Magus

Chwilę myślałem nad tym pytaniem -Nigdy tego nie robiłem. Ale mogę spróbować Zacząłem się koncentrować by wymazać wspomnienia kobiety. Udało mi się dostać do jej głowy -Tak jestem w stanie to zrobić Kontakt się zerwał wraz z życiem kobiety -Teraz już nic nie zrobię. Jednak nie musiałeś tego robić ręką Eve. Ona też nie chciała jej zabijać. Nie wszyscy chcemy przelewać krew

Popatrzyłem na te kobietę. Powinna czuć ból jak my. Ale nie chce być taki jak naukowcy -Ja ci nic nie zrobię. Ale o reszcie tego nie powiem. To ich wybór

Byłem smutny tym co zrobiłem -Nie powinienem jej oszukiwać. Nie jestem lepszy od tych naukowców. Przeze mnie może mieć kłopoty

Ktoś przerwał moją rozmowę z Elizabeth ciekawe kto. Nagle zobaczyłem kto. Popatrzyłem na Aleksandra. Po czym złapałem się za głowę i zacząłem nią kiwać -Aleksander. Widzę że masz talent węszenia w nieodpowiednich miejscach

-Wybacz królowo. Nie miałem wyboru. To co oni nam robią jest złe. A my chcemy być wolni. Proszę zrozum. Naprawdę nie chciałem cię okłamywać. Pójdź z nami to miejsce jest złe

-Teraz nasza chęć zemsty jest mało ważna. Najważniejsza jest ucieczka. Nie damy rady wygrać jeśli naślą na nas coś w stylu tego monstrum z piramidą na głowie. Na zewnątrz będziemy mieli większe szanse. Nie możemy się też rozdzielić. Bo nas wyłapią po kolei. A za ten numer mogą nam zrobić straszne rzeczy Znowu karta pomyślałem. Podszedłem do windy aby ją uruchomić

Popatrzyłem na drzwi. Powoli do nich podszedłem niosąc Brainiac'a na plecach. Chwilę zacząłem się im przyglądać. Po czym znów użyłem karty -To jest nasza droga ucieczki. Nie możemy zwlekać

W milczeniu wziąłem łyka kakao -Zastanawia mnie ta cała sytuacja. Jak to teraz będzie? Kiedy te koniki mają zamiar się z nami skontaktować i w jaki sposób. Co nam powiedzą. Szczerze nigdy nie miałem tak dziwnych przemyśleń jak teraz

Szybko wybiegłem z klatki. Po czym zacząłem kartą otwierać klatki każdego z obiektów. Któremu obiecałem pomóć. -Szybko wychodźcie! nie mamy czasu Alicja się wkrótce wszystkiego dowie! Z klatki wyciągnąłem Brainiac'a i położyłem go na plecach. Sam nie był w stanie biec.

(No to już chyba po mnie xD) -Królowo. Mój kawał się uda jeśli zaproszę do zabawy więcej osób. Czy mógłbym?

-Czy te kucyki dały już jakiś znak życia. Czy nadal nic?

-Cóż poza tym atakiem Rosjan. Moim "pięknym" nowym domem to jeszcze tylko to że zyskałem całkiem ciekawą pomoc w mojej prywatnej wojnie. A u ciebie dzieje się coś nowego?

Dziwnie się czułem gdy królowa złapała mnie za rękę To było dziwne uczucie. -Więc zgadzasz się królowo?

-Tak masz racje. Lepiej go nie widzieć. Chętnie się napije kakao. Dawno już go nie piłem. No i sądzę że też lepiej nie przesadzać z tą kawą

Nie bardzo mi się podobało że wciągam ją w to. Jeśli uda się nam wyjść. Spróbuje ją przekonać by poszła z nami -Mojego żartu szybko nie zapomną. Jednak nie jestem w stanie go teraz zrobić. Jak widzisz. Jestem nieco skrępowany

Chwilę nic nie mówiłem. Tak Elizabeth była niesamowita. W ogóle jej nie przeszkadzało to co robię. Chyba dlatego tak bardzo ją lubiłem. Pocałowałem ją lekko w czoło. -Znasz mnie aż za dobrze. Chwilę to potrwa ale w końcu wyjdzie ze swojego ukrycia. A ja zapewnię mu naprawdę niezapomniane wrażenia. Jestem cierpliwy jeśli trzeba wytłukę mu wszystkich ludzi i wszystkich klientów. Swoją drogą dobrze że nie widziałaś mojego nowego domu

-Chciałbym zrobić psikusa. Ludziom którzy tu pracują. To byłby ciekawy dzień dla nas wszystkich. Gdyby się udało

Również ją objąłem. Chwilę milczałem -Elizabeth chyba nie sądzisz że ja mógłbym być aż tak krwiożercy

Ciężko ją przekonać ale się nie poddam. Chciałbym żeby też poszła z nami. Powinna być wolna. -Czerwona królowo. Sama mówisz że lubisz się bawić. Czy więc nie lepiej bawić się z kimś niż samemu

-Elizabeth powinnaś iść do lekarza. Albo jakiś czas poleżeć w łóżku. Przepracowujesz się a wtedy możesz popełnić błędy. wieże w twoje mikstury ale nie chce żeby coś ci się stało. Co u mnie? Christopher się ukrył. Więc próbuje go wywabić sprawdzonym metodami i mam pomoc

Indianie

-Elizabeth dosyć. Powiedz mi co ci jest. Przecież wiesz że mi możesz zaufać. Może będę ci jakoś w stanie pomóc. Martwię się o ciebie

-Czy mogłabyś mnie wypuścić. Chociaż na chwilę. Strasznie nie wygodnie jest w tej klatce. A wiem że jesteś w stanie to zrobić

Zmrużyłem oczy. -Kłamiesz. Ale nawet jak cię będę prosił to nie powiesz. Znam cię za dobrze. Nie wiem czy już wiesz co się stało z tajemniczą wyspą

Popatrzyłem na papkę znów to samo. Ale jest pewna zmiana. Nowy strażnik. Może się uda. -Witaj czerwona królowo. Czy mógłbym cię prosić o pomoc?