Wizio

Postanowiłem spróbować jeszcze raz. - Fluttershy... jesteś dobra... przypomnij sobie jak pomagałaś zwierzaczkom... proszę cię...

Ta bez słowa razem z tobą upadła na ziemię. Teraz tkwiąc w pocałunku leżałyście na miękkiej trawie.

Wykorzystałem ten moment i spróbowałem uderzyć ją z kopytka.

- Dobra - powiedziałem uderzając z patelni Fluttershy. Z tego co wiem ona najłatwiej da się omotać.

- A ty ciągle próbujesz mi matkować - powiedziała od niechcenia.

- Dobra teraz już się boje - pomyślałem. Wiedziałem, że każda może być niebezpieczna, lecz miałem pewnego haka. Element Lojalności... - Rainbow... naprawdę zdradzasz swoje przyjaciółki i całą Equestrię?

Applejack mocno cie przytuliła.

- Ano - ziewnęła. Celestia milczała przypatrując się wam.

Applejack popatrzyła w niebo po czym pocałowała cię w usta.

- Nie ma mowy! - krzyknęła ponownie łapiąc cię magią. - Spokojnie kochany bo ci się maseczka popsuje.

- A co kuzynku? ROzkazujesz mi? - zaśmiała się.

Już wiedziałem kto i nie spodziewałem się niczego dobrego po tym... Jednak pomimo tego zacząłem przeszukiwać zamek.

- Nie tak szybko - powiedziała Rarity trzymając cię magią. - Aby być pięknym to musisz cierpieć - powiedziała ponownie umieszczając cie w gorących źródłach.

- Trzymaj się kolego - powiedział otwierając ci magią drzwi.

- Może potem - odpowiedziała idąc dalej.

- Nope - odpowiedziała niemal natychmiast.

Tak jak pomyślałaś Applejack tam siedziała. Prawię od razu cię zauważyła i podeszła do ciebie.

- Możesz - powiedziała nie przestając chichotać.

- Ano nie zgadłeś. Robimy koło i w nim się tłuką na pięści. Ten kto padnie pierwszy to przegrywa.

Miałem nadzieję, że mnie nie rozpoznają, a jeśli już to zapewni mi ochronę. Tak czy siak udałem się do pałacu.

Twilight wstała i rozciągnęła się. Następnie popatrzyła na was zmęczonym wzrokiem. - Coś nie tak?

Po chwili już wszystkie wyruszyłyście do Akrów słodkich jabłek. *** Po jakimś, niedługim czasie byłyście już na miejscu. Gdy weszłyście do środka Applejack dalej nie było, a Pinkie piekła babeczki.

- A tam... Areną to jest karczma, a w niej mordobicia - uśmiechnął się.

Nigdy nie sądziłem, że będę musiał to zrobić ale po kolei zacząłem chować nieprzytomnych strażników i tam bez litości ich dobijać. Jednemu z nich zdjąłem zbroję i spróbowałem się w nią przyodziać.

Pegazy już po chwili doleciały na miejsce i jak gdyby nigdy nic zostawiły kanapę przed drzwiami. - Nie wierć się tak - powiedziała Rarity przytrzymując cię magią. Po chwili miałeś już na twarzy maseczkę, a po jeszcze drugiej chwili weszliście do gorącego źródełka.