delet this

Loca kulejąc przyszła do ogniska. Wciąż łzy iskrzyly jej w oczach.

- Nikt na ciebie nie czeka... nikt o tobie nie myśli... nikt cię nie kocha... Wstała i poszła w stronę ogniska.

- Tak czy siak to nie to samo co rodzina. Wiesz jak to jest gdy na twoich oczach twoja rodzina, przyjaciele, wszyscy którzy dla ciebie coś znaczą umierają?

Z ledwością powstrzymywała łzy. Nagle spojrzała sobie na łapę i szepnęła. - Czemu ja jestem ostatnia? Czemu nie mogłam zginąć razem z resztą? Przed oczami pokazał jej się dość charakterystyczny obraz. Pisnęła i skuliła się. Popłynęły kolejne łzy. Spojrzała na księżyc. - Tsuki proszę pomóż mi. Nie zostawiaj mnie na pastwę losu....

Zobaczyła postać zbliżającą się do niej. Skuliła się jeszcze bardziej.

Loca wyszła na plaże. Z jej ślicznych oczu spływała błyszcząca łza... Podeszła do wody. Położyła się i skuliła w kłębek.

Locę pocisnęła się łza po policzku. Zeszła z drzew zaczęła powoli spacerować. Próbowała zapomnieć.....

Co to to czarne? :YhZzy: Okulary dodają ci inteligencji.. Rawr!

Oh dziękuję :3 Jak jest coś brzydkiego to musi być też ładne!

Jak na prawie 14 lat całkiem znośnie

Nie mdlejcie od mej brzydoty P.S Sorki za szopę na głowie....

Loca usiadła na czubku drzewa. Ze wzruszeniem spoglądała na księżyc. - Jeśli tam jesteś to mi pomóż ... Szepnęła.

Wiem. Codziennie chodzę z mym "lisowatym" psem do lasu.......

Yeah! Nie jestem osamotniona? A można się z niej jakoś wypisać :3

Podania tu czy na pw?

Loca doleciała z nowym. Utykając na jedną łapę podeszła do ogniska.

( Nowy teraz leci że mną. Jak możesz obok niego siedzieć...)

http://localoba.deviantart.com/art/Loca-369433462?q=gallery%3Alocaloba&qo=3 Mój wygląd. (Żeby być wilkołakiem najpierw trzeba być człowiekiem. To humanoidalne bydło którym czasem się staję to mroczna strona mnie)

-Ja cię wezmę! Rozwinęła skrzydła i poleciała z chłopakiem na plecach. Wysoko ponad lasem. Gwiazdy na niebie było widać jak na dłoni. Loca rytmicznie machała skrzydłami.

Loca wzięła chłopaka na plecy. -Choć z nami! Spokojnie nie gryzę :3 Uśmiechnęła się.

-Kolejna ludzka podróba wilka. Wzdychnęła.

Loca rozwinęła skrzydła i zaczęła pościg. Przed Adamem ukazała się wielka skalna ściana, a ze wszystkich stron zbliżały się do niego dzikie zwierzęta. Ktoś go gonił. Loca powstrzymała ich. Uciekli.... - Co tu robisz?

Loca coś usłyszała. Zaczęła biec. Za chwilkę była przed chłopakiem. -Witaj! Zaczęła na niego warczeć.

-Kto wszedł? Cofnęła się do tyłu...