[Gra][DeadRadio Man]Czas luster i czynu...

[Dead Radio Man]

- Ale za co, ja nic nigdy nie zrobiłem dla ciebie. - Zapytał zdziwiony. 

[PrinceKeith]

- Dałeś mi te no... - tu się zamyśliła, zaczęła szukać we wspomnieniach odpowiedniego słowa. Po chwili je znalazła. - Kartkę. - poeiedziała.

[Dead Radio Man]

- Przecież to nic, śmieć i tyle. - Odparł jej. 

[PrinceKeith]

- Może racja ale, otrzymałam swoje miejsce. Dzięki... Czy możesz o de mnie coś przyjąć? - zapytała.

[Dead Radio Man]

- Nie musisz mi nic dawać. - Powiedział do niej i ruszył dalej ulicą.

 

 

(( oglądałaś taki film Leon Zawodowiec?)) 

[PrinceKeith]

// Nie

Dziewczyna zaczęła iść za nim.

- Ale nalegam. - powiedziała.

[Dead Radio Man]

- No dobrze jeśli musisz. - Powiedział i przyjął paczkę. - To wszystko? - Zapytał. 

[PrinceKeith]

Dziewczyna spojrzała na nigo karcąco.

- Tylko spróbuj nie zranić się nim od razu, ok? - poprosiła.

[Dead Radio Man]

- Okej. - Powiedział i skoczył, po jakimś czasie był w swoim mieszkaniu. Umył się i przebrał. Odpakował paczkę. 

[PrinceKeith]

W paczce znajdował się kryształ, bardzo ostry. Pamiętałeś o tym co powiedziała dziewczyna. Nie byłeś pewny czy możesz go dotknąć. Wokół niego unosiły się jakieś dziwne cząsteczki, a sam kolor kryształu był bardzo intensywnie żółty.

[Dead Radio Man]

John odłożył paczkę na biurku i położył się w łóżku. Miał dość świata. 

[PrinceKeith]

Coś jednak kusiło cię by dotknąć diamentu, tak jakby jakaś siła cię do niego ciągnęła swoimi łapkami. Przekręciłeś się na drugi bok próbując odwrócić swoją uwagę od kamienia. Może jeśli go dotkniesz, to wszystko się rozpłynie? Był tylko jeden sposób by się przekonać.

[Dead Radio Man]

Po chwili John nie wytrzymał, podszedł do biurka i przez materiał dotknął kamień. 

[PrinceKeith]

Zauważyłeś niewielką ranę na wewnętrznej stronie dłoni. Trzeba było słuchać lisiastej. Po twojej dłoni zaczęła skapywać czarna jak noc ciecz. Nie mogło to być nic innego jak krew. Ale co się działo?

[Dead Radio Man]

John odłożył kamień i wszedł do łazienki, przemył ranę, posmarował specjalną maścią na rany by szybciej się goiło i i zabandażował. 

[PrinceKeith]

Bandaż chwilę potem przesiąkł cieczą. Była ona rozlana po podłodze, prawie w całym domu. Zauważyłeś, że z jednej kałurzy wychyla się jakby szponiasta ręka. Krwawienie ustało, a cała ciecz zniknęła z podłogi. Nie wiedziałeś co się działo ale, czułeś się obserwowany.

Edytowano Sierpień 20, 2016 przez Clocky

[Dead Radio Man]

John uprzątnął mieszkanie i w wannie zszył sobie rozcięte miejsce i użył specjalnego leku na krzepnięcie krwi, zabandażował sobie rękę i upewnił się że już nie leci. Gdy skończył wrócił na kanapę. 

[PrinceKeith]

Czułeś się jakoś niesfojo, tak, jakby ktoś tu był, ktoś cię opserwował. Nigdy się tak nie czułeś. Czyżbyś nabawił się schizofremii? Może. Wokooło była cisza, którą po chwili przerwał cichy, lekko zachrypnięty głos.

- Witaj... - pomimo iż coś słyszałeś, nic nie widziałeś.

[Dead Radio Man]

John wstał i rozejrzał się po pokoju. 

[PrinceKeith]

Nic w nim nie było.

- Proponuję, układ... - powiedział głos. - Dam ci to czego pragniesz, w zamian za... - tu wypowiedź się urwała. Za tobą stała chyba kobieta, choć bardziej wyglądała jak zjawa. Wokół niej krążył wąż z niebieskiej materii.

//wygląd:

[Dead Radio Man]

- Ja niczego nie chcę. - Odparł jej John. - Chcę jedynie spokoju i zleceń. A to już mam. 

[PrinceKeith]

Kobieta skrzywiła się i ustała przed nim kładąc mu dłoń na policzku.

- Na pewno jest coś, czego byś chciał. Zastanów się...

[Dead Radio Man]

John strzepnął delikatnie jej dłoń i poszedł do kuchni. Ostatnio dużo ludzi mnie zaczepia - pomyślał.

- Wiem czego chcę, żebyś sobie poszła. - Zaczął robić sobie kawę. 

[PrinceKeith]

Postać prychnęła podchodząc do ciebie.

- Masz całkiem dziwne podejście do świata. - powiedziała przejeżdzając palcem po twoim torsie.

[Dead Radio Man]

John był coraz bardziej zirytowany obecnością nieproszonego gościa, spojrzał w stronę miecza. Skończył robić kawę. 

- Czego ode mnie chcesz. - Powiedział zirytowanym głosem.