Arcybiskup z Canterbury

Rozejrzałam się nerwowo wokół. Nadal nic się nie działo.

Uśmiechnęłam się do niego niewinnie. Stałam na podeście i wciąż czekałam.

Cieszę się ;3

_____________

Stanęłam na podeście i dumnie uniosłam głowę. Czekałam.

-Trafiło ci się. Dawaj, skuj mnie. Nie będę walczyć. Czy to nie okazja? - Wyszczerzyłam się.

Podeszłam do następnego kupca. -Szukasz może niewolnika na sprzedaż?

-Co ile to się zdarza? - spytałam- I z jakimi niewolnikami?

-O to właśnie chciałam zapytać- Odpowiedziała wiedźma wyszczerzając drobne, ostre zęby i podając rękę. -Jestem Dearme. Z moich obserwacji wynika, że zajmujesz się... - Tutaj spojrzała w stronę rannych- ... Nimi. W czym więc mogę pomóc?

Po usunięciu wszystkich glonów wiedźma, teraz już mniej spektakularna zajęła się okiem, uporczywie wiszącym nad jej głową. Wycelowała w nie palec, z którego wystrzelił turkusowy, cienki promień. Oko, lekko osmalone wisiało nadal. Po krótkim namyśle Dearme pstryknęła palcami i znikąd pojawiła się szkatułka. Kłapnęła na niespodziewające się ataku oko zamykając je w środku, po czym ciężko upadła na deski. Wiedźma, zadowolona ruszyła skocznym krokiem w kierunku Sophie.

Podeszłam do sprzedawcy.

Irbis - pantera śnieżna

Irbis to stworzenie aktywne o zmierzchu, tak więc pora jak najbardziej do Luny pasuje. Nie potrzebują stada, więc księżniczka wystarczy im jako towarzyszka (jeśli patrzeć z perspektywy pantery). Oprócz tego ma miękkie, białe futro kontrastujące z ciemnymi barwami Luny i ogólnie jest to bardzo ładny kotecek, a i na strażnika się nada jeśli pojawi się zagrożenie.

Westchnęłam. Na ulicy nie było już żadnego pełnego podestu, a ja wciąż nie wiedziałam co się działo.

Podeszłam do następnego podestu i weszłam na niego, żeby udawać niewolnika. Miałam nadzieję że tym razem zadziała.

Podeszłam do następnego podestu i wspięłam się na niego. W trakcie wchodzenia rzuciłam iluzję, która pozwalała mi być niezauważoną. Czekałam.

Ukryłam się za jednym z podestów z przytomnym jeszcze sprzedawcą. Byłam ciekawa, co dzieje się z niewolnikami.

Wstałam i ruszyłam w miasto. Zastanawiałam się, kiedy w końcu dostanę jakieś sensowne zadanie.

Pożegnałam Gold i rzuciłam się na łóżko. Zasnęłam bardzo szybko.

Pokiwałam głową. -Życzę powodzenia. I mam nadzieję że sytuacja się ustabilizuje.

-Wracasz na Alicor?

-Szkoda. Dawno nikomu nic nie zrobiłam.

-No to teraz już ma jednego. Naprawdę, mogę to zrobić za ciebie, nie obrażę się.

-Każdy zgon da się zatuszować. Przecież on, będąc takim skur... No, wiesz. Pewnie ma wielu wrogów.

-Pozbądź się go. Tak po prostu. - Powiedziałam beznamiętnym głosem.

-Nieważne, wprosiłeś się bez pytania.

Dzięki.

_______________________________

-I dlatego że je hodujesz chcesz porwać własną siostrę?0

-Nie, nie, nie, bez nerwów... Przysięgam na mój honor, że nie żywię się większymi ode mnie. A jeśli chodzi o profesję, to w sumie jest to samo co wiedźma, tylko że pod wodą. Najlepiej gdyby zbiornikiem wody było morze i stąd przymiotnik "morska". - Po chwili niska postać uwolniła się z lin i zaczęła otrzepywać z glonów, wyrzucając je przy okazji z powrotem do morza.