Mephisto The Undying

Judas podszedł bliżej. - Dalej jesteś zła? - zapytał. ((Jak wysoko jest mniej więcej? I na jakiej wysokości ma głowę? ))

Judas biegnąc za Mabel dotarł do lasu. Rozglądał się aż zobaczył ją na jednym drzewie. Wziął głęboki wdech i podszedł. - Mabel. - powiedział by zwrócić na siebie uwagę.

- Proszę. - powiedziała kładąc na ladzie monetę i wzięła bułki. - Dziękuje, do widzenia. - powiedziała i odeszła, poszła w kierunku zgrupowania.

- Oj... - mruknął tylko cicho i pobiegł za Mabel. Przeklął pod nosem kilka razy szukając wzrokiem dziewczyny.

Judas ponownie zaśmiał się cicho. - Naprawdę jesteś urocza. - powiedział i znowu poczochrał jej włosy.

Judas zaśmiał się cicho. - Jesteś urocza gdy się wściekasz Mabel. - powiedział z uśmiechem.

Judas uśmiechnął się wesoło. - Dzięki Lisia Dziewczyno. - powiedział i poczochrał Mabel włosy.

- Ale spróbuj. - powiedział Jonathan. - Ty wybieraj. W końcu kochasz wesołe miasteczka. - powiedział.

- Nie powiedziałem że nie chce. Uznałem że chcesz pochodzić sama z bratem. Jak wolisz zostać sama to pójdę. - powiedział. - I nie, nie nudził bym się. - dodał.

- Chodź kupie bilety. - powiedział Law i podszedł z dziewczyną do kasy. Kupił dwa bilety wstępu na wszystko na 24 atrakcje. Zapłacił i wszedł z nią do środka. ((W sensie mogą wejść oboje na 24 rzeczy)) - Lorence. Nie przejmuj się. - poprosił Jonathan.

((Okey)) Jonathan leżał dając się opatrywać. - Bardzo źle te rany wyglądają? - zapytał.

Judas zdziwił się widząc że dziewczynę to zasmuciło, stał tak przez chwilę patrząc jak odchodzą gdzieś z jej bratem ale po chwili pobiegł za nią. - Wiesz, myślałem że chcesz pobyć z bratem trochę, dawno się nie widzieliście i tak dalej. Ale jeśli chcesz to mogę pochodzić z wami. - powiedział gdy ich dogonił.

((Dzięki łaskawco. Przez gorączkę mózg mi się lasuje czasem ._. To od tego momentu co Lorence go opatruje? ))

Judas uśmiechnął się. Po chwili pomyślał że powinien pozwolić rodzeństwu pobyć chwilę ze sobą, on by przeszedł się na spacer czy coś. - Ja już nie będę wam przeszkadzać. Mabel powinnaś oprowadzić brata. A ja się przejdę. - powiedział z uśmiechem.

((Możemy uznać że tego nie było plox? ))

((och, sorry. Chory jestem ._.))

((Jak zmieniają się osoby to dla Jonathana zmieniają się głosy, on był trupem i dla niego wygląda to inaczej ._. )) - W porządku. - wstał i przytulił dziewczynę. - A ty najwspanialszą dziewczyną. - powiedział Law.

- Ogólnie mówiła trochę o tym że jesteś miły i takie tam. - powiedział Judas wzruszając ramionami.

- Przez chwilę mówiłaś jako ta druga Lorence. - powiedział Jonathan. Law uśmiechnął się. - Ja ciesze się że mam ciebie.

- Ta, ta. Znowu masz ochotę powbijać we mnie nóż? - zapytał siadając i patrząc na Lorence - Ja też cię kocham Emily. - powiedział Law i pocałował dziewczynę w policzek.

- Spoko. - powiedział i zaczął pić mleko z drugiego kokosa.

- Nie martw się. - powiedział i pogłaskał ją po policzku. - To świetnie bo mam na takową ochotę. - powiedział Law.

Woody przeciął kokosa na pół swoją siekierą i połowę podał dziewczynie. - Też chcesz Ethan? - zapytał.

- W porządku. - powiedział. Po pewnym czasie dotarli do obozu, Woody podał dziewczynie kawałek mięsa (tego z krokodyla), lekko ususzonego, ale tylko lekko. - Proszę. - powiedział. - Chcesz pić? - zapytał.

- Lorence. - powiedział po chwili Jonathan. - Emily, chcesz watę cukrową? - zapytał.