W_objęciach_Chrysalis: Nadchodzi ratunek! (by Po prostu Tomek)

[Po prostu Tomek]

Żeby zabić czas, usiadł na ławce i głębiej wczytał się w książkę o Podmieńcach. Jak dotąd przejrzał ją tylko pobieżnie. "Jeśli zamierzam uratować Golden Dust'a nie mogę latać jak opętany bez żadnej wiedzy. Zatem najpierw Celestia, a potem się zobaczy" pomyślał rozglądając się jeszcze po stacji.

[Nightmare]

W książce było tylko trochę o kokonie, trochę o Chrysalis.. Ale wszystko w niewielkich ilościach. Książka była cieniutka. Niedaleko było stanowisko do pisania listów. Wystarczyło napisać wiadomość na pergaminie, zwinąć i dać małemu gołębiowi pocztowemu.

[Po prostu Tomek]

Grim naskrobał krótką notkę i wręczył gołębiowi. Stało tam: Jadę do Canterlot uprzedzić Celestię. Potem do Changei. Może mnie trochę nie być, niech ktoś zaopiekuje się domem. Grim Cognizance.

List zaadresował do sołtysa i powoli podążył na peron.

[Nightmare]

- Proszę wsiadać! - rozległ się dźwięk konduktora. Gołąb odleciał w stronę ratusza, a do pociągu zaczęły napływać kucyki.

[Po prostu Tomek]

Wszedł do pociągu, zajął miejsce przy oknie by obserwować okolicę. Peron znał, więc na razie przypatrywał się nowo przybyłym. Juki złożył obok siebie. Żeby sobie ulżyć odwinął łańcuch i zwinięty ułożył koło nich. Z powrotem zapakował książkę o Podmieńcach i spokojnie usiadł na krześle.

[Nightmare]

Do pociągu wsiadły dwie zakapturzone postaci. Szeptem rozmawiały w kącie wagonu. Przyszedł konduktor i zaczął sprawdzać bilety. Po pewnym czasie doszedł do ciebie.

- Bilecik do kontroli. - uśmiechnął się przyjaźnie.

[Po prostu Tomek]

Grim przypatrzył się uważnie postaciom. "Po co nosi się kaptur w pociągu? Przecież jest ciepło" pomyślał. Z zadumy wyrwał go głos konduktora. Podał bilet.

- Panie konduktorze, kto to jest? - szeptem spytał nie zdradzając w najmniejszym stopniu, że rozmowa dotyczy tajemniczych pasażerów.

[Nightmare]

- Pasażerowie - odparł wesoły konduktor i poszedł dalej, uprzednio kasując jego bilet i mu podając. Zakapturzone postacie podały bilety. Gdy jedna z nich to robiła, lekko osunął się rękaw płaszcza. Odsłoniło to kawałek dziurawego kopyta.

[Po prostu Tomek]

"Wesoły i rozkojarzony. Ciekawe czy puściłby gapowicza." Jedno spojrzenie przywołało Grima do porządku. Powoli przysunął nieco bliżej łańcuch. Rozpoczął intensywne, choć dyskretne, wpatrywanie się w przybyszów. "Pewności nie mam, jeszcze poczekam. Poobserwuję to się dowiem." Żeby nie zwrócić na siebie uwagi spożył suchara.

[Nightmare]

Postacie szeptały między sobą. Jedna wyjęła spod płaszcza butelkę z różowym, fosforyzującym płynem. Obu przybyszów wzięło po łyku.

[Po prostu Tomek]

"Narkotyki? Jakiś nowy alkohol? Wiem co zrobię. To ryzykowne, ale inaczej nic się nie dowiem". Postanowił udać wycieczkę do toalety i jakby mimochodem przeszedł tuż obok tajemniczej dwójki.

[Nightmare]

Napój miał urzekający zapach róży, a postacie pijąc go, starały się nie wylać ani kropli. Jednak, kiedy jeden niechcący wylał troszeczkę, zamiast spaść na podłogę, kropelka rozwiała się jak mgła. Drugi skarcił go w jakimś tajemniczym języku.

[Po prostu Tomek]

"Chleją perfumy? Gdzie tam. Konkluzja: dziurawe, gadają jak potłuczone, piją jakieś różowe świństwa. Nie ma co się łudzić, Podmieńce. Może coś wiedzą. Sprawdźmy". Po dokonaniu tego ciągu myślowego Grim Cognizance dosiadł się do gości.

- Witajcie, jakoś nigdy was w okolicy nie widziałem. Kto wy? - zagadał z udawaną wesołością.

[Nightmare]

Jedna z postaci wydała coś w rodzaju syknięcia. Oberwała za to w łeb od drugiej. Pierwsza odchrząknęła.

- Co ci do tego? - zapytała chrapliwym głosem.

[Po prostu Tomek]

- A tak, pytam. Jeżeli przeszkadzam, to mogę sobie iść. Po prostu lubię nawiązywać nowe znajomości, a z obcymi jakoś łatwiej się dogadać. - szeroko się uśmiechnął. "Mogą mnie i odpędzić, pewność już mam. Teraz tylko dojechać bez problemów." pomyślał, rzucając okiem na swój plecak. Nie było widać, ale za nim był łańcuch. W razie czego skoczyć, machnąć i dwie sprawy z głowy.

- Może czegoś treściwego byście zjedli?

[Nightmare]

- Nie, idź sobie, kurduplu. - pierwsza postać miała wyraźne problemy z mową equestriańską. Dla ukrycia tego pociągneła z butelki.

[Po prostu Tomek]

- A zatem nie narzucam się już dłużej. - kiedy tylko Grim odwrócił się tyłem do Podmieńców twarz wykrzywił mu grymas gniewu. "Spokojnie, zbyt wczesna reakcja wszystko zepsuje. Na razie tylko obserwować." z tymi myślami udał się na swoje miejsce. Na pewno nadarzą się nowe okazje. Wtedy już "porozmawiają" inaczej. Na potwierdzenie delikatnie poruszył łańcuchem. Uspokoiło go to.

[Nightmare]

Postacie szeptały w kącie przez resztę podróży. Ich język przypominał trochę syczenie węża na pierwszym planie wymieszane z innymi dźwiękami. Po kilku godzinach jazdy pociąg dojechał do Canterlot. Postacie nie ruszyły się z miejsc, a kilka kucyków wysiadło z wagonu.

[Po prostu Tomek]

"Jasna cholera. Tego brakowało. Oni pojadą w siną dal, być może uwożąc informacje o Golden Duście. A ja powiedziałem, ze ostrzegę Celestię. Żeby to Discord porwał!"

Mrucząc pod nosem siarczyste klątwy, Grim spakował się i opuścił pociąg. Łańcuch też zapakował. Na odchodnym obdarzył Podmieńce nienawistnym spojrzeniem. "Jeszcze was dopadnę." pomyślał wychodząc.

[Nightmare]

Podmieńce nie zwróciły na niego uwagi, tylko wzięły łyka z kolejnej butelki. Na peronie było mało kucyków. Z daleka widziałeś zamek Canterlot.

[Po prostu Tomek]

Grim owinął łańcuch jak wcześniej, wokół pasa. Potem założył juki i doprowadził się do porządku. Potruchtał w stronę zamku, obserwując otoczenie. Nigdy tu nie był, więc wrodzona ciekawość go zżerała.

[Nightmare]

Dookoła były różne sklepy, a okoliczne kucyki unosiły wysoko głowę.

[Po prostu Tomek]

"Oho, arystokracja! Oby nie było ciężko..." Grim postanowił udać się do zamku dłuższą drogą. Przepych miasta zrobił na nim wrażenie i chciał obejrzeć jak najwięcej zanim wróci do swoich obowiązków.

[Nightmare]

Budynki były pięknie dekorowane i strasznie duże. W jednym zaułku zobaczyłeś coś wzrostu źrebaka. Kuliło się obok śmietnika.

[Po prostu Tomek]

(jak dobrze pamiętam miało być trzecią osobą, ale mnie tam wszystko jedno)

Podszedłem do tego czegoś i wyciągnąłem na światło dnia.

- A ty kto? - zapytałem ponuro.