wiej007

-Wybacz ponownie moją ciekawość ale jakie rozwiązanie? O ile dobrze pamiętam mówiłeś że Ignis jest świadomy swojego pobytu w kościanym więzieniu i nakłady mocy jakie są potrzebne by to tam utrzymać są naprawdę wielkie. Mówiłeś że takimi nakładami nie dysponuje nawet Celestia.

-Może nikt nie ma czystego serca mistrzu ale dla mnie ty masz idealnie czyste. Dla mnie to zaszczyt jest tobie służyć. Jaka jest szansa że twój brat ponownie osłabnie w swoim więzieniu byś mógł mieć kolejny 1 dzień wolności?

-Rozumiem mistrzu. Studiując w bibliotece zapiski na temat poprzednich Łowców zauważyłam że zawsze wybierasz tych którzy cierpieli. Dlatego że mają czyste serca, prawda mistrzu?

Ponownie się uśmiechałem.

-Nie sugeruję. Już dawno temu przestałem nie doceniać przeciwnika ale... -po chwili ją pocałowałem- Ty nie jesteś moją przeciwniczką tylko zdobywczynią mojego serca. A to wielka różnica.

Oto co Octavia robiła podczas ataku podmieńców

Fighting is magic: Octavia's trailer?

-Nie myślałem, taryfa ulgowa nie jest dobra. -powiedziałem do niej z uśmiechem po czym ją złapałem i przytuliłem do siebie- Ale może ciebie potraktuje ulgowo?- na mojej twarzy nadal był uśmiech, widać było po mnie że lubiłem się droczyć.

-Tak, nareszcie mi się udało -powiedziałam po czym chciałam powrócić do normalnej postaci

Ilekroć Veritas wpatrywał się we mnie swoimi oczami miałam wrażenie że zagląda w głąb mojej duszy.

-Każdy z nas ma swoją historię. Ja byłam złodziejką w Canterlocie by przeżyć, Arrow był bezdomny a Hammer niewolnikiem... jaka jest jej historia mistrzu?

Wyszłam z lawy. Lecz nadal byłam pod postacią ognia. Zaczęłam się rozglądać.

Podeszłam trochę bliżej Veritasa lecz nie za blisko.

-Wybacz mistrzu Veritasie ale mogę ci zadać pytanie?

Nie wiedziałam co to ale skupiałam się dalej. Chciałam by w moich żyłach płyną ogień. By moje serce było niczym magma.

-Arrow wiem że tej nowej nie ufasz ale nie musisz być do niej przylepiony jak rzep. To jest niezręczne dla każdego. No dobrze, chodźmy czas wysłuchać mistrza Veritasa przez kulę.

Ponownie się rozgrzewałam i zaczęłam zanurzać się w lawie

-No dobrze- powiedziałam wskakując z pleców Shadowa- To chyba czas opanować sferę- z tymi słowami zmieniłam się w ogień. -Chcesz mi coś jeszcze powiedzieć zanim wejdę do lawy?

-Oh... rozumiem. To lepiej chodźmy. -powiedziałam po czym wyszłam z ogrodu

-Tak poproszę. I tak prędzej się zgubię w labiryncie korytarzy.

-Zręczny jestem w walce. Podczas walki jestem albo jak burza celnych i zabójczych pocisków lub jak huragan ostrzy. Może przyda mi się zdolność skradania. -ponownie usiadłem na kanapie- Ale skoro dajesz mi zadanie bym odpoczywał... to tak zrobię moja złodziejko- powiedziałem z uśmiechem.

-Mi też w niej coś nie pasuje. -powiedziałam chowając zebrane pożywienie od plecaka- Już skończyłam. Dobrze... później odłoże zbiory do magazynu. Teraz chodźmy by dowiedzieć się coś od Veritasa.

Zaczynałam wszystko zbierać. Miałam zamiar zasadzić nowe nasiona. Musiałam bardzo dbać o ogród. To było źródło naszego pożywienia.

Lubiłam to pomieszczenie, zawsze sprawiało że mam spokój. Poszłam dalej sprawdzać zbiory. Miałam nadzieję że prócz grzybów dojrzały również jakieś warzywa.

-Będziecie ją mieli na oku? Ja muszę zebrać zbiory z ogrodu. -powiedziałam do towarzyszy po czym poszłam do ogrodów.

Zeskoczyłam z pleców Shadowa

-Tak się zastanawiam czy ponownie nie zacząć opanowywanie sfery.

-Czy masz być naszym informatorem? Cóż, zobaczymy co z tego wyjdzie lecz wiedz że będę miała na ciebie oko.

-Coś mi się wydaje że te korytarze są jak tunele w Silent. -powiedziałam ze śmiechem

-Domyślam się, te korytarze to istny labirynt.