Tablica liderów

Rarity opowiada Fluttershy, jak nauczyła się szyć. Cóż tu więcej pisać? Zapraszam do lektury. Tłumaczenie Oryginał Fic nie zdobył należnej mu uwagi, dlatego nie zrażajcie się niską ilością ocen i wyświetleń. Tak to już jest, że perełki często znikają w natłoku innych ficów, podczas gdy 'coś' pokroju Cupcakes jest znane na cały fandom.

Witam! Cóż za specyficzna gwiazdka. Pomieszanie z poplątaniem. Technicznie jest bardzo dobrze! Pochwalam. Stylistycznie… cóż, wszystko oddają tagi opowiadania. Fabuła jest dość ciekawa. Ot, Big Mac odkrywa w sobie zamiłowanie do mordu, w związku z tym zostaje przyjęty do Mrocznego Bra… przepraszam, nie te uniwersum. Szkarłatnych Kopyt! Udaje się tam na swe pierwsze spotkanie, które wypada akurat w Wigilie, z tego co wynika z kontekstu. Klimat to istny kociołek różności, z którego nic ostatecznie nie wynika. Opowiadanie zaledwie raz, trochę, pod koniec mnie rozbawiło, a tag Dark jest tu chyba jedynie ze względu na tematykę wigilii. Postacie są chyba bardziej zmasakrowane niż ich ofiary. Ciężko jakoś w to wszystko uwierzyć. Czy fanfik polecam? Sam nie wiem. Absolutnie szczerze i nieironicznie. Myślę, że można mu dać szansę, ze względu na długość. Dużo czasu się nie zmarnuje. A może komuś się bardziej spodoba. Pozdrawiam.

Postanowiłem pogrzebać w archiwum i wrzucić swoje konkursowe fanfiki, które jako tako nadają się do pokazania Prezentowane opowiadanie zajęło III. miejsce w IV edycji Konkursu Literackiego. Podobało mi się pisanie go, więc jestem zadowolony Cena kilometra

Co mam napisać o „Kwiecie paproci”? Sądzę, że powinienem napisać, że bardzo mi się podobał, bo w sumie tak być powinno. Jest to tekst stawiający sobie na pierwszym miejscu dwie z rzeczy, które bardzo lubię. Jest nią przywiązanie do detali życia, czy to codziennego czy to podczas uroczystych okazji. Z drugiej strony, jest to też tekst psychologiczny, opowiada o samotności wśród tłumów, na jaką narażona jest kapłanka starej wiary. Nie mogę dyskutować z autorką pod tym względem, bo postawiła sobie ambitny cel, zwłaszcza biorąc pod uwagę, że tekst jest mimo wszystko krótki. Właściwie wydaje mi się, że mógłby wejść w skład większego utworu. Problemem w sumie jest to, że poza pokazaniem święta i samej postaci oraz znaczenia kapłanki nic tu się nie dzieje i nic nie wynagradza czytelnikowi przebrnięcia przez kilkanaście stron opisu ceremonii, śpiewów, tłumaczeniu porządku świata i że nie można go zmienić, albo i można ale nie zawsze. Kto wie kiedy można leczyć? Kapłanka. A skąd ona wie? Bogowie wiedzą. No i super. Zwłaszcza jak stawia diagnozę, że nic nie da się zrobić na opowiadanego. No nic się nie da zrobić. Niby można leczyć, ale bogowie wiedzą lepiej czy można czy jednak nie. Wiecie, coś z tymi bogami chyba jest nie teges, skoro swoich wyznawców nie ratują. Może ta Harmonia jest potężniejsza, czy coś? Są takie zdania, że lektura „Wyjątków z dzieł przewodniczącego Mao Tse-Tunga”, wydaje się bardzo głęboka i pouczająca, pomimo nawały powtarzających się przymiotników. Tak, wiem, jaja sobie robię a przecież tekst jest napisany na poważnie, w tonie melancholijnym. Ale skądś się wzięło tych tysiąc iteracji Matki Boskiej w polskim chrześcijaństwie. Czego to jest pokłosie? Problemem jest też to, że druga strona jest opisana bardzo pobieżnie. No, chyba że twoi bogowie powiedzą, że nie wolno. Jak nie wolno to nie wolno. Jak nie wolno latać to nie wolno latać i już. Czort wie czemu, ale nie wolno. No pokaż, że się starasz, kapłanko, a nie jojcz, że tamci zabraniają powołując się na Harmonię, bo sama się powołujesz na swoich. Czy polecam? W sumie nie porwał mnie ten tekst. Nie jest zły, ale to po prostu nie moje klimaty. Brakuje mi tutaj tej fajnej puenty, która była choćby w „Superbohaterze” czy „Samotności” albo „Księżniczce Przyjaźni”. Ale jak ktoś słucha zespołu Arkona czy innego Nokturnal Mortum to pewnie tekst przypasuje.