Daedry są wśród nas [NZ][Crossover][Comedy][Slice of Life][Adventure][Dark][Human]

[Cahan]

Jako, że Internety mam kulawe, a krytycki bełkot w tym wypadku uważam za zbędny i robiony na siłę, powiem tak - to był chyba najlepszy rozdział. Napisany z ogromną dawką humoru i historii Tamriel. Napisany zgrabnie. Czyta się lekko, przyjemnie, a banan nie schodzi z mordy. Krócej - ten rozdział jest ZAJEDWABISTY! Czekam na więcej z niecierpliwością. Discord i relacje międzydaedryczne to mistrzostwo.

[plx]

No i kolejny, wybitny rozdział. Czy najlepszy? Nie wiem, wszystkie trzymają równy poziom. Duży plus za upchnięcie nieco informacji o Elderscrollsowym lore No i wreszcie dowiedzieliśmy się kilka ciekawych rzeczy o "głównym złym"!

[Overlord szu]

kiedy będzie nowy rozdział? czekam z niecierpliwością

[Dolar84]

Przeczytane.

 

Beware the spoilers!

 

Na początku chciałbym się odnieść do słów autora z jego notki w rozdziale pierwszym, "Skoro nie znasz tych gier, to po co czytasz crossover?" Bo nominowali...

 

A teraz na poważniej - w związku z powyższą wypowiedzią miałem pewne obawy, że opowiadanie będzie dla mnie, zupełnego laika w świecie Elder Scrolls po prostu nudne. Na szczęście moje obawy okazały się nieuzasadnione, ponieważ bawiłem się całkiem dobrze, choć z pewnością nie odkryłem wszystkich smaczków i nawiązań, od jakich w tego typu produkcji z pewnością się roi.

 

Fabuła jest całkiem interesująca, choć powtarzający się schemat jednej daedry co rozdział w późniejszych częściach odrobinę nuży - nie mamy dosyć czasu by porządnie zapoznać się z jednym bohaterem, gdy zostajemy przysypani kolejnymi. Jednak jest to tylko pomniejsza niedogodność, a przygody kolejnych książąt i psa wciągają i to bardzo. Akcja raz spowalnia raz przyspiesza, ale wszędzie wychodzi to naturalnie i nie przeszkadza  w lekturze.

 

Bohaterowie przedstawieni są przyjaźnie dla użytkownika. Nie wiem na ile ich charaktery odpowiadają tym z gry, jednak tutaj wypadli dobrze, a ich poszczególne cechy zostały ładnie uwypuklone - szaleństwo u jednego, chęć zniszczenia i innego i tak dalej... Ogólnie trudno ich było nie lubić. Jeżeli chodzi o postacie kanoniczne, to podobało mi się przedstawienie Twilight, no i Discord był na bardzo wysokim poziomie - czytało się z przyjemnością.

 

By samych zalet nie było, przejdę do spostrzeżonych wad - przede wszystkim baty należą się za pierwszy rozdział - nawalone powtórzeń a stylistyka leży i kwiczy. Później było już zdecydowanie lepiej, jednak nadal tu i ówdzie widać było dziwacznie skonstruowane zdania, które stanowiły nieprzyjemne zgrzyty podczas lektury.

 

Podsumowując, czekam na kolejne rozdziały - chętnie poznam dalszą część przygód demonicznych książąt.

[Sunrise Sparkle]

4 lata i nic... szkoda, naprawdę szkoda Wnoszę uprzejmą prośbę o kontynuację