Equestria: Płonąca zemsta

[Arcybiskup z Canterbury]

Kawałek deski który prawie trafił Slaga był wystarczającym oświadczeniem, że nie.

- Czy ty kiedyś mu w jakiś sposób zaszkodziłeś? - zapytała Moth. grzejnik w tym czasie miotał się, poirytowany i chodził cały czas w kółko, powarkując.

[Ares Prime]

- Nie wiem, nie pamiętam to było dawno temu. Cholerny duchu, jak rzucisz choćby kamykiem w mojego kumpla czy towarzyszkę, to spalę ci tą budę a z kości spalę tak że nawet popiół po tobie niezostanie.

Mimo wszytsko starałem się przypomnieć czy aby faktycznie czasami nie zrobiłem coś złego temu pustelnikowi. Nie żebym żałował, ale wolę mieć pewność o co się mnie tu oskarża, nawet jeśli oskarżajacym jest umarlak. 

[Arcybiskup z Canterbury]

- A gdybyśmy spróbowali go pogrzebać? Mocno kościelna metoda, wiem, ale może... Może podziała? - zapytała cicho klacz, podchodząc bliżej towarzysza. Chwilę póżniej musiała się odsunąć, bo w jej kierunku poleciał kawałek gałęzi.

[Ares Prime]

- Dobra wiedźmo, zrobimy po twojemu. Ale jak potem się od nas nie odwali, to spalę mu ten kurnik który za życia domem nazywał. 

 

Następnie chcąc nie chcać wróciłem go chaty i magią przelewitowałem wszytskie kości jakie były w środku. Wychodzę z pustelni, odstawiłem kości, po czym zacząłem ostożnie magią wykopywać dół, znaczy się grób na te gnaty. 

[Arcybiskup z Canterbury]

- Dla mnie spalenie tego nie jest groźbą. Ja tylko staram się dobrze radzić... Zorganizuję jakiś porządny kawałek głazu - powiedziała i zniknęła między drzewami.

Wróciła dziesięć minut później, a u jej boku leżał duży, płaski, pochyły głaz wielkości kucyka.

- I jak? Mogiła gotowa?

[Ares Prime]

- Ta gotowe. - wrzuciłem gnaty do dołku, zasypałem ziemią i przydeptałem. Następnie zaś magią przelewitowałem głaz i ustawiłem jako nagrobek. - No całkiem to nie gorzej wygląda. Przydała by się jeszcze jakaś dedykacja czyj to grób, ale tym ja się zajmę. - mój róg zaświecił na ognisto-czerwono. - Wypalę na kamieniu napis, masz jakiś pomysł? Moze poprostu ''Pustelnik-wrednik''?

[Arcybiskup z Canterbury]

- Nie, bo się kijowo rymuje. Nie silmy się na zbytnie ambicje. Tradycyjne "Tu spoczywają kości..." Będzie w sam raz. Chyba, że masz coś ciekawszego oprócz wrednika. - Wzruszyła ramionami.

[Ares Prime]

- Meh tam.. - odparłem i magią zacząłem w skupieniu rzeźbić napis ''Tu spoczywają kości pewnego pustelnika''. Trochę to trwało aż róg mnie zaczął piec, ale wreszcie pracę ukończyłem. 

- No pierwszy dobry, zdaje się uczynek od miesiąca. Dobra wredny duszku, załatwiliśmy twoim gnatom wieczny spoczynek, ładnie przykryliśmy kołderką z ziemi, nawet nagrobek dostałeś normalnie full serwis, to teraz łaskawie odczep się od nas i daj nam spać w spokoju dobra? 

[Arcybiskup z Canterbury]

- Chyba sobie odszedł. Swoją drogą, tanio się cenią czasem te duszyczki zbłądzone... No, czas wznowić spoczynek! - powiedziała i ruszyła do chatki, gdzie z powrotem ułożyła się pod swoim kocem. Faktycznie, stukot i ostrzał kamieniami ustał.

[Ares Prime]

- Pustelnicy zazwyczaj nie mają królewskich standardów. - odparłem wchodząc za wiedźmą do środka, i nie omieszkałem trochę pogapić się na jej tyłeczek nim się położyła. Sam też się uwaliłem na swoje posłanie, Grzejnik położył się obok mnie, od razu zrobiło się cieplej. 

- No to dobranoc Moth, do rana. - powiedziałem towarzyszce i sam usnąłem. 

[Arcybiskup z Canterbury]

- Dobranoc - odparła.

Dalsza, zdecydowanie za krótka część nocy minęła spokojnie, bez przerywania snu żadnego z kucyków.

Slag obudził się z zadem salamandry na swojej twarzy. Grzejnik spał w najlepsze z otwartą szeroko paszczą. I pomyśleć, że kładł się spać zwinięty w kłębek.

Moth tymczasem nie było. Zapewne obudziła się już wcześniej i poszła załatwić sprawy ściśle związane z fizjologią.

[Ares Prime]

- Gdzie mnie z tym dupskiem, gadzie jeden... - fuknąłem zaspany lekko odsuwając Grzejnika od swojej twarzy. 

Wstałem niechętnie, i zacząłem ogarniać co się stało. A tak, baba poszła w krzaki za potrzebą, no to ja chyba też powinienem. 

Ubrałem się w zbroję, potarłem kopytem zmierzwioną grzywę i wyszedłem z szałasu, w krzaki aby ulżyć pęcherzowi.

[Arcybiskup z Canterbury]

Po podlaniu jednego z krzaków pozostało Slagowi znalezienie wiedźmy, co w tym wypadku znaczyło zapewne wrócenie do chatki i poczekanie tam na nią. Powinna sama się znaleźć.

Nie męczy cię przypadkiem jej samowola? Oczywiście, JA jestem tu tylko od drobnych podpowiedzi... Zrobisz, co uznasz za słuszne.  - Sombra odezwał się pierwszy raz od kilku godzin. Ostatnie jego zdanie miało w sobie zawarte wyraźnie widoczne "Ja bym tego tak nie zostawił".

Tymczasem drzwi otworzyły się i Moth weszła do środka.

- Dobry dzionek.

[Ares Prime]

Na razie nie chcę jej straszyć, a raczej zniechęcić do siebie. Słuchaj Sombra, jeśli ona myśli że jest tu górą to nie jest taka mądra jak sama uważa. 

Powiem tak - trzymaj krótko, ale czasem popuszczaj bo się znarowi i będzie problem. 

Potem weszła ona. 

- Witaj Moth. Zjedz coś i zbieramy się w dalszą drogę. - rozkazałem krótko, pakując swoje rzeczy. - Czasu mało, a roboty dużo. 

[Arcybiskup z Canterbury]

- Jasna sprawa. Powiedz mi, czy masz zasadniczo jakiś konkretny plan na osiągnięcie celu? Rozumiesz, jak już dotrzemy na miejsce. Cel szczytny, ale z wykonaniem będą trudności, tak sądzę - powiedziała, pakując w międzyczasie swoje rzeczy do torby.

Grzejnik wyszedł przed zmarnowany budynek i teraz grzał się na słońcu.

[Ares Prime]

- Iść po trupach do celu, nie zważając na cenę. - odparłem krótko. - Planowanie zostaw mnie, nie trudź sobie tym swojej ślicznej główki. 

Po kilku minutach ja byłem już gotowy do dalszej podróży. 

- Na razie dalej kierujemy się na zachód, unikając o ile to możliwe wrogów. Tam mam pewnego... sojusznika. On może nam pomóc. 

Potem skupiłem się w myślach i rzekłem do Sombry,

- Czego teraz mamy szukać? Kolejnej osoby? O ile na wiedźmę się zgodzę, bo potrzebna to przydałby się bardziej konkrtene działania królu.

[Arcybiskup z Canterbury]

Na zachód. Tyle na razie. Nie będziesz zbytnio się trudził szukając rogu. Nie wiem jak trudno będzie go odebrać. Jest w niepowołanych kopytach. Kiedy będziesz blisko, poinformuję o tym. Ruszaj - odpowiedział, a potem kontakt zanikł.

Klacz stała na zewnątrz i prowadziła działania zmierzające do nawiązania interakcji z Grzejnikiem.

[Ares Prime]

- Dobra wiedźmo, ruszamy dalej. - rozkazałem - Na zachhód, po kolejną część planu. Musimy znaleźć pewien artefakt który nam pomoże wdalszej wędrówce.

[Arcybiskup z Canterbury]

- No to naprzód - odrzekła  i rozejrzawszy się po otoczeniu, wybrała własciwy kierunek.

- Kolejne pytanie z ciekawości - odezwała się po jakimś czasie. - Co zamierzasz, kiedy już pokonasz kolegę i tak dalej?

[Ares Prime]

- To moja prywatna sprawa. Poza tym że zamierzam bardzo uprzykrzyć mu życie nim wypalę osttanią cząsteczkę jego ciała na popiół. Plus to że zamierzam zrobić porządki w Equestrii, z pewną pomocą. A ty? Jakie są twoje motywy, Moth? 

[Arcybiskup z Canterbury]

- Myślałam nad tym i mam kilka planów. Na początek chyba zastraszę inkwizytorów. Są natrętni i irytujący. Potem... potem będę ich po kolei wykańczać. Niech mają za swoje, psia ich mać. Będą podobnie jak Shining Armor powoli zdychać, kiedy ja będę patrzeć i śmiać się z ich bólu. Takie drobne sprawki. Po wszystkim zobaczę co chciałabym jeszcze zrobić. - Wzruszyła ramionami.

Niebawem między drzewami pojawił się ubity trakt. Sombra zasugerował, żeby iść wzdłuż niego.

[Ares Prime]

- Teraz tym traktem. - powiedziałem wskazując drogę. - Hm, przydało by się coś więcej na przebranie niż nasze płaszcze. - stwierdziłem. - Dasz radę zaczarować je tak aby wyglądały na bardziej normalne ubrania? Czarownik ognia, wiedźma, i ognista slamandra tochę i tak rzucają się w oczy. 

Iluzje to ponoć twoja specjalność, więc czy możesz coś na to poradzić?

[Arcybiskup z Canterbury]

Wiedźma kiwnęła głową i jarzącymi się na żółto oczami spojrzała na Grzejnika. Jego łapy wydłużyły się, ogon i tułów skróciły i zarosły sierścią. Grzejnik był teraz średniej wielkości psem o brązowej sierści i długim pysku.

Następnie przyszła pora na jednorożca. Futro Slaga zmieniło kolor na brązowy, zaś grzywa i ogon - na żółty. Znaczek na zadzie zmienił się z płomienia na młotek. Z jego ciała zniknęły wszystkie blizny.

Moth przyjrzała się swojemu dziełu i pokiwała głową. Zmieniła także swoją aparycję: Wybieliła futro, zmieniła grzywę na różową i nieco skróciła.

- Myślę, że możemy ruszać.

[Ares Prime]

- No no, całkiem niezła iluzja. - przyznałem oglądając swoje nowe przebranie. - Dobra, jakby kto pytał to ja jestem Hammerjack, a ty Pink Breez. Rodzeństwo w podróży po świecie. Dobrze ''siostra'', idziemy. Heehhe...  zawsze sądziłem że Grzejnik jest lepszy od nie jednego psa, ale to już jest mistrzostwo. Ej, Grzejnik, daj głos!

[Arcybiskup z Canterbury]

Salamandra spojrzała na właściciela z wyrzutem w psich oczach. Chyba nie do końca dobrze czuł się w tej postaci.

- Chodźmy więc... Bracie - odezwała się klacz i ruszyła między drzewa, żeby dojść na trakt.