[ZAKOŃCZONE] Horse_Wars: Koniec Zakonu (by Nocturnal Light)

[Arcybiskup z Canterbury]

Wyjęłam swój miecz i włączyłam oba jego ostrza. Zaczęłam powoli krążyć wokół niego

[Nightmare]

Ostrza mistrza tworzyły barierę pomiędzy tobą, a nim.

[Arcybiskup z Canterbury]

Powoli zaczęłam się do niego przybliżać, gdy nagle odbiegłam w bok i skoczyłam na niego.

[Nightmare]

Mistrz zablokował atak.

[Arcybiskup z Canterbury]

Odskoczyłam i podcięłam go kopytem, jednocześnie odsuwając się metr dalej.

[Nightmare]

Mistrz uskoczył przed uderzeniem i machnął jednym z ostrzy. Poczułaś ból i krew spływającą ci po nodze.

[Arcybiskup z Canterbury]

Zaśmiałam się. Nie popatrzałam na zranioną nogę. Czułam tylko ciepło krwi, a ból po chwili minął. Na razie nie przeszkadzała. Znowu ruszyłam do ataku, tym razem gwałtownie i mniej rytmiczbie niż poprzednio. Przeskoczyłam nad mistrzem i pchnęłam mieczem.

[Nightmare]

Każdy twój atak był blokowany. Uczucie rozcinania twojej tylnej nogi było tak realne jak miecz, który je wywołał.

[Arcybiskup z Canterbury]

Atakowałam dalej. Coraz szybciej zadawałam ataki i coraz mniej regularnie. Udało mi się zniszczyć jeden z jego mieczy.

[Nightmare]

:/

---

Mistrz przeklął i spowodował u ciebie ból w przedniej nodze.

[Arcybiskup z Canterbury]

Zaśmiałam się, żeby nie miał satysfakcji. Tera noga zaczęła przeszkadzać, ale mimo to działałam. Wzniosłam się w powietrze, szybko go okrążyłam i na chwilę się zdematerializowałam, by pojawić się centralnie za nim i pchnąć mieczem.

[Nightmare]

Wszystkie miecze zablokowały cios. Odepchnął cię i uderzyłaś w ścianę.

[Arcybiskup z Canterbury]

Jak masz zamiar skończyć pojedynek? :3

________________________________________________

Skierowałam uderzenie mocą w jego kierunku. Osunęłam się na podłogę, jednak widząc zbliżającego się przeciwnika pojawiłam się za nim i znów zaatakowałam, w miejsce nie osłonięte mieczami.

[Nightmare]

Mistrz krzyknął, a na jego plecach było głębokie rozcięcie. Zamachnął się mieczem i ledwo odskoczyłaś przed mieczem, który miał uciąć ci tylną nogę.

[Arcybiskup z Canterbury]

Uśmiechnęłam się. Miałam nadzieję, że irytuje ból to mistrza. Odskoczyłam i znów zaatakowałam. Sprawiłam mocą, żeby poczuł ból. Miałam nadzieję że tak się stało.

[Nightmare]

Mistrz zacisnął zęby i machnął wszystkimi mieczami, jakie miał. Dwa rozcięły ci skórę na boku, a z rany buchnęła krew.

[Arcybiskup z Canterbury]

Mocą spróbowałam powstrzymać krwawienie. Ruszyłam na mistrza z zamiarem zabicia go. Wycelowałam jedno z ostrzy w jego gardło.

[Nightmare]

Twoje ostrze wyleciało w powietrze, jeszcze przez chwilę otoczone przez beżową aurę. Mistrz uśmiechnął się i szybko machnął mieczem. Ból w lewej, przedniej nodze spowodował, że upadłaś na kolano.

[Arcybiskup z Canterbury]

Wyciągnęłam drugi, żółty miecz. Zmaterializowałam się za mistrzem i błyskawicznie podskoczyłam, tnąc mieczem.

[Nightmare]

Trafiłaś go w tylną nogę. Twój wzrok zaczęła zasnuwać mgła, spowodowana upływem krwi.

[Arcybiskup z Canterbury]

"wykrwawię się, ale nie przestanę, zanim go nie zabiję" - pomyślałam. Zmaterializowałam się po jego boku i znów zaatakowałam.

[Nightmare]

Wydał z siebie kolejny krzyk, kiedy poczuł, że zamiast uroczego znaczka ma ranę. Miecze zaczęły wirować dookoła niego, a ty już ledwo stałaś na nogach.

[Arcybiskup z Canterbury]

Cudem ominęłam miecze i wycelowałam w jego szyję. Wykonałam krótkie cięcie.

[Nightmare]

Mistrz padł na podłogę i zaczął drgać w agonii. Z jego rozciętego gardła ciekła mu krew, a róg zamigotał i zgasł. Miecze wyłączyły się i opadły na podłogę.

[Arcybiskup z Canterbury]

Uśmiechnęłam się zwycięsko, a potem z uśmiechem na ustach osunęłam się na podłogę. Straciłam przytomność.