Tablica liderów

Kolejne zderzenie z nostalgią. Dawno, dawno temu (2015, albo oś koło tego), czytałem już ten fanfik, a kilka dni temu go sobie odświeżyłem, by zobaczyć, czy jest tak dobry, jak go pamiętam i jak zniósł próbę czasu. No i musze przyznać, że mam mieszane uczucia. Ale po kolei. Zacznę od tego, ze ten fanfik się odrobinę zestarzał. widac po nim, że był pisany w ,,innych czasach". Takich, kiedy Sweet Apple Acres było na porządku dziennym, Pinkie była wprost randomowo szalona a Discord jeszcze był wielkim złem (obok NMM i Sombry). Jest to jednak starzenie z godnością, bo ani trochę nie przeszkadza to w odbiorze dzieła. Powiem więcej. Nawet jakoś fajnie pasuje. Jeśli chodzi o formę dzieła, to tu mam mieszane uczucia. Z jednej strony mamy bardzo dobry poziom, praktycznie niewiele błędów i schludny tekst. Ba, autor nawet zadbał o półpauzy i numeracje stron, co w tamtych czasach nie było takie częste. Brawo. Ale z drugiej strony, mamy ostatni rozdział (albo i dwa), gdzie dostrzegłem dość dużo powtórzeń i błędów. Nie wiem, czy to wynika ze zmiany korekty, nieuwagi, czy też może fabuła przestała tak wciągać, że człowiek zaczął zwyczajnie więcej dostrzegać. Tak czy inaczej, forma raczej na plus. Dobrze współgra z mięsistą fabułą. No właśnie, fabuła. Zdawałoby się prosty, popularny motyw o podróży w celu zniszczenia artefaktu (jak to robił pewien bosonogi karzeł), ale przyrządzona bardzo dobrze, z naprawdę niezłymi zwrotami akcji. Szkoda tylko, że już na samym początku człowiek wie, że takie zwroty akcji będą. Ogólnie, nie są to złe zwroty akcji, ale możnaby je napisać nieco lepiej. Jest jednak pewien, który mnie w pewnym sensie, niezmiernie zaskoczył i wielce mi się spodobał. Jak dla mnie, to bardzo dobry i odkrywczy pomysł, który sporo w tym fiku zmienia. Wróćmy jednak do samej podróży. Czytało mi się ją bardzo przyjemnie. Stosunek walki do łażenia był odpowiedni, by nie przytłoczyć nadmiarem emocji i nie znużyć czytelnika opisami. Pozwalał też nienajgorzej zbudowac klimat. Choć nie obraziłbym się, gdyby było więcej scen w tym, leśnym miasteczku, gdzie przytargano rannych gwardzistów. Tak samo, możnaby się pokusić o dłuższe opisanie niewoli u gryfów. Aczkolwiek w obecnej formie nie jest to złe. Nie będę też narzekał na dwa ratunki w ostatniej chwili. Pierwszy jak dla mnie, może być. Może się zdarzyć, zwłaszcza, że ktoś taki jak Ortik kręci się w okolicy. Z kolei drugi jest ukartowany, więc nie można się do niego przyczepić. Pochwalić mogę opisy. Może nie były idealne, ale pozwalały mi wyobrazić sobie tereny, po jakich wędrują bohaterki. I jeszcze kwestia magicznych artefaktów, które trzeba zniszczyć (i księgi). Bardzo fajne, bardzo staroszkolne motywy, które świetnie tu zagrały. Podoba mi się nawet droga księgi. Wprawdzie początkowo może się zdawać taka z plota, ale pod koniec, kiedy mamy wszystkie wyjaśnienia, przypuszczenia o ważności księgi się potwierdzają. Dobrze też napisano wpływ księgi na cały fanfik. Z pozornego bibelotu, przekuto go w czwarty element, który dopełnia pozostałe trzy. Może nie tak dokładnie i wprost, ale wyjaśnienie wszystkiego byłoby spoilerem. No właśnie, postacie. Tu bywa różnie. Na plus, Rainbow, Applejack i Fluttershy. Wypadają bardzo serialowo. Rainbow jest irytująca, uparta i agresywna, jak w serialu. Applejack szczera i twarda, a Fluttershy dość strachliwa i wycofana. Jednak potrafi się wznieść ponad to. I tu na sekundę przystanę, by nie zgodzić się z Cahan. To, że Shy uciekła od tych kości to jak dla mnie bardzo naturalny dla niej atak paniki. Sam zapewne napisałbym ją podobnie, w takiej sytuacji. W końcu, to góra kości jest bezpośrednim powodem strachu, który ma przed oczyma. Nie, jakaś bestia, która może siedzieć w jakimś tunelu (albo nie, bo dawno odleciała, albo zdechła). Więc dla mnie, logicznym jest, że ucieka od tego ,,zagrożenia" Gorzej niestety wypada Rarity. Owszem, jej zachowanie możnaby zrzucić na trudy wędrówki, czy fakt jej ,,odmiennego stanu", ale to marne wytłumazenia i pozostałe bohaterki powinny coś zauważyć. Najgorzej z szóstki wypada Twilight, która wysyła do czytelnika sprzzeczne sygnały. Z jednej strony, rusza ze strażnikami, nawet nie pytajac Celestii, czemu to tak nagle i czemu nie dostała listu Spike'iem. Z drugiej, szybko zaczyna wątpić w swą mentorkę. Jest przeciwna trasie proponowanej przez Guarda, ale i tak się zgadza, bo nie chce postawić na swoim. Niezbyt też podoba mi się, ze postanawia odpuścic wędrówkę w pewnym momencie. Niby ma logiczne argumenty i w ogóle, ale i tak mi się to nie podoba. Nie pasuje mi też do niej to, ze zgodziła się na podział drużyny. Choć sam motyw podziału jest bardzo spoko. No a Pinkie to Pinkie. Jakims cudem nie była tu irytująca i męcząca. Z pozostałych postaci, warto jeszcze wspomnieć o paladynie, który jest bardzo interesujący i dobrze odgrywa swoją rolę. Podoba mi się jego motywacja do działania i to, jaką drogę wybiera. nie jest to droga optymalna, moim zdaniem, co tylko jeszcze bardziej polepsza tą postać. No i Ortik. Mały, śmiesznie mówiący dzikus, który zna się na polowaniu, amuletach i wierzy w bóstwa. Wspaniały towarzysz dla twardo stąpającej po ziemi Twilight. Choć musze przyznać, że za mało miałem dyskusji miedzy ta dwójką. Mogłyby być ciekawe. Tu było sporo miejsca na dyskusję o podejściu nawet do tak prostej rzeczy jak deszcz. Tak więc postacie są lepsze lub gorsze, ale ogólnie trzymają raczej wysoki poziom. Nie było takiej, którą śledziło mi się wybitnie ciężko, albo nieprzyjemnie. Podsumowując ten ewidentnie za skąpy komentarz, Relikt to dobry fik. Nie idealny, a le dobry i poczytny. Poza tym, jest chyba jednym z niewielu tego typu fików na tym forum. Zdecydowanie polecam miłośnikom fantasy i kuców. Powiem nawet, że rozważyłbym wydanie go jako książki. Bo ma swój urok i klimat. Oddaję też głos na Epic, bo ten fik na to zasługuje