Wizio

Losse... Staraj się to ignorować, nawet jeśli jest to trudne. Wyzwiska i idee czasami bolą bardziej niż broń, lecz trzeba się z tym liczyć, iż to część naszego życia. Ja nie mam wsparcia od rodziny, gdyż oglądam kucyki. Brat mnie wyzywa od homoseksualistów, lecz siła przyzwyczajenia trwa i zawszę trwać będzie. Powiem ci tylko tyle: Musisz być twarda psychicznie i uwierzyć w siebie, gdyż to klucz do twojego zwycięstwa.

Nie chodzi oto. Ja też się nie przejmuje haterami z okolicy bo to jest tylko śmieszne i żałosne, lecz własna rodzina przez moje zainteresowanie zaczyna dziwnie na mnie patrzeć. To takie... dziwne jak brat cię wyzywa bo oglądasz kuce, matka mówi, iż jestem chyba chory bo oglądam kuce... To jest wszystko do dupy, chodź przyzwyczaiłem się do tego. Ponad dwa lata takiego czegoś mogą przyzwyczaić człowieka. Jeśli chodzi o mnie to też namówiłem kilka osób i się z tego cieszę, gdyż jedna z tych dziesięciu osób była ostrym haterem.

- Dobra robota - powiedziała z kolejnym uśmiechem po czym zabrała jagody i włożyła je do kolejnej specjalnej siatka. Następnie zabrała listę i odhaczyła dany produkt. - Dobra teraz ostatnia rzecz, która nazywa się Mroczne Ziele. Lubi ono wilgoć i mrok, więc szukaj w jakiś ciemnych miejscach.

< Coś dużo tych postanowień > Wstałeś po czym rozprostowałeś skrzydła i zaczęłaś krótkotrwały lot po mieści. Brak snu dawał się we znaki i byłeś zbyt zmęczony aby latać na długie dystanse.

- Dlaczego tak myślisz? Potrzebujemy cię, gdyż jesteś naszą przyjaciółką, a przyjaciółki się zawsze trzymają razem.

- Tak... dokładnie w cztery oczy - odpowiedziałem znużonym głosem.

O śpiewającym ptaszku, który również mieszkał na drzewie. <3

- Tak na osobności... Mam do ciebie prywatną sprawę lub pytanie, lecz jak kto woli... - powiedziałem z lekkim krępowaniem, lecz nie wiem jak mam nazwać to uczucie.

Moim problemem jest moje otoczenie oraz... sama rodzina. Rodzina uważa, iż jestem jakiś dziwny oraz dziecinny bo oglądam kucyki. Nawet brat wyzywa mnie od ładnie mówiąc homoseksualisty ;_;

Kup kartę dźwiękową, gdyż bez tego sprzętu wzmacniacz ci nic nie da. Bez niej nie będzie głosu, więc to śmieszne kupować najpierw wzmacniacz.

- Cóż... nie zaprzeczę - powiedziałem udawanym, wyluzowanym tonem dodając do tego jeszcze głupawy luzacki uśmieszek, który wyglądał dziwnie, lecz dobrze. Przez tą chwilę czułem, iż mogę mieć każdego kucyka, lecz przyznam się, iż trochę mi odbija, a poza tym mam swoją kochaną Applejack.

Szatan jest szatanem, a kucyki to nie twór szatana tylko ludzi, a ludzie są od boga, a nie koniecznie od szatana, więc moim zdaniem to jest zwykłe kłamstwo.

- Nie ma sprawy - powiedziała z uśmiechem czochrając cię po grzywie. Pinkie natomiast rozmawiała z miętową klaczą jednorożcem.

Leżałeś wpatrując się w niebo i coraz to bardziej zachodzący księżyc. Raz po raz nawet próbowałeś zasnąć, lecz było to na nic. W ten właśnie sposób minęła godzina, którą normalnie mógłbyś wykorzystać na spanie i odpoczywanie w wygodnym wyrku.

- Miejmy już to za sobą - pomyślałem z irytacją wychodząc. Co jak co ale był całkiem wygodny. Mogłem się poczuć trochę bardziej... stylowo niż gdy byłem na swojej rodzinnej farmie jako zwykły robol.

Equestria Imię: Darkness Triator Ksywa/Przydomek: Brak Rodzina: Ojciec: Snow Down Wiek: 18 Rodzaj: kucyk ziemny Charakter: Jest on typem samotnika i lepiej się czuje się samemu, lecz jeśli to wymagane to znosi podróże grupowe. Jest również pomocny, lecz rozumie odmowę i nie nalega. Jest opanowany, spokojny i nie lęka się za bardzo śmierci. Ma on swój honor oraz szanuje go u innych. Wygląd: http://iv.pl/images/93345907955961347002.png Był to ogier umaszczenia czarnego ze średniej długości ciemno fioletowymi włosami, oraz wielkimi złowrogo patrzącymi oczami tego samego koloru co grzywa. Nosił pelerynę którą znalazł podczas swoich przygód Uroczy Znaczek: Łuk Specjalny talent: Łucznictwo na poziomie zaawansowanym oraz zabójcza precyzja Historia: Darkness urodził się w Canterlocie. Pochodził on ze wpływowej rodzinie krawców, którzy prowadzili własny interes od pokoleń. Jego rodzice również chcieli aby poszedł w ich ślady, lecz jak to w życiu bywa każdy ma własne zainteresowania i marzenia. Nawet jeśli on ich nie posiadał przez większość swego dzieciństwa to i tak doskonale wiedział, iż ten zawód nie jest dla niego, lecz bał się powiedzieć tego swoim rodzicom, którzy i tak byli już po uszy urobieni w motywację go do tego zajęcia. Darkness często bywał poza, gdzie właściwie zmieniło się jego życie. Pewnego zwyczajnego jak na Canterlot dnia ponownie wybrał się na spacer poza granice swego rodzinnego miasta, aby pospacerować po okolicznych lasach, łąkach oraz szlakach handlowych. Tego właśnie dnia, gdy przechodził przez niewielki zalesiony teren natrafił na kilku bandytów, którzy napadli jakiegoś samotnego leśniczego. Powinien uciekać jak każdy normalny kucyk, lecz jak to na źrebaki bywa zjadała go istna ciekawość, więc postanowił ukryć się w zaroślach i obserwować wydarzenie. Złodzieje, jak złodzieje bez litości zabili owego leśnika i po prostu uciekli zostawiając jego ciało. Darkness widząc to sam nie wiedział co myśleć, więc jedynym sensownym DLA NIEGO pomysłem było obadanie zwłok i zobaczenie co owy kuc miał przy sobie. Właśnie TEN moment zmienił jego życie, a dlaczego? Znalazł wtedy swój pierwszy łuk, który był starannie wykonany z drewna dębowego. Towarzyszył mu również kołczan strzał, mieszek monet, którego o dziwno bandyci nie wzięli oraz schemat tworzenia strzał, jak i nadawania im właściwości dodatkowych, a nawet magicznych, które również zabrał ze sobą, po czym postanowił wrócić do swojego domu. Właśnie od tego jednego dnia zaczął trenować łucznictwo. Uczył się szybko oraz solidnie by kiedyś mógł zostać kimś ważnym. Lata mijały, a Darkness uczył się łucznictwa i z każdym dniem, każdą minutą, a nawet sekundą czuł, iż wie coraz to więcej o tym co robi. Dzięki temu zwykłemu hobby zdobył swój uroczy znaczek, który przedstawiał łuk, który na zawsze miał symbolizować to co on robi i właściwie zawsze robić będzie. Rodzice jego z tego faktu zadowoleni nie byli, lecz z czasem i oni zaczęli się do tego przyzwyczajać, a nawet wspierać go w dalszej nauce. W wieku 18 lat wszystko jednak się zmieniło. Jego matka zmarła bardzo wcześnie zostawiając jego i ojca samego na tym świecie. Wieść ta bardzo nim wstrząsnęła, lecz nie było to koniec wieści, które musiał jeszcze znieść. Jego ojciec był również dość stary jak na kucyka i postanowił przejść na wczesną emeryturę ze względu na dokuczające mu kości i stawy. Musiał zaprzestać handlu i szycia, co przysporzyło wiele trudności związanych z życiem. Darkness wiedział również, że i jemu nie pozostało wiele czasu, więc ten fakt nie dawał mu spokoju. Pewnego dnia podjął jednak decyzję, iż zapoluje na bandytów, którzy czają się w lesie na nieostrożnych kupców i podróżników, lecz najpierw trzeba było ich znaleźć, co trudne nie było. Spotkał ich, gdy napadali na kolejnych kupców, więc wiedział, iż musi działać szybko. Nie minęła nawet chwila, gdy pierwsza strzała wystrzelona z jego łuku przeszyła powietrze przebijając głowę jednego z bandytów. Reszta bandytów była tak oszołomiona nagłym obrotem zdarzeń, iż nawet nie zorientowali się, gdy w ich stronę leciały kolejne strzały, które pozbawiły ich życia. Darkness jak nigdy nic wyszedł z krzaków i pozbierał przydatny sprzęt oraz wysłuchał krótkich podziękowań od kupca. Po całym wydarzeniu udał się do domu na spoczynek, oczywiście nic nie mówiąc swemu ojcu o tym co zrobił. Następnego dnia obudziło go dość mocne pukanie do drzwi. Bez zbędnych ociągań wstał i ruszył w kierunku drzwi, które otworzył, gdy tylko do nich dotarł. Stali tam gwardziści, którzy przynosili wieści od księżniczek, które słyszały o jego wyczynie i chcą zaoferować mu pracę. Ten bez zbędnych ociągań ruszył za gwardzistami w stronę pałacu. Na miejscu dowiedział się, iż kupiec ten przewoził bardzo ważny ładunek dla samych władczyń Equestrii. Za jego bohaterski czyn oraz bezinteresowność zaproponowały mu służbę. Nie była to jednak zwykła posada. Miał zostać zabójcą, którego zadaniem było eliminowanie na rozkazy księżniczek wszystkich wrogów zagrażających Equestrii. Cel: Wykonywać zlecenia Tagi: Adventures, Dark, Shipping, Violence, Epic

- Hm... nie lubię zatrudniać pracowników ale... dla ciebie mogę zrobić wyjątek jeśli to na naprawę domku. No może twój lisek również pozna moją kochaną suczkę - powiedziała niepewnie, lecz z uśmiechem.

Poszło ci to bez problemu i już po chwili miałeś kopyta pełne wspaniale wyglądających oraz delikatnych zielonych jagód

- Kolejna zaczyna - pomyślałem z irytacją wchodząc do przebieralni i zacząłem zakładać garnitur.

- Tak to ja... - odpowiedziałem stając mu na przeciwko. W prawdzie trochę miałem wątpliwości do tego co zrobi, lecz nie bałem się i byłem gotowy za wszystko.

Ban bo się nie uczysz.

Nie kłamiąc powiem, iż to mój drugi ulubiony Fic jaki powstał. Nie tylko ze względu na wspaniałą fabułę, lecz również przez główną bohaterkę, o której nie jest za dużo Fanficków. Autor miał głowę na karku pisząc tego Fica i jestem z niego nadzwyczaj zadowolony. Również chciałbym podziękować osobie tłumaczącej, dzięki której mogłem przeczytać tego Fica.

< Ty seksisto > - Ano pracuje od rana do nocy, lecz czasami wyjdę na godzinę lub dwie z przyjaciółkami - powiedziała puszczając twoje kopyto. - Czy twój słodki lisek miałby ochotę zapoznać się z moją Winnoną?

- A raczej słyszę - powiedziała dalej smutnym, zdenerwowanym i ponurym głosem.

- Jak chcesz to możesz słuchać. Nie przeszkadzasz nam - powiedziała Pinkie jak zawsze z wielkim uśmiechem na twarzy.