Wizio

- Cóż nikt z nas tu nie jest nowy na tym cholernym wypiz**** - sprostował barman podając ci szklankę Whisky.

- Jakieś dziesięć minut. Cały czas nie wiemy czym możemy się zająć aby zdobyć nasz uroczy znaczek.

- Oj głuptasku powiedz coś więcej. Jak się czułeś wtedy?

- Nowych to ja zjadam na śniadanie - odpowiedział kucyk barman. Był on białym jednorożcem z czarną grzywą. Po jego rogu nie było nawet śladu, gdyż widocznie został odcięty. - Cydr, Whiskie, Ryżówka? Mamy wszystko więc zamawiaj - dodał już spokojniejszym głosem.

Klaczki momentalnie się odwróciły w twoją stronę. - Witaj Pani Marino - powiedziała Apple Bloom. - Pani tam spała?

Japonia może i była chamska, lecz mieli też swój własny honor. Tak czy siak popieram USA. Powiedzcie czy Japonia pomogła nam Polsce z Nazistami lub Komunistami? Nie. To USA nam pomagało gdy my pomagaliśmy Wielkiej Brytanii w bitwie o Anglię. My pomogliśmy USA w walce o ich niepodległość, a oni nam pomogli doszczętnie niszcząc Japończyków oraz pomoc Stalinowi z Niemcami.

- Głuptasku. Jak się spędzało czas z Twilight - Pinkie zachichotała kilka razy pukając cię w głowę.

W środku było dość elegancko. Porządne drewniane stoły i ławki, kominki, lada i barman oraz dość pokaźna ilość trunków, które miał do zaoferowania. Jeśli chodzi o kuce znajdujące się tam to robiły to co robiły. Grały w karty, piły ile głowa wytrzyma, organizowały walki oraz hazard, na którym można było zbić lub stracić fortunkę.

Zobaczyłaś wszystkich trzech członków CMC, które siedziały nad listą.

O dziwno z dołu usłyszałaś głosy klaczek, które najwyraźniej się w coś bawiły lub wymyślały kolejną zabawę.

- Ależ ty jesteś skromny - odpowiedziała w sarkastyczny sposób z towarzyszącym śmiechem - I jak w ogóle było?

Po chwili byłeś już przed barem, który nazywał się "Jeden na dziesięciu". Ze środka można było usłyszeć różnie rozmowy, kilka bójek oraz standardowo picie.

- To również dobrze - powiedziała biorąc kolejną babeczkę. - Jesteś tu tak krótko, a już zdobyłeś Twilight - zachichotała Pinkie.

- Ja ją zawszę mam - powiedziała z uśmiechem. - A jak układa ci się z Twilight?

Zjadłeś jabłko po czym udałeś się do salonu na górę i tam w spokoju mogłeś usiąść na fotelu i zacząć czytać. *** Godziny mijały, a słońce się już chowało dając wstać księżycowi, a ty miałeś ochotę poznać mieszkańców, którzy w tych godzinach prawdo podobnie udają się do baru.

- Dobranoc - Pinkie pocałowała cię w polik po czym zamknęła oczy. *** Obudziłaś się następnego dnia w tym samym miejscu, lecz Pinkie już nie było.

Przyszedłeś do domu, otworzyłeś drzwi kluczem i wszedłeś. Tą czynność będziesz powtarzał jeszcze wiele, wiele razy na drodze swojego nowego życia. Udałeś się do kuchni i zacząłeś chować zakupy.

- To daj jakiś sensowny powód lub fajną zabawę abym nie zasnęła - dodała chichocząc.

- Raczej były zmęczone - powiedziała ziewając. - Jeśli się nie obrazisz to ja też z chciałabym się położyć.

- No w sumie masz racje - powiedziała uśmiechając się.

- Spokoju do namysłu i dobrego trunku - odparłem zaczynając krążyć po pokoju bez celu.

- Cóż o sobie mogę powiedzieć tylko tyle, iż byłam w tej samej gildii złodziei co nasza pani burmistrz. Jeśli chodzi o mieszkańców to idź raczej do baru, karczmy czy tam pubu. To i tak to samo jest, a barman wie dużo o wszystkich mieszkańcach. Praktycznie każdego wieczora całe miasto się tam zbiera.

- Przepraszam. Wszystko dobrze? Nie chcę zrobić ci krzywdy - powiedziałem wchodząc do połowy pokoju.

- To ekstra! Zawsze to jeden przyjaciel więcej - powiedziała Pinkie uśmiechając się.

Tkwiłyście tak kilka minut, lecz w końcu Pinkie to przerwała. - Na prawdę ci to nie przeszkadza? Wcześniej nie byłaś zbyt chętna.