(Wizio) Dla matki Rosji!

[Wizio]

- Mam złe przeczucia co do tego - szepnąłem w stronę jednorożca. - Naprawdę złe...

[PumpkinWave]

Nagle rozkazano zatrzymać kolumnę. Chwilę to trwało, lecz w końcu cała machina zabijania stanęła w miejscu.

- Czego znów...? - nie zdążył dokończyć, gdy przyleciał pegaz, który wręczył ci kartkę, z koślawo napisanym rozkazem, po czym ruszył dalej. Na kartce było napisane że jako snajper masz się stawić na tyłach kolumny, aby otrzymać dalsze instrukcje. Nie stawienie się w wybranym miejscu będzie równoznaczne z dezercją.

[Wizio]

Bez przemyśleń ruszyłem w stronę, która była w rozkazie.

[PumpkinWave]

Na zebraniu byli chyba wszyscy snajperzy jakich można było zebrać. waszym rozkazem było rozproszyć się i dobrze się ukryć, mając na widoku pobliską polanę, na której miała się odbyć bitwa.

[Wizio]

- Dobra to trzeba znaleźć jakieś wygodne miejsce i pomysł na kamuflaż - pomyślałem rozglądając się. Chciałem zobaczyć jaki czy dominuje tu roślinność czy raczej zniszczenie.

[PumpkinWave]

Zobaczyłeś że w pobliżu są niskie krzaki, które aż się proszą o schowanie się w nich.

[Wizio]

Podszedłem do jednego z nich i urwałem kilka gałązek i liści po czym przywiązałem je sobie do hełmu i ubrania (jeśli je miałem)

[PumpkinWave]

(hełm tak, a za ubranie służy ci sierść )

Zamaskowany w krzakach, czekałeś na rozwój wydarzeń. Gdy zaczynał cię powoli morzyć sen, pomimo iż na wszelakie sposoby próbowałeś go odpędzić, wtedy się zdarzyło. Wszystko stało się w jednym momencie, zaczęły sie strzały, wybuchy i jęki rannych. Trudno ci było w tych ciemnościach rozróżnić żołnierzy, lecz z pomocą przychodziły ci niemieckie krzyki, a także to, iż pole było lekko rozświetlane, przez serie z broni palnej.

[Wizio]

Otrząsnąłem się próbując zwalczyć sen po czy sprawdziłem stan broni i amunicji. Zacząłem namierzać w poszukiwaniu wyższych rang czyli oficerów i podoficerów.

[PumpkinWave]

W ciemności trudno ci było rozpoznać, kto walczy po czyjej stronie, a tym bardziej odnaleźć wrogich oficerów, jednak raz na jakiś czas udawało ci się kogoś takiego zestrzelić.

[Wizio]

Wiedziałem, że to nie ma zbytniego sensu, więc tylko patrzyłem się na rozwój wydarzeń mając broń w pogotowiu.

[PumpkinWave]

Nie wiesz jakim cudem, lecz zauważyłeś niewielką grupkę pegazów w ciemnych strojach, zakradających się do twoich towarzyszy z piechoty.

[Wizio]

- Cholera - pomyślałem i niemal natychmiast próbowałem się przyjrzeć pegazom. Szukałem głównie niemieckich krzyży na ubraniach.

[PumpkinWave]

W świetle księżyca błysnęło coś na mundurze jednego z pegazów. Byłeś niemal pewny że to krzyż.

[Wizio]

Wiedząc, że to nazistowskie krzyże postanowiłem rozpocząć ostrzał. Sprawdziłem jeszcze raz stan mojego Mosin Naganta po czym oddałem pierwszy strzał w pierwszego lepszego pegaza.

[PumpkinWave]

Gdy pegaz spadł na ziemię, zwróciło to uwagę walczących oddziałów. Niemcy byli zaskoczeni i nie dowierzali że ich plan się nie udał, natomiast Twoi towarzysze natychmiast zaczęli ostrzeliwać wrogie pegazy, czego skutkiem był deszcz martwych skrzydlatych koniowatych.

[Wizio]

Na wojnie nie było zmiłuj się. Wojna to wojna... czas śmierci i zwycięstwa lub przegranej. A w tym konflikcie zwanym Wielką Wojną Ojczyźnianą mogła wygrać tylko jedna strona. Było to ZSRR!

Ponownie zmieniłem naboje w broni i zacząłem wyszukiwać wrogich sniperów. To zabrzmi dziwnie, lecz zawsze wolałem niemieckiego Mousera Kar98k niż naszego Rosyjskiego Mosin Naganta.

[PumpkinWave]

Usłyszałeś strzał, gdy po chwili twój bok przeszył ogromny ból.

Obudziłeś się w szpitalu polowym. Stał nad tobą jednorożec. Poznałeś go, to z nim rozmawiałeś przed bitwą.

- Nawet nie wiecie, jakie macie szczęście towarzyszu... Nie straciłeś nic, poza twoją dumą snajpera i trzech dni na froncie... co, czasem patrząc, nie jest aż takie złe.

[Wizio]

- Cholera... - to było jedyne słowo jakie mi przychodziło na myśl. - Za dużo marzeń o niemieckiej broni...

[PumpkinWave]

- Dla ciebie niestety, ale się ziściły, lecz nie tak jak podejrzewałeś. Potrzebujesz czegoś? Bo jeszcze przez jakiś czas, nawet z moją magią, będziesz uziemiony. - powiedział jednorożec.

[Wizio]

- Nope. Ranny czy nie idę walczyć - powiedziałem usiłując wstać.

[PumpkinWave]

Zostałeś powstrzymany magią jednorożca, co jedynie spotęgowało ból.

-Oszalałeś? Czy aż tak marzą ci się zaświaty? Toż ty nawet karabinu nie udźwigniesz! - zostałeś zbesztany przez jednorożca.

[Wizio]

- Nie ważne co się stanie ze mną. Ważne jest to co stanie się z Państwem. Śmierć na polu walki to dumna śmierć.

[PumpkinWave]

- Milcz! - powiedział jednorożec, wyraźnie zirytowany twoim postępowaniem. - Martwy się nie przydasz, a gdy będziesz w pełni sił? Dwa dni to za mało aby pokonać wojska Matki Rosji. A ty za te dwa dni, będąc w pełni sił, ile istnień będziesz mógł ocalić przed nazistowską machiną śmierci?

[Wizio]

- Co mi po życiu jak teraz umiera wielu z nas. Nikomu nie będzie mnie szkoda.