"Służba na wieki" wiej007

[Wizio]

Nadal czułeś się słabo, lecz nie poddawałeś się i ruszyłeś przed siebie.

***

Po jakimś czasie dotarłeś do bram miasta.

[wiej007]

Spojrzałem na bramy miasta nie wiem dlaczego moje myśli były jedynie takie że nie powstrzymają one Veritasa i jego sługów, że wszystko jest stracone. Przekroczyłem je

[Wizio]

Przekroczyłeś bramy Canterlotu i opuściłeś go.

***

Po krótkiej wędrówce nagle rozbolała cię okropnie głowa. Słyszałeś różne głosy, które nie dawały ci spokoju.

[wiej007]

Sądziłem że to tylko halucynacje i mimo bólu szedłem dalej

[Wizio]

Głosy nasilały się, a wiele z nich było ci znajome. Vertis, Hammer, Somada, Twilight, Celestia, Applejack i wiele innych, które sprawiały, że zaraz mogłeś oszaleć.

[wiej007]

Zeszłem z drogi i usiadłem pod drzewem.

-Cicho... wyłaźcie z mojej głowy!!! Zostawcie mnie w spokoju!

[Wizio]

< Gadaj z głową >

Głosy te były twoją przeszłością. Tym co kiedyś przeżyłeś doprowadzając się do takiego stanu.

[wiej007]

-Dajcie mi spokój... przestańcie... błagam...

Niemal czułem jak głowa mi pęka. Teraz leżałem na ziemi trzymając się za głowę i błagając by to się skończyło...

[Wizio]

Leżałeś obok drogi skulony, roztrzęsiony godzinę może dwie. Głosy ustępowały, lecz ich pojawienie dawało wiele do myślenia.

[wiej007]

Sam już nie wiedziałem co to było. Czy to był znak tego że oszalałem? Że zawiodłem? Czy po prostu nawiedzają mnie zjawy? Czy może to znak że jest jeszcze nadzieja? Sam już nie wiedziałem... tak dużo pytań... tak mało odpowiedzi...

[Wizio]

Wiedziałeś jednak jedno. Decyzja o tym co zrobisz należała tylko i wyłącznie do ciebie.

[wiej007]

Po części chciałem walczyć dalej ale nie miałem już na to sił, zbyt wiele miałem ran. Moje ciało było niczym. Wewnątrz siebie nadal chciałem walczyć ale nie miałem sił

[Wizio]

Nie miałeś już sił, lecz dobrze wiedziałeś, że twoi przyjaciele, których wcześniej nie miałeś cię potrzebują. Celestia cię potrzebowała bo wiedziała, iż wiesz dużo na temat napastnika.

[wiej007]

Czułem przypływ motywacji. Czułem chęć walki do ostatniej kropli swojej krwi. Zaczołem mówić sam do siebie

-Może nie uda mi się już stoczyć jakąkolwiek walkę... nie wiem co przyniesie przyszłość ani czy w ogóle przeżyje do następnego dnia... ALE WIEM JEDNO!! Ten wilk pokaże jeszcze kły... Bo ja jestem Arrow! Kiedyś Łowca! Teraz MYŚLIWY!!! A POLUJĘ NA VERITASA!

Ponownie z mojego oczodołu poleciała krew ale tym razem byłem z tego zadowolony bo to tylko pokazywało mój zapał. Udałem się w stronę Canterlotu

[Wizio]

Po pewnej chwili wróciłeś do Canterlotu. Pierwszy raz od dawna poczułeś chęć pomocy nie tylko Equestrii i Celesti, ale i zwykłym kucyką, które ucierpiałyby na rządach Veritasa.

[wiej007]

Miałem zamiar pójść do zamku królewskiego, nie można było zwlekać

[Wizio]

Już po chwili byłeś przed pałacem. Gwardziści widząc cię zasalutowali i otworzyli wrota.

[wiej007]

Odsalutowałem im po czym poszłem dalej. W głębi ducha czułem dumę. Stałem się weteranem wojny, przeżyłem wiele bólu i strat i nadal ide dalej. Wiedziałem że jeśli dopadnie mnie śmierć to zginę z dumą

[Wizio]

Szedłeś przez labirynt korytarzy, aż w końcu udało ci się dojść do sali tronowej. Celestia widząc cię uśmiechnęła się z nadzieją.

[wiej007]

Podeszłem po Celesti po czym się ukłoniłem.

-Zgłaszam się do służby księżniczko Celestio

[Wizio]

- Wiedziałam, że mnie nie zawiedziesz, lecz mam do ciebie jeszcze jedną prośbę.

[wiej007]

-Słucham księżniczko, dziś jestem zdolny do wszystkiego bo czuję że przede mną już ostatnia walka.

[Wizio]

- Chciałabym abyś został przywódcą wojsk, które stoczą się z Veritasem. Ty dobrze go znasz. Go jak i jego taktykę i zamiary/

[wiej007]

-Postaram się jak mogę księżniczko. Szkoda tylko że możecie głównie liczyć na moją wiedzę na nie na moje ciało. -zniżyłem głowę ze smutnkiem

[Wizio]

- Nie jest ważne jak silne jest twoje ciało, lecz jak wielkie jest twoje serce - powiedziała uśmiechając się.