(Wizio) Dla matki Rosji!

[PumpkinWave]

Kamarov siedział przy ognisku. Był w jednym z większych obozów Rosyjsko - Equestriańskich. Armia powoli posuwała się w stronę Berlina, lecz zanim tam dotrze, będzie musiała stoczyć jeszcze wiele bitew. Dimitry już miał wrócić do obozu, gdy ogłoszono alarm. Nazistowskie pegazy rzuciły się do szaleńczego ataku bombowego. Już pierwsze serie z działek przeciwlotniczych pozbawiły wiele z nich życia. Lecz, gdy cały obóz był zajęty odpieraniem całkiem licznych pegazów, obóz został zaatakowany jeszcze z dwóch stron, przez piechotę z północy, a także wojska pancerne z południa. Cały obóz był w patowej sytuacji, zwłaszcza że pegazy, jak się okazało, miały przypięte do siebie bomby z odliczaniem czasowym, co sprawiło że te, które spadły na teren obozu poczyniły całkiem spore szkody.

Stałeś zdezorientowany w środku całego tego zamieszania, słysząc krzyki, nawoływania, a także huk wystrzałów. Lecz nie mogłeś wyjść także z podziwu. Rodowici Equestrianie walczyli za Matkę Rosję z równym zapałem co ludzie i sponyfikowani. Byli prawdziwymi patriotami, nie tylko wobec swego kraju. To właśnie było w nich piękne. Gotowość do poświęcenia dla przyjaciół. Jednak walka nadal trwała, a ty musiałeś podjąć decyzję...

[Wizio]

< wzruszyłem się ;_; >

- Za ZSRR! - krzyknąłem w duchu biorąc za broń. Nie miałem zamiaru stać bezczynnie lub uciekać.

[PumpkinWave]

(miło mi, że udało mi się to napisać tak jak zamierzałem)

Miałeś szczęście, ponieważ gdy tylko chwyciłeś za broń, pierwsi piechociarze III Rzeszy pojawili się w zasięgu wzroku. Gdy tylko znalazłeś dobrą pozycję strzelecką, zaczęli oni padać jak kaczki, pod ostrzałem twoich celnych strzałów. Będąc jednak zaabsorbowany strzelaniem do swoich celów, nie zauważyłeś że ktoś się do ciebie podkradł.

- A myślałem że ziemniaki nie nadają się do niczego. - usłyszałeś za sobą wypowiedziane w ojczystym języku, słowa wypowiedziane przez drugiego strzelca wyborowego w twoim oddziale, Ivana.

[Wizio]

- A ja myślałem, że kury nie gadają - odpowiedziałem z irytacją ładując pociski.

[PumpkinWave]

- Widzisz to? - pokazał mu swoje palce - Ja przynajmniej jeszcze to mam. I dzięki temu... - szybko wycelował i zestrzelił żołnierza, którego właśnie miałeś zabić - Jestem efektywniejszy.

[Wizio]

- Zobaczymy jak dostaniesz kulkę w brzuch... -

[PumpkinWave]

Padł kolejny strzał ze strony człowieka, zabijając kolejnego nazistę.

- Wiesz czemu - strzał - nie dostanę tego postrzału? - kolejny Niemiec martwy - Bo ja jestem uważniejszy! - skwitował to kolejnym zabójczym postrzałem.

[Wizio]

(jaką on ma range? )

- Taaa... oczywiście - powiedziałem sarkastycznie w jego stronę.

[PumpkinWave]

- Podpułkowniku Ivan! - szepnął z góry jakiś pegaz. - Powoli zaczynamy wypierać wroga! Czy przetestować manewr "Blitzstrahl"? - zapytał się pegaz. Sama nazwa miała w zamierzeniu parodiować Niemców, co udawało się z różnym skutkiem.

[Wizio]

- Co za głupia nazwa. Zero szacunku dla wroga - pomyślałem rozglądając się dookoła.

[PumpkinWave]

- A walcie w nich czym macie, zobaczą czemu nie warto było zadzierać z Matką Rosją, a także jej sprzymierzeńcami! Ich Blitzkrieg w Polsce zakończył by się niedługo po rozpoczęciu, gdyby nie my. a czym się odpłacili? Zdradą! Więc niech zobaczą co to znaczy prawdziwy Blitz krieg! - zakończył swój monolog z zapałem.

[Wizio]

Dużo słyszałem o tym pakcie, który nie pozwalał wtrącać się nam nawzajem gdy toczna była walka.

- Tak, tak. Mniej marudzenia, a więcej strzelania - powiedziałem znudzonym głosem.

[PumpkinWave]

Po chwili zobaczyłeś jak chmury zbierają się w jednym miejscu, i zaczynają się coraz bardziej kondensować w dwie średniej wielkości chmurki, które były czarniejsze od nocnego nieba.

- A teraz zobaczysz co to znaczy prawdziwa "wojna błyskawiczna. - zwrócił się do ciebie twój towarzysz. Po chwili zobaczyłeś że wojska rosyjskie się wycofują wgłąb obozu, a chmury lecą w stronę wroga. Najpierw zaczął padać na nich rzęsisty deszcz, który wszystkich zmoczył. Następnie uderzył jeden, jedyny piorun. Wszyscy pozostali przy życiu żołnierze padli trupem, natomiast pojazdy zostały całkowicie zwęglone.

- i co ty na to, towarzyszu Dimitry? - zapytał się oficjalnym, lekko psychopatycznym tonem Ivan. - Jak myślisz, jakie możliwości da to podczas ataku na Berlin? Nawet się nie zorientują, gdy ich główne siły zostaną zniszczone! I to tylko kilkoma piorunami! Okażemy potęgę Matki Rosji wszystkim, którzy śmieli się ją kwestionować! - teraz brzmiał jak totalny fanatyk, którym w gruncie rzeczy był.

[Wizio]

- Nie zapomnij, że mamy mieć honor. Tego chce Stalin, a nie mordowanie żołnierzy III Rzeszy piorunami. Mają zginąć w walce, a nie przez deszczyk.

[PumpkinWave]

- Wola Stalina jest święta, lecz oni nie zasługują na honorową śmierć. Nie ci zdrajcy! Nie mają nawet czym się pochwalić. Jeśli słyszałeś o Westerplatte, to wiesz o co mi chodzi... nie mówiąc już o Wiznie. - Powiedział z pogardą patrząc na zwęglone ciała Niemców. - Lecz masz rację. Powinienem się opanować. Bo MY jesteśmy lepsi od nich, i pokażemy im naszą wyższość, oraz łaskę Stalina, który pozwolił im zginąć z honorem, nawet jeśli na to nie zasługują.

[Wizio]

- Nie zapominaj, że to nie są zwierzęta i nie możemy ich lekceważyć. Jeszcze niedawno byli już u bram Moskwy, a teraz to my ich zwyciężymy, lecz zrobimy to honorowo i z godnością.

[PumpkinWave]

- A czy oni zdają sobie sprawę z tego, co to honor? Lecz masz rację, zwyciężymy z honorem i udowodnimy że Gniew Matki Rosji jest straszliwy i każdy który ją zdradzi... pożałuje. - Widać było że Ivan jest prawdziwym fanatykiem, który zrobi wszystko, aby tylko pokazać wrogom swojej ojczyzny, że nie warto z nią zadzierać.

[Wizio]

Dobrych ludzi nigdy nie było za wiele, lecz to była przesada. Fanatyk i Psychopata.

[PumpkinWave]

Do podpułkownika podszedł jakiś żołnierz.

- Podpułkowniku, dowództwo każe przegrupować oddział, musimy ruszać! - Wykrzyknął, po czym pobiegł roznosić wiadomość dalej.

Po przegrupowaniu, maszerowaliście przez zabłoconą drogę nie widząc niemal nic. Nikt nie wiedział jaki w tym sens.

[Wizio]

- Czuje, że to będzie zły pomysł - pomyślałem na wszelki wypadek sprawdzając stan broni i ilość amunicji.

[PumpkinWave]

Podszedł do ciebie jakiś inny żołnierz, jak sie okazało był nim jednorożec.

- Ty też masz złe przeczucia? Cholerny środek nocy, a oni nas gdzieś wysyłają... - powiedział nowo przybyły.

[Wizio]

- Ano mam, lecz wychodziłem już z gorszych opresji. Jak widzisz kucem jestem bo postrzelili mnie w brzuch, a walka za Ojczyznę to walka za Ojczyznę.

[PumpkinWave]

- Dla ojczyzny warto poświęcić wszystko. Zanim dorobili mi tego chu@@ na czole, byłem polakiem, a walczę za Rosję, bo z wami Polska ma szansę znów zaistnieć na mapie... - wyznał jednorożec. - Lecz powiem ci, że nie wrócę tam... Rosja stała się dla mnie domem, za który będę walczył na równi co za Polskę.

[Wizio]

- W wojsku wszyscy jesteśmy towarzyszami. Narodowość nie ma znaczenia gdy walczy się po tej samej stronie.

[PumpkinWave]

- Prawda, prawda... - kontynuowaliście marsz w nieznaną wam stronę, mając nadzieję że wszystko potoczy się dobrze.