Wizio

- Ta... dzięki za pomoc... - pomyślałem wchodząc do pociągu i kierując się w jej stronę.

- Nie macie prawa decydować o życiu kucyka, który ma prawo do własnego wyboru. Wole już śmierć, niż siedzenie w samotności w swoim domku... - powiedziałem do Celestii. - ALe teraz musimy dogonić Applejack.

- Takie życie... - powiedziałem próbując zacisnąć więzy na szyi.

- Flame? - zapytałem spokojnym głosem. - Czy nawet w moim śnie nie mogę mieć spokoju od wszystkiego? - pomyślałem zirytowany.

< złodziej tekstów ._. > - Właśnie miałam powiedzieć to samo... - powiedziała całując cię.

< DoctorWhu> - No... nie ale... - zamilkła. - ... każdy ma prawdo do własnego wyboru, czyż nie?

- Więc... sprowadza cię do mnie coś konkretnego? - zapytała z zaciekawieniem wpatrując się w ciebie.

- Nie musisz się trudzić... Poradzę sobie... Jesteś moim gościem...

- Jesteś moim małym złodziejem - powiedziała pocierając swoim nosem o twój i ponownie się uśmiechając, a nawet trochę rumieniąc.

- Dobra to... ty usiądź, a ja się zajmę jedzeniem - powiedziała z uśmiechem biorąc kilka jabłek i zaczęła je obierać.

- No dobrze - powiedziała zajmując miejsce na kanapie. - Usiądź jeśli chcesz - powiedziała wskazując wolne miejsce obok siebie.

- Nie... to jest moja indywidualna podróż, a ona tego nie rozumie... jest uparta. Wy jej i tak potrzebujecie. Jest Elementem Harmonii, a sama widziałaś księżniczko co się stało...

- No dobrze ogierze - powiedziała ponowie się rumieniąc. - To... dobrze, że się będziesz dla mnie starał...

- Jesteś pewny? - zapytała przystając w miejscu i czekając na twoją odpowiedź.

- Ano jestem... - zaśmiała się po czym przybliżyła swoją buzie na tyle, abyście stykali się nosami.

- Oj... gdzie moje maniery... proszę usiądź, a ja zrobię herbatę. Jeśli chcesz oczywiście...

- I co mi to da? Będę musiał zostać w Ponyville bo Applejack znowu odwali... To będzie przymus...

- To dobrze... - powiedziała przewracając się z tobą. Tym razem to znowu ona na tobie leżała.

- Już się zmęczyłeś? - zapytała podchodząc do ciebie i kładąc kosze. - Chyba nie będę mieć z ciebie pożytku w pracy... bez obrazy...

- Cóż... możesz mi dotrzymać towarzystwa. Jeśli chcesz oczywiście. - powiedziała idąc z dobą do głównego pomieszczenia, którym był sporych rozmiarów salon, w którym było pełno chusteczek i kilka kubków herbaty.

- Dziękuje ci... - powiedziała nadal trzymając cię w uścisku. - Nie wyobrażam stracić sobie kolejnej osoby... - dodała ze łzami w oczach.

- Chwil... - kasłanie. - ...ka. - usłyszałeś zza drzwi, które otworzyły się po jakimś czasie. Stała tam Cheereliee, lecz nikogo innego nie mogłeś się spodziewać. - Proszę wejdź - powiedziała ledwo słyszalnym, zachrypniętym głosem. - Z góry przepraszam za bałagan - dodała po chwili.

Po jakimś czasie ponownie przerwała wasz czuły pocałunek i jeszcze mocnej się do ciebie "przykleiła." - Nigdy mnie nie opuszczaj... proszę... - wyszeptała ci do ucha.

< No właśnie zauważyłem ty nadpobudliwy smutasie. Ale i tak śpisz na podłodze. > - No i tyle po cholernym spokoju - pomyślałem z irytacją wstając z trawy i jak nigdy nic delikatnie się otrzepując. Po skończonej czynności nie zostało mi nic innego jak rozglądnąć się dookoła i wywnioskować co lub kto się zbliża.

- No jeśli masz ochotę - uśmiechnęła się oraz lekko zarumieniła po czym postawiła jeden kosz na ziemię, a sama niosła pozostałe dwa.