków.

[Scarlett]

-Dojdą po śladach. W razie czego wrócimy po nich.- powiedziała młoda 

 

[Gość]

-Jasne.-Powiedział i ruszył ws stronę ziemi z piaskiem. Westchnął ciężko. Co za los.

[Scarlett]

-Więc... opowiesz mi coś o sobie? Nie nalegam- widziała, że mężczyzna jest nią zmęczony, a także jej pytaniami.

[Gość]

-A co chcesz wiedzieć?-Spytał, patrząc na nią miłym, ciepłym wzrokiem.