Horse_Wars: Niewolnicy (by PiekielneCiastko)

[Ohmowe Ciastko]

-Nie przemęczaj się-powiedziałem do Kate.

Rzuciłem wszystkie owoce poza drzewo. I tak wiedziałem, gdzie ich szukać, dlatego rzuciłem w przeciwnym kierunku.

[Nightmare]

Gryfiątka poleciały za nimi, a duży siedział na krawędzi, patrząc na maluchy.

[Ohmowe Ciastko]

-No i po problemie. Jakbyś była głodna, to mów mi co i ile chcesz, to ci przyniosę-powiedziałem do Kate dezaktywując tarczę, lecz nadal pilnowałem dużego.

[Nightmare]

- Oki, już nie przesadzaj. - zachichotała i powoli podeszła do stworzenia. Usiadła obok niego, jakiś metr dalej.

[Ohmowe Ciastko]

-I tak bym uważał, ale jak wolisz.

Nie chciało mi się zbytnio ruszać. Przeniosłem się do drzewka z owocami z chęcią zjedzenia kilku.

[Nightmare]

Kiedy ty jadłeś, Kate powoli zbliżała się do stworzenia.

[Ohmowe Ciastko]

Lekko zmieniłem moją pozycję, by w razie czego móc szybko zareagować.

[Nightmare]

Stworzenie dalej patrzyło na maluchy i nie zareagowało, kiedy Kate powoli położyła kopyto na jego grzbiecie.

[Ohmowe Ciastko]

Nadal patrzyłem co się wydarzy.

[Nightmare]

Kate pogłaskała gryfa, wstała i podeszła do ciebie.

- Co tak się patrzysz? Jakiś transport nam się przyda. Jakbyś nie zauważył, to Podmieńce zabrały większość statków i wysadziły resztę.

[Ohmowe Ciastko]

-Do siedziby Zakonu nas nie zabierze. A poza tym czy wytrzyma nas oboje?

[Nightmare]

- Oczywiście. Może da nam trochę większą swobodę ruchu po planecie.

[Ohmowe Ciastko]

-Jak uda ci się go pilotować, to proszę bardzo. Ja też z chęcią zobaczę, co jest w okolicy. Ale teraz pójdę obejrzeć ruiny podmieńców.

[Nightmare]

- Powodzenia. - rzuciła i dosłownie rzuciła jeden z pozostałych owoców zwierzęciu. Ten pochłonął go bez przełykania.

[Ohmowe Ciastko]

Szybkim krokiem skierowałem się do ruin. Miałem nadzieję, że już nie płoną.

[Nightmare]

Po dwóch godzinach dotarłeś na miejsce. Zastałeś jedynie zgliszcza dawnej fortecy. Skądś dobiegł cichy szloch.

[Ohmowe Ciastko]

Szybko pobiegłem w tamtym kierunku.

[Nightmare]

Płacz dobiegał z jednego z prawie zawalonych budynków.

[Ohmowe Ciastko]

Wytworzyłem koło siebie tarczę. Trudno było, ale jakoś się udało. Byłem już zmęczony ciągłym czarowaniem. Powoli wszedłem do budynku.

[Nightmare]

W środku były trzy klatki, w tym dwie większe zmiażdżone doszczętnie kawałkami dachu. W trzeciej, najmniejszej, siedział mały zielony źrebak o żółtej grzywie. Prawie podskoczył, kiedy ciebie zobaczył i próbował się zlać z prętami na tyłach klatki. To on tak płakał.

[Ohmowe Ciastko]

***************************************************************************************************************(ciąg myśli tak niecenzuralny, że wygwiazdkowałem cały).

Powoli podszedłem do klatki.

-Nie bój się mnie-powiedziałem najmilej jak umiałem- Już raz cię uratowałem więc i teraz to zrobię. Was. Niech Bogini pomorze duszom twoich towarzyszy-rozejrzałem się po pokoju i spojrzałem na klatkę szukając sposobu na jej otworzenie.

[Nightmare]

(ten inny źrebak)

Zamek był pogięty i nie było szans na otworzenie go.

[Ohmowe Ciastko]

A ja szukałem całe RPG ich opisów.

---

Jeszcze miałem dość siły, by magią rozerwać klatkę. Lecz później musiałem już odpocząć. Zacząłem niszczyć jedną ścianę klatki.

[Nightmare]

Zardzewiałe pręty szybko się poddawały, a źrebak kulił się na drugim końcu klatki.

[Ohmowe Ciastko]

-Jak się tak na ciebie patrzę, to coraz bardziej sądzę, że to nie ciebie uratowałem wcześniej-uśmiechnąłem się- Ale nie martw się. Lubię pomagać- dalej zmagałem się z prętami.