Wizio

- Próbowałam zapytać się co jej jest, lecz prosi cały czas o cydr...

Przeszedłem kilka kroków po czym padłem zmęczony na ziemię. Chciało mi się spać, więc zamknąłem oczy.

- Oczywiście, tylko się odwróć bo muszę porozpinać.

Pinkie tylko zachichotała po czym chwyciła cię za ogon i przyciągnęła cię. - Uspokój się głuptasku bo cię... - zastanowiła się. - pocałuje - zachichotała.

- Hmm... - zaczęła się zastanawiać. - Jeśli jesteście tam wszystkie to i ja się do was dołączę - dodała z uśmiechem.

Tyle to ja sam wiedziałem, tylko zostawało pytanie. - Jak ją uwolnić? - zapytałem biorąc ją na plecy.

- Dobrze - powiedziała patrząc w niebo.

< Do głowy mi to nie przyszło > - Też nigdy nie spodziewałam się takiego zachowania po niej. Nigdy nie było z nią najmniejszego problemu.

- A zdarzyło się ostatnio coś ciekawego, wartego uwagi lub nie codziennego? BO z tego co wiem to nocują u was Twilight i Pinkie.

Wstałem z podłogi i zacząłem sumować to co się zdarzyło. Gdy już zebrałem wszystko do kupy zacząłem szukać sposobu jak odmienić Applejack.

- Sama nie wiem... To jest... dziwne, że w ciągu tak krótkiego czasu tak się zmieniła.

- Bardzo mi z tego powodu przykro - powiedziała ze smutkiem na twarzy. - Może mogłabym ci w czymś pomóc?

Wiedziałem, że to nie ma sensu, więc tylko usiadłem i patrzyłem na koniec.

Element śmierci

< Skądże > - No i co ja mam teraz zrobić? - zastanowiłem się oglądając pokój, w którym się znajdowałem.

- Wczoraj wieczorem, gdy po raz 5 próbowała się wymknąć.

- Japier**** - to było jedyne słowo jakie mi przychodziło namyśl. Musiałem teraz wykazać się sprytem, więc ostrożnie podszedłem do tajemniczego kuca od tyłu. ()

- Tak. Cały czas próbowała uciekać i nie słucha się co się do niej mówi.

- A tak w ogóle to jak z tobą zerwała? Przepraszam za ciekawość, ale może coś wywnioskuje.

- Chciałabyś porozmawiać o czymś jeszcze? - powiedziała nie przestając cię tulić.

- Nie ma problemu kochana - odszeptała dalej trzymając cię w uścisku.

- Tak. Musiałam je tam postawić, aby Twilight nie mogła wyjść. Jest teraz nieposłuszna.

Nie wiedziałem co mam zrobić. Jeśli rzeczywiście jest tak jak on mówił to chyba warto wycierpieć te dwa lub trzy dni.

- I nie byłem. Byłem tylko starszym szeregowym - powiedziałem po czym odwróciłem się na bok. Czułem się jak zwykły gówniarz.

- Może jednak nie byliście dla siebie stworzeni. Nie zawsze jest tak jak po naszej myśli - powiedziała ponownie kładąc głowę.