Wizio

- Nie zatrzymujmy się - rzuciłem idąc dalej. Zwlekanie w tym momencie to byłaby tylko zwykła śmierć.

- Wiem, że możesz przez to zachorować ale... - przerwała zdanie po czym cię pocałowała.

< Cięta riposta ._. > - Każdy wielki kucyk ma jakieś wady - odpowiedziała obojętnym głosem. < Chyba za bardzo przypomina Trixie. >

- Serio? - zapytała z uśmiechem i błyskiem w oczach po czym rzuciła ci się na szyje.

Usiadłem na pierwszym lepszym wolnym miejscu i chciałem już po prostu odjechać.

Applejack wstała przerywając wszystkie dotychczasowe czynności, po czym zamknęła drzwi, a następnie wróciła do ciebie i zaczęła drapać cię po brzuchu jak pieska.

- No w końcu - pomyślałem w nieskrywanym zadowoleniem po czym wszedłem do środka. Zapowiadało się kilka godzin długiej i nudnej jazdy.

Jakoś nie chciało mi się zwrócić na nie uwagi, więc patrzyłem się w przestrzeń przed sobą i raz po raz w zegar.

- Cholera... jeśli będzie ich więcej to krucho ze mną... - pomyślałem wyciągając toporek z głowy wcześniej zabitego stwora, a następnie przypinając go ponownie do nogi. Tym razem jednak wyciągnąłem łuk, po czym wyjąłem strzałę i napiąłem cięciwę. Byłem przygotowany na wszelkie niedogodności.

Ale przyczepili się o prawa autorskie. Jestem kucem.

Na prostu Bronek Pony

Lisek

Ban za hugi.

Kucyk

Daje hugi

Applejack pocałowała cię w usta, po czym wróciła na głaskania się podczas waszego przytulania.

Westchnąłem po czym usiadłem na pierwszej lepszej wolnej ławce i postanowiłem czekać na pociąg.

- Jeśli chcesz to możesz, lecz nie zmuszam cię do tego - uśmiechnęła się.

- Spokojnie cukiereczku bo się udusisz - powiedziała z uśmiechem. - Nic się nie stało. Mam młodszą siostrę, więc wiem jak to jest, ale widzę, iż Pinkie już wlała w ciebie trochę radości.

- Cholera... - pomyślałem widząc jaki kawał drogi muszę pokonać do Zebricy. Musiałbym właściwie tam lecieć, gdyż jedyny most był zawalony, a ja jestem kucykiem ziemnym. Postanowiłem jednak powrócić do Equestrii.

- Ja też... - powiedziała przytulając cię mocniej do siebie.

- Zdychaj pomiocie... Discorda - powiedziałem to po czym spróbowałem wymierzyć ostateczny cios temu... czemuś.

- Ja... kucyk, który pokonał małą niedźwiedzice, NMM, Sombre i Discorda. Coś jeszcze?

- Ah... zapomniałam moja droga - lekko się zarumieniła ze wstydu.

- Nie ma za co - powiedziała z uśmiechem odwzajemniając uścisk. - Od tego są przyjaciółki.