Nightmare

Twilight wyglądała na zaskoczoną, ale cię przytuliła. - To nieważne...

- Co? - zapytała.

Twilight spojrzała jeszcze raz na księżyc. - To prawda...

- Uwierzą - zapewniła Twilight.

- Ja nie sądzę. Ja to wiem - powiedziała.

Tymczasem Twilight cię pocałowała.

Trzecia trzydzieści. Wciąż macie dużo czasu dla siebie.

Twilight uśmiechnęła się i przytuliła cię.

- Tak? Które? - zapytała.

- Ładna historia - powiedziała Twi i pocałowała cię.

- Mamy czas - powiedziała i przytuliła cię.

- Nie wiem - powiedziała.

Trzecia w nocy, a wy rozbudzeni się przytulacie na balkonie.

- Ja ciebie też - powiedziała i wtuliła się w ciebie.

Twilight również cię przytuliła, po czym pocałowała.

- Co było w twoim? - zapytała. - W moim... Umierałam... - powiedziała prawie szeptem.

- Miałam taki... koszmar... - odezwała się Twilight.

Twilight również cię przytuliła.

Stała na balkonie. Wpatrywała się w księżyc.

Stałeś pod pałacem zebr. Nagle opadła na ciebie sieć z metalowych sznurów. Podbiegła do ciebie Twilight i zaczęła ją przecinać nożem, który trzymała. Wtedy podbiegł do niej wielki mech, taki, że ten twój wyglądał przy nim jak zabawka i kopnął ją. Lecąc uderzyła w kolumnę. Z mecha wyszedł dowódca FEAR ze złośliwym uśmiechem. Kopnął ją w brzuch. Twi skrzywiła się z bólu i zwymiotowała, po części krwią. Dowódca zwrócił się w twoją stronę i uśmiechnął nienaturalnie szeroko. Nagle jego ręce i nogi stały się nienaturalnie długie, ciało poczerniało, a ubrania opadły. Przed tobą stanął wielki, człekopodobny stwór. Ponownie się uśmiechnął, ukazując ostre śnieżnobiałe zębiska kontrastujące z jego czarną jak smoła skórą. Następnie uklęknął na czworakach przy Twilight i jak jakieś zwierze wgryzł się w jej szyję. Twilight spojrzała w twoją stronę po raz ostatni, nim jej oczy straciły blask, a spojrzenie wpatrzyło w przestrzeń. Jej ostatnia łza rozbiła się na posadzce z piaskowca jak kryształ. Potwór zwrócił się w twoją stronę i wydał dźwięk podobny do śmiechu. Następnie rozpłynął się w nicość, podobnie jak sieć, która cię więziła. Gdy biegłeś w stronę Twilight, czułeś, że to nie ma sensu, gdy przyklęknąłeś obok niej, jedyne, co czułeś to smutek. Wpatrywała się niewidzącym wzrokiem w przestrzeń. Jej ciało było zimne, nie wyczułeś pulsu. Nie oddychała. Obudziłeś się zlany potem. Twilight nie było obok ciebie w łóżku.

Twilight uśmiechnęła się do ciebie, dała ci całusa i poszła spać.

Bolt również zasnął, żując kołdrę. Po paru minutach z łazienki wyszła Twilight z mokrą grzywą.

Lily spała, a bolt próbował zjeść kołdrę.

Twilight zdążyła już nakarmić maluchy, więc po chwili weszła do łazienki. (czemu cb nie ma na skype?)

Po paru minutach byłeś już odświeżony.