Martini963

Nareszcie. Nawet nie wiecie ile czekałem na konkurs tego typu. Wyzwanie przyjęte. Czas wykazać się twórczością. Ku chwale Rarity! Sława i chwała!

Czas chyba abym spełnił obietnicę. Świeżo co przeczytałem to dzieło i nie żałuje tego. Powiem wprost poszły mi z oczu łzy kiedy przeczytałem to w całości. Pomysł świetny, piękny styl pisania, konkretne teksty oraz klimat, który urzekł mnie już na wstępie. Aż poczułem głęboki żal do tych żołnierzy i sam chciałem złapać za mój karabin i iść na wojnę. Ukazanie realiów wojny, a przede wszystkim życia na lotnisku, z którym i mnie dużo łączy. Wszystko dopracowane do ostatniego punktu. To jest jeden z czy nawet najlepszy wojenny fanfik, jaki miałem przyjemność czytać. Widać wielką pasję do maszyn, które zostały przedstawione wraz z malowaniami od ogonów po końcówki łopat śmigieł. Jak dla mnie jest to arcydzieło, do którego chętnie wrócę. Z niecierpliwością czekam na "Kryształowe Oblężenie", które kiedy się pojawi bezzwłocznie przeczytam.

Fregata

Orbita

Oto kilka moich nowych wierszy. "Więzień życia" Słońce zachodzi zwalniając miejsce księżycowi co wschodzi na niebo, zasłane gwiazdami czarne morze, o którym marzymy wciąż tak mocno. W tej ciemności kryję wciąż swoją twarz przed światem, który mnie nienawidzi, znikam czekając aż najświeższy kurz zagrzebie prawdę mej tożsamości. Nie szukaj mnie, stracisz tylko Swój czas, ja nie chcę zostać odnaleziony, nie chcę patrzeć na to kolejny raz, to przeszłość co na wieki zginęła. W mej duszy dziur tyle co tych gwiazd na niebie, i tak jak one blisko jestem Ciebie, choć ten nasz świat trzyma Cię ode mnie tak daleko. Czuję się jakby w kajdany ciężkie zakuto me serce już na wieki, tworzą one w mojej duszy ranę, która już nigdy się nie zabliźni. Nie patrz tak na mnie, już przesądzone, jestem więźniem zamkniętym w tym świecie. Ty żyjesz tylko po to by umrzeć. Ja umieram tylko po to by żyć. "Zagubieni" Za dnia robię to co każdy i staram się przejść przez kolejny dzień tułaczki otoczony przez szarość, nieuczciwość i rzeki łez. W nocy skrobię w swym notesie wszystkie zdarzenia zapamiętane i daję im życie w kolejnym wierszu kolejnym hymnie, czy opowiadaniu. Cóż... Ja nie jestem taki sam, jak inni, których spotykam na mej drodze, gdy samotnie wracam tu na me odludzie. Oni biegną wciąż przed siebie na zegarki patrząc gniewnie i nie widzą, jak w tym biegu zapominają o starym przyjacielu. "Strąceni z nieba" Spadający z nieba synowie marnotrawni, jak żyli szybko, tak szybko umarli, strąceni w gniewie za krzywdy i zbrodnie upadli na twarz, i skonali spokojnie. Choć chmury gonili po nieboskłonie, choć gradem ołowiu ciskali nieustannie, choć kolejnych białych krzyżów ustawiali rzędy z uśmiechem na twarzy wracali tam w te pędy. Wszyscy wciąż patrzą, lecz łzy nie uronią widząc, jak z nieba wolni synowie spadają, kadzą o cenie, którą Wy płacicie samemu się śmiejąc, że to Wy odchodzicie. "Błękitna wolność" By znów tam być, znów na nieboskłonie, znów poczuć pęd wiatru, znów w chmurę wpaść i na nowo przeżyć to doznanie, na nowo poczuć prawdziwą wolność. Jeden ruch pewny, jedna myśl szybka i pod nogami ziemia wnet znika. Lekki świst wiatru,chłodu muśnięcie i między chmury wlatuję wreszcie. Szybki zwrot, ranwers zwieńczony pętlą, przejście w korkociąg, wyjście nad ziemią, Immelman i zejście do spirali, wywrót szybki, i przejście do beczki. Tak w tym szaleństwie wszystkie me smutki zostawiłem nie patrząc na skutki, lecz z czasem te wszystkie ciężkie sprawy odbiorą mi radość z tej całej zabawy. I choć znów goszczę na twardej ziemi me serce wciąż lata pod chmurami. Kim byłbym gdybym przez całe życie duszy nie dał utonąć w błękicie?

Andromeda

Witajcie na forum, mein Freund! Mam nadzieję, że się Wam tu spodoba.

Nie powiem nawet przyjemnie się czyta. Sam pisze wiersze już od siedmiu lat i tak patrząc naprawdę mi się podoba. Są jednak błędy szczegółowe, lecz z czasem znikną. Też tak miałem. Tak czy owak jestem pod wrażeniem.

Witamy na forum, mein Freund! Mam nadzieję, że Ci się Tu spodoba.

Zgadzam się z przedmówcą. Czego tak dokładniej potrzebujesz?

ćwiczenia

ćwieki

aluminium

antropologia

Miło mi Cie powitać, mein Freund. Willkommen in unserem Forum!

sadyzm

Здравствуйте и добро пожаловать в удивительный весело! Miło, że do naszego forum przybywa coraz to więcej przyjaciół z całej Polski!

Lew

York

zeus

emaliowany

Termopile

Niderlandy