Szeregowa WW

- Smacznego~ - powiedziała wesoło i zaczęła jeść.

Drogi pamiętniku! Zaraz zaraz... Jaki pamiętniku? Co ja w ogóle piszę! No nie ważne... Nie uwierzycie! Moje okulary się znalazły! Dziś rano do domu ktoś przyszedł, oczywiście ja sobie smacznie spałam, co innego Octi, więc to właśnie ona odebrała moje okulary. Jak ja za nimi tęskniłam >.< Dziś jak zwykle siedziałam sobie i słuchałam muzyki, czy ja wiem czy głośno, raczej nie. Co jakiś czas do pokoju wchodziła Tavi i chyba coś mówiła, ale jej nie słyszałam. W końcu za chyba czwartym razem przyszła do mnie z patelnią. Na początku nie wiedziałam o co chodzi. W końcu wrzasnęła mi do ucha żebym to ściszyła albo skończę z guzem na głowie, dopiero wtedy ogarnęłam po co jej to było... Było blisko, ale całe szczęście w porę wyłączyłam muzykę. Okazało się, że Tavi ma jutro koncert. Będę trzymać za nią kopytka! Swoją drogą ten kartonowy kucyk, którego postawiłam w swoim pokoju bardzo ją rozbawił, co naprawdę mnie ucieszyło. W końcu nie lubię gdy Octi jest ponura~ A tym czasem chyba powinnam się już zbierać. Zaraz wychodzę, na imprezę. Do następnego razu~!

Temat zostaje przeniesiony do archiwum.

Temat zostaje przeniesiony do archiwum.

Jeśli ktoś naprawdę musi, to oczywiście może sam. Byleby została nadesłana praca.

- Law był w śpiączce przez jeden dzień... Z tego co wiem od lekarza będzie mógł wrócić do domu jutro po południu pod warunkiem że będzie wypoczywał. - powiedziała Emily z uśmiechem.

- Zgubiłam się po tym jak mieliśmy trening w kanionie i było trzęsienie. Law z Lorence i Jonathanem szukali mnie przez tydzień. Ale Law szedł bez nich, więc nie mogli go pilnować a on przez to wszystko nie spał, nie jadł i nie pił przez cały ten czas... Dlatego trafił do szpitala. - powiedziała Emily do Rin'a. - I w ogóle to hej Dante~

Emily zaśmiała się. - Ale mi nic nie jest~ - powiedziała wesoło i wstała. Oddała Rin'owi flakonik. - Jestem w szpitalu ze względu na Law'a. Ale tak to jestem cała i zdrowa.

- Jesteś, jesteś~ - powiedziała z uśmiechem. Po chwili zupa była gotowa. Emily położyła dwie miski z zupą pomidorową i sztućce na stole. Usiadła na jednym z krzeseł. - Chodź Add. Zupa już jest a drugie danie będzie za chwilę~

Gdy Emi i Dave zjedli śniadanie dziewczyna zaczęła sprzątać wszystko co było na stole. - Idź się ubierz kochanie. - powiedziała i pocałowała chłopaka w czoło.

- Dużo cię ominęło~ - powiedziała Emily i westchnęła. Spojrzała na upadłe anioły. - Jeszcze ich tu brakowało...

Emily po krótkiej chwili obudziły hałasy w sali w której była razem z Law'em. - Hm...? Co się dzieje? - mruknęła cicho podnosząc się o siadu. Spojrzała na Rin'a - O, hejka Rin! Jak się masz? I ogólnie co tam jak tam? Czemu cię tak długo nie było? - zapytała jak gdyby nigdy nic. Lorence rano obudziła się obok Jonathana. Nagle poczuła, że coś jest nie tak w szpitalu w którym byli Law i Emily. Co ciekawe wyczuła aurę Rin'a. - Rin wrócił...? - mruknęła do siebie cicho.

- Skoro tak chcesz to pewnie~ - powiedziała z uśmiechem, wstała i zasłoniła łóżko dookoła zasłonkami. Z powrotem położyła się obok Law'a. - A teraz śpij kochanie. - powiedziała i pocałowała go w czoło. Gdy Lorence z Jonathanem weszła do hotelu a następnie do pokoju dziewczyna od razu zamknęła drzwi i pocałowała go.

I tym sposobem mamy już pierwszą grupę! Czekam na następnych chętnych! Problem w tym, że ludzie nie nadsyłają prac. Gdyby było inaczej może nie pojawiłyby się grupy, ale chcąc nie chcąc to też wielu osobom ułatwia pracę. Tak, owszem. Było by miło gdyby melodia również została nadesłana

- To śpij Króliczku. - powiedziała Emily. - Musisz teraz dużo wypoczywać, w końcu w ogóle nie spałeś przez tydzień... Lorence zaśmiała się. - Dzisiaj będziemy ostro szaleć. - powiedziała z uśmiechem.

- Jesteś najlepszym chłopakiem na całym świecie. - powiedziała Emily zamykając oczy. - Nie zostawiaj mnie już... Proszę... Lorence uśmiechnęła się. - Tak~ Chodźmy. - powiedziała i ruszyła do hotelu razem z Jonathanem.

- Dziękuję Króliczku~ - powiedziała wesoło Emi. - Zrobiłam nam też bento do szkoły na drugie śniadanie~ - powiedziała z uśmiechem.

- Smutne... - mruknęła Emily. - Ale właśnie dlatego będziesz musiał pokazać mu, że go kochasz~

Misaka pokiwała głową na potwierdzenie i uśmiechnęła się. - To jak kurduplu? Czegoś ciekawego się dowiedziałaś? - zapytał Accelerator patrząc na dziewczynkę i opierając głowę o rękę. - Poooźniej ci powiem. - odpowiedziała i puściła mu oczko. - Jestem głodna! Chcę jeść! Jeść!

Lorence odwzajemniła pocałunek. - Ja ciebie też kocham Law... Całym serduszkiem... - powiedziała cicho Emily. - Cieszę się, że cię mam...

- To się cieszę bardzo. - powiedziała wesoło Emily. Zaczęła robić ryż z kurczakiem. - Będziesz musiał go bardzo kochać~

Misaka zaśmiała się. - Martwiłeś się? - zapytała spokojnie.

- Tak się cieszę, ten naszyjnik... I to że mnie znalazłeś to najlepsze co kiedykolwiek dostałam... Dziękuję... - powiedziała Emily cicho tuląc się do chłopaka. - Skoro mamy teraz czas tylko dla siebie to możemy się trochę zabawić~ - powiedziała Lorence uśmiechając się słodko.

Emi uśmiechnęła się i pocałowała Dave'a w czoło. Wstała z jego kolan i usiadła obok na krześle. - A teraz czas jeść, smacznego! - powiedziała wesoło.

Minęła chwila i w końcu zaczęło się coś dziać. Misaka wzięła głęboki oddech i otworzyła szeroko oczy. - Procedura zatrzymana. - powiedziała tępym głosem. - Jestem głodna... - mruknęła cicho już normalnym głosem.