inka2001

- Czyżby? Sama się skapnie!

- Daerth? - Spytałam.

Ja też chcę!

- Ale Chrysalis nie da się oszukać! - Krzyknęła.

- I co z tego? Pochodzić idę. - Odparła Ruffian.

- Dzięki. - Powiedziałam i pobiegłam w kierunku schodów. Pewnie weszłam po schodach.

Jakiś kucyk.

- Dobra. Masz rację. - Odparłam i zaczęłam rozgladać się za innym wejściem do góry. Musiałam dostać się na górę, znalezdz Daertha. Rozpaczliwie patrzyłam dookoła. - Gdzie on jest? - Spytałam kruka.

Anime. Papier toaletowy.

Postawiłam drugą nogę na kolejnym schodku. Lekko stąpałam z równowagom. - Tylko spróbuję.

Postanowiłam spróbować wejść po schodach. Podeszłam do nich powoli i postawiłam kopyto na pierwszym schodku.

- Nie! Oni cię uratowali! - Krzyknęłam. - Mogą im cos zrobić!

- Nie narzekaj. - Powiedziałam i weszłam do jakiegoś domu.

Stanęłam jak wryta. - Co teraz? - Szepnęłam do kruka.

Skręciłam w tą stronę. Biegłam szybko, a noga nie bolała mnie prawie wcale.

- Tam gdzie on. - Powiedziałam i biegłam dalej.

Koń w paski. Toczek.

Ubranie na nogi. tabela.

- No tak! - Krzyknęłam i jak huragan wyleciałam za drzwi. Pobiegłam w jakąś stronę. Nie wiedziałam którą. - Daerth! - Krzyknęłam rozpaczliwie.

- Aha.To dobrze. - Odparłam.

- Naprawdę? - Spytała szybko i uśmiechnęłam się.

Orange uśmiechnęła się sama do siebie. Położyła się przy jaskini.

- I chyba się poczuł urażony. Przykro mi. - Powiedziałam ze smutkiem.

- Ja nigdzie nie idę. - Powiedziałą Galaktyka odpychając Long Love magią.

- To dzięki im tu jesteś! - Krzyknęła.