Po prostu Tomek

- Nie powinno to nikomu przeszkadzać. Oczywiście zastrzegamy sobie prawo do rozbrojenia każdego, kto przejdzie przez próg Pałacu. Takie zabezpieczenie. - komisarz odrobinę się zdziwił, lecz sprawa się wyjaśniła. - Coś na kształt wi-fi we łbie, towarzyszu komisarzu. Odpowiedź na sygnał z orbity. Nie ocenimy teraz ich sił, nie mamy tak dokładnych urządzeń. Radzę zachować ostrożność. - brzęczało w małym komunikatorze w uchu Kupały. Teoretycznie był on niewidzialny i niesłyszalny dla Giedajłowa. Teoretycznie.

Ban bo jestem rewolucjonistą, resztę sobie dośpiewaj.

- Imperium? Chyba jako sojusznik, nie inaczej. Nie zdradzimy ideałów rewolucji. - rzekł Kupała. - Co do planów, to musimy obgadać wszyscy razem, znaczy Rada, ja i jeżeli chcesz, to ty możesz dołączyć do obrad.

Ban bo komputer może wie.

Dorwałbym tego gnoja co mnie skucykował i flaki bym mu wypruł. Ale najpierw, znając mnie, objechałbym PP. Co byś zrobił, gdybyś umiał czarować?

- A tak, pytam. Jeżeli przeszkadzam, to mogę sobie iść. Po prostu lubię nawiązywać nowe znajomości, a z obcymi jakoś łatwiej się dogadać. - szeroko się uśmiechnął. "Mogą mnie i odpędzić, pewność już mam. Teraz tylko dojechać bez problemów." pomyślał, rzucając okiem na swój plecak. Nie było widać, ale za nim był łańcuch. W razie czego skoczyć, machnąć i dwie sprawy z głowy. - Może czegoś treściwego byście zjedli?

Flypp.

Wieści zostały przekazane. W samym mieście i, jak można było wywnioskować z transmisji, na całej planecie wybuchło jedno wielkie święto. Czteroletnia wojna domowa dobiegła wreszcie końca. Teraz najwyższy czas na uporządkowanie Kraju Rad i zajęcie się gośćmi. Także i komisarz cieszył się z pomyślnego obrotu sprawy. Bo w końcu wykpił się tylko jednym okiem. Oczywiście tak różowo nie było. W przeciągu następnych kilkunastu dni znoszono pomniejsze oddziały, które wciąż chciały walczyć. Giedajłowa z jego wojskiem przyjęto w stolicy, która nosiła piękne miano Gai. Najbardziej charakterystycznym punktem miasta był Pałac Sowietów z oszkloną kopułą i pomnik Lenina pośrodku sporego parku.

Arabeska.

Wyłamię się z szeregu, nie masz w sobie nic z Sombry. Śmierć jest w końcu sprawiedliwy. Pani burmistrz więc jak sądzę.

- O to trzeba by zapytać Radę Najwyższą. - odparł komisarz. - Za pozwoleniem, momencik. Odszedł na bok, do sztabu polowego i połączył się z przywódcami SRD. Po półgodzinie spokojnej wymiany zdań wrócił do Giedajłowa. - Raczej nikt nie powinien stawiać oporu, zwłaszcza, że żołnierzy puszczamy wolno. Jest jeszcze jedna sprawa. Rada żąda wydania jeńca.

Nie fałszuje, jaasne... Jedno malusieńkie pytanko. Znacie Chrysię dłużej niż ja więc: Czy zapytanie królowej o te Piwnice to dobry pomysł?

Element Niespodziewanego Kościstego Huga.

Generał Jurij Antonow zobowiązał poddać cały obóz z sobą włącznie w zamian za protekcję. Ze strony pułkownika Rondla słychać było protesty, ale szybko zostały uciszone. Wśród żołnierzy zjawił się komisarz Kupała z obandażowaną lewą ręką i przepaską na oku. - Przegapiłem coś może?

Ban na powitanie EAR-u.

Call of Duty 1,2,3 i World at War. Masz książki pisane cyrylicą?

Tak. Czy myślisz o tym samym co ja?

Musiałbym być chyba opętany. Albo magicznie zamieniony. Znalazłbym kogoś odpowiedzialnego za to smutne wydarzenie i "przekonał" do naprawienia błędu. Co byś zrobił, gdybyś obudził się związany z workiem na głowie?

Niechaj będzie Trum. Taka wola moja.

Da się zrobić. Ma ktoś może piłę, igłę i mocne nici? Chcę, aby średniowiecze powróciło.

Bardzo. Ale już jest takie coś, Roleplaying is Magic bodajże. Chciałbyś może kamień ?

NOPE. Czy lubisz może gumę balonową?

Nie, i nie chcę umieć. Magicy na stos! Ożenisz się?

Ban bo trzeba powiedzieć "OP".

Tak. Lubisz kolor rubinowy?