KougatKnave3

Patrze na nie z uśmiechem. A pomyśleć że pierwszego dnia tutaj, mówiłem że zginę tutaj i ten teges, a teraz mam żonę, dwójkę dzieci, chcącą mnie zabić pegazice którą na początku uważałem za słodką (przesadziłem bo nie poznałem) i bodajże połowę rodziny Twi uważających mnie za gwałciciela i mordercę.

Zastanawiam się... Adolf Hitler, na pewno nie po od góry dostane porządny wpierdol (prawa autorskie) Bill aden? Nie bo będzie z Pinkie robić Bombowe imprezki. Chyba że... - Klaczka może Flowering Lily, a ogierek Cloudy Bolt?

Podchodzę do nich z oczami wpatrzonymi na dzieci... moje dzieci.

- Jestem mężem - powiedziałem i niepewnie wchodzę do środka...

Siadam niecierpliwie i niecierpliwie czekam.

- Dziwne... - powiedziałem i zaczynam niecierpliwie czekać na to co ma dojść...

- Gdzie Rainbow Dash? - spytałem się. Coś mi tutaj wyraźnie nie pasi... coś jest nie tak.

- I jaka sytuacja? - spytałem się zdenerwowany...

Zatrzymuje się jak wariat zdyszany, z powodu że A) nie mam dawnej sprawności B) Było w cholerę schodów. Serio kurwa, windę nie tak trudno wymyślić...

List powoli opada na ziemie, a ja w tym czasie już w połowie drogi do szpitala zapierdalam...

Biorę list i czytam...

Tak jak ostatnio. Idę spać, a rano zapierdalam z środkami czyszczącymi...

Idę do domu, kąpać się i spać...

Podchodzę do Spika. - Dzięki... masz, skitrałem trochę - powiedziałem wyjmując klejnoty dla niego...

Rozpoczynamy pracę, by wykopać te kryształy dla smoków... potajemnie też wykopuje kilka dla Spika.

Po zamknięciu drzwi... idę po murzy... znaczy Spika by pomógł mi z tym kopaniem.

Usmiecham się do niej i wstaje. Następnie idę do drzwi. - Do jutra, kochanie...

- Dobra, ja już lecę zdobyć te diamenty. Jutro posiedzę dłużej i przyniosę ci jak zwykle coś dobrego do jedzenia - powiedziałem całując ją.

- Myślisz że ona mogła by...? - spytałem spoglądając się na nią. Wiem że mnie nie lubi... ale zaraz pozbycie się mnie? To już kurwa przegięcie...

- Ani taki który by chciał bym zniknął stąd na długi czas...

- Nie żebym coś podejrzewał, ale ktoś sądził że nie zdołam spłacić tych obu... mogę mieć paranoje, ale ktoś chyba chce się mnie pozbyć...

- Chyba że im ktoś przypomniał... - powiedziałem lekko podnosząc głowę.

- Staram się tak myśleć tylko... jak oni sobie przypomnieli o tym... smoki rozumiem mogą trochę pamiętać, ale Psy? Z tego co czytałem, one mają krótką pamięć i nawet takie rzeczy jak obietnica klejnotów jest dla nich trudna do zapamiętania na dłużej niż miesiąc. A smoki zapewne nie chciałby im przypomnieć.

- Właśnie zaraz po wyjściu z szpitala idę szukać tych klejnotów... nie wiem czy Spike pomoże mi i dzisiaj...

Siadam koło niej. - Ja zaraz będę musiał iść. Psy mam już załatwione, zostały jeszcze smoki...