Elizabeth Eden

Elizabeth pokręciła głową. - Nie, nie dały. Cóż, jak na razie to nic - westchnęła.

Eliza pokręciła głową. - Badania idą do przodu, Obiekt-Sowa jest gotowy i Ameryka ciągle chce sprawozdań z rozmowy z kucykiem - wzruszyła ramionami. - Nic ciekawego.

Hala/Magus Czerwona Królowa przechyliła głowę. - Na co... - chrapliwy oddech. - Na zabawę? Ja... zabawa... (Uważaj, stąpasz po cienkim lodzie)

Elizabeth wzięła z automatu dwa gorące kubki i postawiła na stole, siadając. Milczała patrząc na swoje ręce, a potem spojrzała na ciebie. - Tooo... jeszcze jakieś nowiny?

Hala/Magus: Czerwona Królowa przez chwilę marszczyła czerwone brwi, a potem zamieniła się w mgiełkę i wleciała w twoją barierę, która zaraz całkiem znikła, a szkło się schowało. Potem złapała cię za rękę. Jej dłoń była nienaturalnie zimna i odczuwałeś od niej dziwne pulsowanie, jakby była wypełniona energią.

Eliza uniosła brwi. - I chyba nie chcę zobaczyć. Kakałka? -zapytała podchodząc do automatu. - Kawy mam już dość.

Magus/Hala: Czerwona Królowa wychyliła się lekko do przodu i uśmiechnęła, ale wyglądało to jakoś dziwnie. - Lubię... żarty... ja... laborantom - powiedziała chrapliwe i omiotła spojrzeniem klitki.

- Taa... sądzę - powiedziała uśmiechając się nieco wrednie. - To opowiedz dokładniej i wyprowadź mnie z błędu - uniosła brwi z lekkim uśmiechem.

Magus/Hala: Czerwona Królowa wyleciała z kabli lamp. - A umiesz się bawić? - zapytała chrapliwe i otworzyła buzię. - A w ... co chcesz się... bawić?

- Mówiłam, że nic mi nie będzie, a z niektórych zadań już zrezygnowałam i leżę pod kocem, ale już czuje się trochę lepiej - powiedziała twardo. - Sprawdzone metody? Zabijasz mu wszystkich ludzi, aż sam wyjdzie? - zapytała podchodząc do ciebie i lekko cię obejmując.

Hala/Magus: Czerwona Królowa wytrzeszczyła na ciebie oczy. - Czerwona Królowa nie może... - wychrypiała. - Nie może, nie może... Czerwona Królowa może otworzyć klatkę... ale Alicia powiedziała, że nie może... - zamieniła się w hologramową mgiełkę i wleciała w przewody idące do lamp, co sprawiło, że zaczęły migotać. Padocholik: Przemiana powoli dobiegała końca. Miałeś żółte oczy, długie pazury i zęby, mogłeś obrosnąć sierścią jeśli chciałeś. Oprócz tego miałeś większą siłę i wytrzymałość. Ktoś wyciągnął cię z komory i zaprowadził do jednego z jednopokojowych pomieszczeń na poziomie A. Było tam tylko metalowe łóżko i półka z jedzeniem i wodą. Dostałeś surowe mięso.

(Możesz, Eliza cię ochrzani, ale Thomas ją ogarnie. Ale na dół nie zjedziesz, nawet na to nie licz.) - Jestem tylko trochę chora, przejdzie mi - powiedziała podnosząc się i uśmiechając słabo. - Zresztą, nie jestem ze mną aż tak źle jak wczoraj, ale zmęczenie się utrzymuje. Wiesz, mam trochę swoich miksturek na choroby, ale to grypa, wzięłam trochę na pojedyncze dolegliwości, ale grypa musi minąć sama. Dam radę - podniosła się. - To opowiadaj co u ciebie.

Eliza położyła głowę na stole. - Wiem... - przerwała na chwilę. - Ale jeśli Twilight mówiła prawdę to nic tej wyspie nie będzie - zamknęła oczy nadal leżąc na stole.

Magus/Hala: Czerwona Królowa spojrzała na ciebie szybko. Uśmiechnęła się. Jej zęby też były czerwone. Cała zresztą wyglądała jak hologram. - Ja pomóc...? - wzięła chrapliwy oddech. - Jak pomóc?... Czerwona Królowa ma pomóc?...

Elizabeth spojrzała na ciebie nieprzytomnie. - Nic mi nie jest - powiedziała cicho i wyjęła jakąś tabletkę z kitla, którą zaraz wzięła. - Czego chcesz? - zapytała podpierając głowę na rękach.

Czerwona Królowa odwróciła się i powiedziała swoim ochrypłym głosem. - Witaj... Obiekt... Ja... Dziś....Pilnuje... Zabawa - Dziewczynka-Obiekt okręciła się wokół własnej osi.

Hala: Dziś zaczynał się wielki dzień. Z samego rana przyszła Alicia z Klarą i Kasprem i z lekkim trudem wyciągnęła z hali Piramidogłowego, rozdano też papkę. Zamiast niego umieściła tam swoją kochaną Czerwoną Królową, która stała teraz w hali patrząc na klatki pogodnie. (Teraz tak. Shatter znając życie sam wyjdzie, ale nie otworzy innym, bo nie ma karty. A więc razem z Shatter'em musi wyjść Magus. I tu daje ci pole do popisu. Wykorzystaj to, że Czerwona jest beztroska wkręć ją w ,,zabawę'', która otworzy twoją klitkę)

Elizabeth wyglądała dziś jeszcze gorzej niż wczoraj, ale przynajmniej nic ją nie bolało, bo wzięła jakieś tablety. Wiadomość o ataku Rosjan na wyspę nie zmartwiła jej, bo jeśli to, co mówiła Twilight jest prawdą, nie mogli jej zniszczyć. Przymknęła oczy. Siedziała w Pokoju dla Pracowników i piła kawę.

Elizabeth już zasypiała wpatrując się w telewizor i w jakiś program przyrodniczy. Głowa nie bolała już tak bardzo, ale nadal czuła się słabo. Odetchnęła i ułożyła się wygodniej. Powieki jej się zamknęły. Zasnęła.

Elizabeth opadła ciężko na kanapę. Praca dzienna w laboratorium się kończyła, zaczyna się zmiana nocna. W dzień najczęściej Klara, w nocy najczęściej Michael, w dzień najczęściej Kamila, w nocy najczęściej(Teraz na chorobowym!) Clare, w dzień najczęściej Julia, w nocy najczęściej Florian. To z laborantów. Całego rozkładu obowiązków jej ludzi nie chciała się uczyć, poza tym większość ludzi i tak siedziała tu praktycznie cały czas. Jakby nie mieli rodzin. Eliza mimo wszystko wzięła jakieś proszki i mocniej okryła się kocem, kiedy zasypiała.

Elizabeth z krzywą miną dopijała kawę. Martwiła się o Thomasa, fakt, ale ponura była dlatego, że wiedziała, że ma grypę, a nie zamierzała nic z tym robić. Stworzyła tyle mikstur, a na coś tak prozaicznego lekarstw nie miała! Mogła sobie wziąć co najmniej na gorączkę, albo ból gardła, ale nie wyleczy to jej. Zresztą z grypy nie wyleczy jej nic oprócz leżenia w łóżku, a ona nie może, nie teraz! Kilka pracowników, w tym Klara i Aurora, oraz dwoje ludzi z NASA zauważyło jej zły stan. Tłumaczyła im się stresem. Jeszcze by jej kazali pojechać do domy na chorobowe. Jeszcze czego, teraz na pewno nie, to taki ważny czas... Wojna, Bariera i rozwijające się eksperymenty. Z obolałą miną powlekła się do gabinetu Aurory, która prosiła ją o chwilę uwagi w jakiejś sprawie.

- Nie jestem zła - powiedziała, kiedy winda się otworzyła. - Powodzenia - pocałowała go lekko w policzek i weszła do pokoju dla pracowników. Zrobiła sobie kawę.

Elizabeth kiwnęła głową i uśmiechając się krzywo zaprowadziła do windy. Stała w niej w pełnym milczeniu patrząc się w drzwi. Raz na jakiś czas poprawiała kosmyki włosów, które opadały jej na twarz.

Elizabeth nie odpowiedziała. Wzięła fiolki i wszystko przelała do miski. Potem nasączyła miksturą noże i skalpele odkładając je na tackę. - Za chwilę wyschną, ale będą nasączone na długo, do tygodnia - powiedziała sucho. Potem z pancernej szafki wyjęła jeszcze trzy fioki, ale jakieś dziwne, kuliste. - Z tymi fiolkami uważaj, one są do rzucania, bo to szkło łatwo się rozbija. Udoskonalony przeze mnie kwas, przeżre się prawie przez wszystko. Uważaj na to - owinęła to jakimś materiałem. - A te nasączone narzędzia są dobre, bo jak zwykle komuś wbijesz nóż na przykład w rękę to przeżyje, ale te są nasączone substancją, która jak dostanie się do krwi to zabije. Ale i tak tnij dość głęboko, ma się dostać do naczyń krwionośnych. Coś jeszcze potrzebujesz? - zapytała sucho teraz owijając srebrzystym materiałem ostre narzędzia i chowając miskę z resztką eliksiru, oraz puste fiolki do pancernej szafki, jednak ostrożnie, by ani kropla nie spadła na kafelki.