Lemi

Ale że napisów nie widać, czy o co chodzi?

NRGeek trudny (3 ustrzeliłem :v), a przy Zagrajniku odpowiedziałem od razu na 3 pierwsze pytania bez zastanawiania xD (13/15) 16/30

Nie spodziewałem się że to legitne połączenie, ale w zasadzie pierogi to takie większe uszka

Mam do oddania gierkę Minion Masters na Steam, nie wiedzieć czemu dodało mi gifta z którym nie mam za bardzo coś zrobić, bo ani to na Steamgifts wystawić ani nikt znajomy nie chciał Priv czy coś Edit - wysłany do @FoxySpring

Szykuję się w niedługim czasie do przejścia, mimo że grę sobie zaspojlowałem.

xD

Vuko Drakkainen z "Pana Lodowego Ogrodu" Za ciężko mi przychodzą te wybory, moich ulubionych postaci jest o wiele więcej

Owszem, bardzo dobra metoda, problem w tym żeby znaleźć na to czas Wszystkim wokół zawsze mówię że jestem otwarty na jakiekolwiek propozycje wyjścia, ale jak przyjdzie co do czego to się nie udaje, bo komuś coś wypada, albo ja wtedy nie mogę. Dodatkowo utrudnia tu fakt że od jakiegoś mam alkoholowstręt więc jakiekolwiek wspólne picie wypadało ostatnio tak sobie, bo krótko i smętnie. Po pierwszym kroku na mnie dobrze działa utrzymywanie kontaktu internetowego, jak częste i gęste rozmowy przez facebooka, skype czy jakiekolwiek inne komunikatory typu teamspeak, mumble podczas wspólnego grania. No i z alkoholem też można je łączyć xD W ten sposób poznałem jednego typka, było to tak z rok temu i do teraz jest moim najlepszym kompanem do rozmów czy grania, ale podejrzewam że większy wpływ miała na to duża ilość wspólnych tematów.

Najpierw wódka, potem robótka

Tak chwilę się musiałem zastanowić, i stwierdzam że też w sumie nie mam nikogo kogo mógłbym nazwać przyjacielem, ale to może przez moje wyolbrzymione wyobrażenie na ten temat. Mam ogromną ilość znajomych (w różnym wieku, znaczna część to znajomi rodziców) na których zawsze mogę polegać, i vice versa zresztą, to tacy ludzie którzy nie zostawią cię z tyłu, zawsze pogadają i w miarę możliwości pomogą. W dochodzeniu do tego i umiejętności rozwoju takich relacji w bardzo dużym stopniu pomogli/nauczyli mnie rodzice. Niestety, nawet ludzie z którymi najlepiej mi się układa i tak w końcu idą w swoją stronę i mimo prób utrzymania kontaktu, on się w którymś momencie urywa. Smutnym jest dla mnie fakt że albo już ich nie zobaczę albo zmienią się na tyle że nie będą dla mnie tą samą osobą. A w zasadzie moim zdaniem ważne jest nie tyle mieć przyjaciela, a właśnie takie osoby w których można mieć oparcie, choćby przez pewien okres życia. Nie uważam że przyjaźń nie istnieje, ale raczej ciężko do niej dojść.

Wszyscy co nie z nami są przeciwko nam!

Wiem o tobie wszystko, i jak na tym skorzystać

Sen z wczoraj, leciał mniej więcej tak: wstaliśmy rano z współlokatorem, i patrzymy ze ktoś całą lodówkę nam okradł, jedzenie, alkohol, wszystko. Parze która mieszka obok też wszystko zginęło. Znaleźliśmy gdzieś takie stroje jak z Ghost Busters, wzięliśmy odkurzacz i szukaliśmy winnych po akademiku przez resztę dnia xD obudziłem się w momencie jak podczas przeszukiwania czyjejś kuchni podniosłem pokrywkę od garnka pełnego pleśni która na mnie wylazła.. Dziwię się ostatnio gdyż nie miałem w zwyczaju pamiętać swoich snów, a zdarza się to coraz częściej. I zawsze jest to coś mocno porytego.

Najbardziej pochwalam takich nauczycieli, co mają pasję do swojego przedmiotu, przez co nie czuć nauczania na siłę, tylko szczerą chęć pomocy w zdobywaniu wiedzy młodzieży, oraz takich z dużą wyrozumiałością i co widzą w uczniu drugiego człowieka, a nie jakiegoś manekina którego ubierają jak chcą. Nie lubię fałszu i jak ktoś udaje kogoś kim nie jest, albo wywyższa się ponad innych, jak typ 3 (tacy to najgorzej, większość spotkałem albo takich, albo taki typ co realizuje tylko swój program, resztę ma w głębokim poważaniu i jest ogólnym ponurakiem). Właściwie nie ma nauczyciela którego miło bym wspomniał, jedynie swoją byłą korepetytorkę od matematyki (z zawodu jest właśnie nauczycielką, ale nie z mojej byłej szkoły, a szkoda), i obecnie jednego wykładowcę z którym poprowadziłem z jakiejś dziwnej okazji dialog o sensie życia i powołaniach (właściwie podobny do tego w którym udzielałem się w temacie do użalania). Bardzo mnie zainspirował po tym jak opowiedział swoją historię jak to pewnego dnia rzucił pracę w PES'ie i stwierdził że jego powołaniem jest pomoc młodym ludziom. To został najpierw nauczycielem, a później jako wykładowca na uniwersytecie. Niektórzy nauczyciele nawet nie zdają sobie sprawy jaki mają wpływ na młodych ludzi, czy to pozytywny czy negatywny, niedawno sam to sobie uświadomiłem.

To też trochę odświeżę temat, moje http://steamcommunity.com/id/lemistio1/ Jak nie pograć, to pogadać xD

Może nie w temat, ale jest jakaś społeczność w Diablo, albo klan xd? Tam łatwiej się zawsze byłoby doszukać chętnych.

Oczywiście że wieś, mimo że wszędzie daleko to mam ciszę, spokój, zero zgiełku, wszystko wydaje się takie powolne. Miasto lubię jedynie nocą, kiedy nie ma tylu ludzi i jest fajny klimat. Ostatnio w tramwaju jakaś dziwna babka do mnie zagadała, ot przysiadła się, powiedziała "nie pasuje pan tu" i wyszła Ale trudno mi się z nią nie zgodzić, nie lubię miast jako takich.

Także proszę dopis do Lyry

Czarny humor, uwaga xD

Także myślę że problem leży w podejściu. Mówią że kto szuka, ten znajdzie, prędzej czy później. Nie jest to aż takie ważne, jak nie znajdziesz to trudno, idziesz dalej przed siebie. Póki jakoś tam sobie próbujesz to jest okej, ale nie rób z tego najważniejszej sprawy w życiu, szkoda nerwów. Mówi Ci to asperger lvl 20, w podobnej sytuacji życiowej (tzn. studiuję sobie w Bydgoszczy, poszedłem tam zupełnie sam, wśród ludzi których poznałem mało kto podziela moje zainteresowania, ale jakoś wtopiłem się w tło), tylko ja właściwie nigdy nie zaprzątałem sobie głowy szukaniem drugiej połówki ani choćby głębszym myśleniem nad tym, jakoś tak wyszło że wyrzuciłem z siebie miłość, ale nie żeby mi było z tym źle. Dziewczynę może ostatecznie też bym znalazł, ale nie poczuwam się do tego ani gotowy, ani chętny. To i tak jakaś mała przemiana, bo przedtem byłem pogodzony z tym, że raczej w ogóle nie mam na to szans, ale po zobaczeniu dobrych kontaktów jakie umiem rozwinąć zmieniłem zdanie. Moja rada? Próbuj dalej i się nie zniechęcaj.