Wizio

- Możemy, chodź znam już każdą - powiedziałem z lekkim uśmiechem.

- Z okazji zamieszkania w Ponyville! - krzyknęła radośnie całując cię w polik.

Ponownie udałaś się do komnaty księżniczki. Po chwili stałaś tuż przed drzwiami wejściowymi.

Weszliście do ciemnego budynku, który po chwili rozjaśnił się. Naskoczyła na ciebie Pinkie, która razem z innymi kucykami krzyknęła "Niespodzianka!"

Nie wiedziałem co powiedzieć, więc milczałem wpatrując się na zmianę w Twilight I Applejack.

Udało ci się ostrożnie zebrać pokrzywę, bez zbędnych skaleczeń.

Ponownie zmierzaliście w stronę Sugarcube Corner'a *** Po jakiejś chwili doszliście do miasta, a z tym wiązało się dojście do SCC. Po kolejnej chwili staliście już przed wejściem.

- Mhm... - powiedziałem do siebie. Nie pozostało mi nic innego jak czekać na dalszy rozwój wydarzeń.

Po niedługich poszukiwaniach natrafiłeś na tą roślinę.

Zjadłaś swoją babeczkę z wielkim apetytem. Już po chwili nic z niej nie zostało.

Trzymajcie się z dala od tej cholernej pustyni... I tak już ledwo uszliście z życiem, a ta kartka to pierwsze i ostatnie ostrzeżenie...

- Ma czerwone pasemka i ząbkowane liście. Nie jest wysoka, więc szukaj przy ziemi.

Gdy byłaś już przed bramą to strażnicy jak zawszę cię wpuścili.

- Uspokajasz nas, chodź tylko rozmawiamy... ciekawe...

Ta bez słowa odwzajemniła i zaczęła cicho szlochać.

- Jeden pies - rzuciłem od niechcenia.

- Niech pani weźmie. Na mój koszt - odpowiedziała z uśmiechem wręczając ci pakunek.

Po chwili wyszliście już z Ratusza i obraliście drogę do lasu. *** Nie było to jakoś specjalnie daleko, gdyż całe miasteczko było położone tuż obok. Weszliście do niego jak gdyby nigdy nic i szliście w głąb. Pani burmistrz rozglądała się uważnie. - Dobrze. Pierwszą rzeczą jaką potrzebuje to piekielna pokrzywa, która rośnie gdzieś w tych okolicach. Rośnie właściwie wszędzie, gdzie jest odrobina światła.

- Odpowiedź: A czemu wyjechałaś do Canterlotu? - powiedziałem z lekką irytacją.

Po bliższym przyjrzeniu się sofy mogłeś znaleźć na niej dziwną karteczkę.

Klacz szybko zapakowała babkę w jakieś opakowanie po czym podała ci je. - Należą się 3 drobiny.

Jak też postanowiłeś, to tak też zrobiłeś i już po chwili siedziałeś na chmurce i patrzyłeś w księżyc, który leniwie zachodził.

- To za mną - rzuciła Burmistrz idąc w stronę wyjścia.

Zareagowałem momentalnie wyciągając nóż i spróbowałem wbić go w głowę tego zombiego.

Po jeszcze krótkiej rozmowie obie klacze odwróciły się i popatrzyły na ciebie. Nic nie mówiły tylko się patrzyły.