wiej007

-Oj będzie krew... jeśli wrócą za wcześnie...- powiedziałam do siebie i wyczarowałam parę niewidzialnych pułapek przy wejściach na obszar egzekucyjny po czym podeszłam do skazańców

Zacząłem szukać bandaży. Miałem przy tym nadzieję ze mój pech przestanie mnie męczyć

(każdemu się zdarza napisać błędnie) Przez chwilę wpatrywałam się na napój -Będąc w tutaj coś przykuło twoją uwagę?

-Ok- powiedziałam idąc za bratem

-To gdzie siadamy?

-No tak zapomniałem... mimo że jesteś moją siostrą to jesteś optymistyczna i radosna. Ja jestem pesymistyczny i ponury... Ale ważne że cie mam- powiedziałem z uśmiechem po czym odwróciłem się do Spika- Co? A no tak... rozmawiałem z duchem swojej siostry która zawsze mi towarzyszy. Ma 12 lat ale jest bardzo mądra mimo swojego wieku, strasznie lubi ogień. Miałeś z nią już kontakt. Pamiętasz jak wczoraj z nieznanego powodu wywróciłeś się kiedy miałeś poczęstunek? Powiem tylko tyle że duch Felicji przez ciebie przenikną- powiedziałem z uśmiechem

-Już lubię to miejsce

Usiadłam i skupiłam się. Mój róg lekko zaświecił po czym i nikt nie zauważył dodatkowych strażników i skazańców... byłam na wszelki wypadek gotowa do stworzenia magicznych sideł. Iluzją skazańca powiedziałam -Walić to! Wole umrzeć uciekając! Iluzja skazańca uciekła a za nią parę innych iluzji jak i strażników jak i skazańców. Jako iluzja strażnika powiedziałam -Ej! Chodźcie pomóc ich łapać! Nie mogą nam uciec. Miałam plan by zostawić 2 iluzje strażników na miejscu by nie martwic się prawdziwymi. Takie duże przedstawienie było trochę męczące ale jakoś dawałam rade

Twarzą do ziemi wyszeptałem parę przekleństw po czym nadal szedłem do łazienki... tym razem ostrożniej

-Wiesz jak mnie zachęcić

-Cóż mogę pobawić się iluzjami. Iluzje strażników wołających o pomoc przez co może zostać ich mniej. Iluzje uciekających skazańców... mogę też do tego dodać pułapki takie jak zrobiłam z tamtymi dwoma kochasiami

-Hmmm... już mi się podoba

-Cóż... my zabiliśmy jedną z szych w Canterlocie jak sądzisz? Jaką będą mieli kare?- powiedziałam szukając wzrokiem Arrowa i Hammera

-Czemu nie, zaryzykuję i spróbuję

Zacisnąłem zęby. -Cholera... Wyciągnąłem nóż i przycisnąłem ranę. Poszłem do łazienki w poszukiwaniu bandarza

Trochę zajęło mi oswojenie się do światła ale po chwili wszystko widziałam i schowałam się za drzewami

-Co tu podają?

-Byłeś tu już?

Wstałem po czym popatrzyłem na obie ścieżki -Cóż i na tej i na tej będzie czekać na nas zagrożenie. Mogę iść obiema ścieżkami jednak wolę iść tą w której jestem mniej narażony na zasadzkę, a taką ścieżką na pewno nie jest dolina

Popatrzyłam na kraty które wyrwałam jakby nigdy nic po czym popatrzyłam na Angouleme -Idziemy dalej?

-No nareszcie jesteśmy- powiedziałam z zadowoleniem

Przez chwilę siedziałem przy stoliku po chwili zacząłem się bawić jakimś nożem

-Prowadź bracie- powiedziałam idąc za bratem

-Może i jestem ale nic nie przebije zdobycie twojego serca- nadal się uśmiechałem

-Tak kopa masz to przyznam. Ok, odsuń się jak jestem wkurzona to jestem zdolna do wszystkiego- miałam zamiar chwycić magią kraty i wyrwać je żeby poleciały za mnie na dużą odległość