Nightmare

Podmieniec w granatowej zbroi jedynie wzruszył ramionami i spojrzał ze zdziwieniem na plamę. Następnie wyszedł do kolegów.

Niestety, jedyny komunikator był wyłączony i zabezpieczony zaklęciem.

Nikt nie nadlatywał, a kilku dziwnie wyglądających typów posłało ci spojrzenia pełne podziwu, jednocześnie wskazując wymownie głową na ciała.

Nawet uderzanie po policzkach nic nie dawało. Jakby była w jakiejś silnej śpiączce.

Kobieta nie reagowała na nic, ale wciąż oddychała.

Plama wciąż się rozrastała i zajmowała w tym momencie całą nogę.

Dookoła ciebie było mnóstwo drzew, więc szybko nazbierałeś sporą ilość gałązek i chrustu.

Po chwili Chrysalis weszła do komnaty z drzwi obok i położyła się na swoim łóżku.

Cisza. Oprócz niej tylko stukot kopyt, a po chwili także szum wody.

Chrysalis weszła do komnaty i zamknęła za sobą drzwi.

Kucyki wciąż jadły na pikniku i bawiły się. Nawet nie zmokły w ulewie. Wyglądało na to, że Wietrzyk jako jedyny odczuwał skutki burzy.

Wciąż miałeś przy sobie wyrzutnię środków nasennych. Chrysalis weszła na schody. Wygladała, jakby nawet nie wiedziała o twojej obecności.

Chrysalis powoli szła w stronę schodów w górę. Nie zwracała na ciebie uwagi.

(sorki, zupełnie zapomniałam :( wybaczysz? co do pytania, to Crystal Empire nie jest krajem, tylko sporym miastem. Jest częścią Equestrii) Dust wszedł rozglądając się do lasu. Powoli nadciągała noc.

Usłyszałeś odgłos kopyt na korytarzu, jakby ktoś wysoki przechodził właśnie przed drzwiami sali tronowej.

Na zewnątrz powoli wstawał świt nowego dnia.

Plama wciąż powoli się powiększała, jakby Cadence nic nie zrobiła.

Dziwne, bo o technlogii i kompach pisałam w temacie własnej ponyfikacji i nikt się na to nie skarżył. To ponyfikacja mojej siostry, nie jej OC.

- Nie - powiedziała cicho ze smutkiem Cadence i wyszła z sali.

Kiedy dotarliście do jeńca, cała noga po kolano była już czarna. Cadence bez słowa puścila w jej stronę kilka serduszek. Wniknęły w ciało, noga się zaświeciła i... Nic.

- Dobrze, zaraz na to spojrzę - powiedziała i ziewnęła, a następnie ruszyła schodami w stronę sali tronowej, gdzie zostawiłeś kobietę.

(wymyśl jakiś wątek fabuły o swojej osobie, a nie prosisz innych.)

- Ja tam nie idę!

- Tak - powiedziała, nie odrywając wzroku z serca. Kiedy wszystkie pęknięcia zniknęły, Cadence wyglądała na zmęczoną.