Mephisto The Undying

Woody wstał. - Dasz radę iść? - zapytał.

- Powinnaś coś zjeść. Wstawaj. - powiedział.

- W takim wypadku najpewniej umarła byś z głodu. - powiedział. - W obozie jest trochę mięsa. Chcesz? - zapytał.

Judas uśmiechnął się pod nosem. - W sumie to nie skarżyła się na ciebie. - powiedział.

- Tak ale może też to w sobie dusić. - powiedział. - Jesteśmy na wyspie z dala od cywilizacji, to dość krytyczna sytuacja. - powiedział.

- Cóż, sądzę że nie ale ludzie nie znają siebie. Nie wiedzą co zrobią w krytycznych sytuacjach... - powiedział Woody przeczesując włosy ręką.

- Wiem że to bolesne, możliwe że naprawdę przez tą całą sytuacje po prostu jest nabuzowany i tak się stało... - powiedział.

- Cóż, jeśli mam być zupełnie szczery to on jest trochę dziwny... co prawda cała sytuacja rzuca się na czerep i każdemu może trochę odbić. - powiedział. - Ale nie mam pojęcia czemu mógł tak zrobić. ((Zgaduje że jego postać ma dramatyczną i mroczną przeszłość, jest smutna i skrzywdzona przez los ))

Judas zachichotał cicho pod nosem przy okazji zakrywając dłonią usta widząc reakcje Mabel. Gdy Vergil podał Dipperowi rękę poczekał aż puści i gdy tak się stało on zrobił to samo. - Mnie również miło. Mabel o tobie wspominała. - powiedział.

- To nic cię tak smuci? - zapytał.

- Co się stało? - zapytał i usiadł obok.

((Dobra, zrobię coś wreszcie...)) Woody po pewnym czasie wstał. Zaczął iść wzdłuż plaży z nadzieją że coś znajdzie. Na przykład jakieś żarcie, po pewnym czasie znalazł na plaży leżącą Tesse i ślady, na jego oko jakiejś szamotaniny ale to drwalskie oko a nie detektywistyczne. Podszedł do niej. - Em, żyjesz? - zapytał.

Judas po skończonym śniadaniu ubrał się się w z jeansowe spodnie, trampki i czerwoną koszulkę z postaciami z South Parku, następnie uczesał aż wreszcie wyszedł na dwór. Poszedł w stronę centrum. Tak o, połazić. Przy okazji mógł dowiedzieć się kto przyjechał, ciekawiła go nowa dostawa. Po jakimś czasie drogi dotarł do centrum, w oddali zobaczył Mabel tulącego jakiegoś chłopaka i Vergil'a. Przez myśl Judasa przeszło że to jej brat, w sumie postanowił podejść i sprawdzić, jak pomyślał tak zrobił. - Cześć. - powiedział gdy znalazł się obok.

Judas obudził się rano, wziął szybki prysznic, miał dzień wolnego więc mógł porobić coś innego. Poszedł na dół i zrobił sobie śniadanie, płatki z mlekiem, był zbyt leniwym żeby zrobić kanapki, na razie siedział jedząc swój posiłek.

- Już, już. - powiedział Jonathan i poszedł do salonu gdzie położył się na wersalce. - Okej. - powiedział i pocałował Emily w policzek.

Frey podeszła do straganu z pieczywem. - Dzień dobry. Poproszę dwie takie bułki. - powiedziała wskazując je.

((O ile dobrze rozumiem egzekucja jest na drugim rynku? )) Frey zaczęła rozglądać się w poszukiwaniu jakiegoś straganu w którym mogła by kupić coś do jedzenia.

((A ten co? Miłość życia po paru dniach odnalazł?))

- Tak, trzeba, to fakt. - powiedział Jonathan i wypił zawartość szklanki. Law na szybko teleportował się do siebie gdzie ubrał się w czyste ciuchy a następnie wróci do domu Emily i teleportował się za nią i objął ją w pasie.

((A będę, lubię ))

((Rly? A łapanie w pasie i szeptanie do ucha i leżenie na sobie to rzeczy którą robią osoby co się kolegują?))

((Ta sesja skupiła się na związku ludzi którzy znają się około dnia i są na bezludnej wyspie ))

- Ta... nie da się mnie też zabić więc. - wzruszył ramionami. Law wstał i wybiegł za dziewczyną. - Ej, ale poczekaj na mnie co. - powiedział.

- W zasadzie... nie. - powiedział. - Nie czuje bólu fizycznego. - dodał po chwili Jonathan. - W porządku. - powiedział Law siadając.

Frey, zastanowiła się kogo mogła by poprosić o rozszyfrowanie napisu. Westchnęła i ruszyła poszukać miejsca gdzie mogłaby taką osobę znaleźć, bibliotekę albo coś