[Fantasy] Nowa Generacja - Dołącz do Istot Paranormalnych

[delet this]

- Ach te nowe twarze. Nareszcie ktoś rozrywkowy !

Jej twarz rozpromieniał uśmiech.

[kotekipiesek]

cześć barwny wilczku :3 od urodzenia masz takie tatuaże? - *gra w szachy*

[delet this]

-To nie tatuaże. To znaczenia na futrze.

Uśmiechnęła się.

- Pojawiły sie stopniowo razem z moimi mocami.

[Jake]

Jacob prze teleportował się do Lestera i złapał go za szyję w śmiertelnym uścisku. Powiedział zły podnosząc go do góry

- Mało mnie obchodzi kim jesteś i dlaczego. Chcę byś wiedział że nie lubię jak się ze mnie żartuje. A ja nie lubię żartów

Po czym Jacob puścił go i odszedł zdenerwowany. Wyraźnie już nie lubił Lestera. Usiadł na gałęzi i czytał dalej próbując się pozbyć gniewu

[delet this]

- Eh.Co ty taki poważny.

Powiedziała stojąc na 2 przednich palcach.

Edytowano Maj 29, 2013 przez LocaLoba

[kotekipiesek]

Jaki "śmiertelnie" poważny.  Violet, twój ruch.

Edytowano Maj 29, 2013 przez kotekipiesek

[delet this]

- Hah dobre !

Zaczęła się śmiać.

[Dżuma]

Sophie najedzona, mimo kilku przeszkód, jakim było nagłe pojawienie się maga, wróciła na polanę. Weszła na jedno z drzew opatulając się kocykiem. Zauważyła, że kosiarz coś robił... "czyta książkę..." pomyślała nie wzruszona "książkę!" Nagle wstała przedzierając się przez koronę drzew. Znalazła się na gałęzi wyżej i za Jacobem. Nie przeszkadzając, czytała wraz z mężczyzną strony książki.  

[kotekipiesek]

Zatelegrafował Zatelepatyzował do Sophie: co on czyta??

[Jake]

Jacob nawet się zdenerwował obecnością dziewczyny, gdyż Sophie była w porównaniu do Lestera, miła i sympatyczna. Jacob oparł się o pień i czytał literki które jakby falowały. Powiedział

- Tej książki umysł młody nie zrozumie gdyż w niej jest zawarta cała historia wampirów i wilkołaków oraz innych istot paranormalnych.

Edytowano Maj 29, 2013 przez jacob.zvierz

[delet this]

Spojrzała na Lestera czy jak mu tam.

Wysłała wiewióreczkę z misją odczytania tytułu książki.

- Ciekawe czy jest tam historia magicznych wilków?

[kotekipiesek]

Ktoś tu się łatwo obraża. :3 Zatem przepraszam o Wielki i Potężny kosomiocie. Kajam się u twych bladych stóp. 

[Dżuma]

Dziewczyna zepchnęła wiewiórkę dobierającą się do książki. Nie lubiła gdy coś wtryniało jej się do czytania. 

- Nie muszę, zrozumieć jej całej. Wystarczy mi choć jej część... bo tak zastanawiając się, nie czytałam dużo książek, ze względu na niewolnictwo. - mruknęła, dalej czytając po kolei każdy wers i bardziej opatulając się kocem. 

Edytowano Maj 29, 2013 przez Animal

[delet this]

Też wyciągnęła jakąś księgę. Była to księga z zaklęciami.

- Pisała ją Tsuki..... I tak mało się nauczę. Nie mam talentu do klasycznej magii.

[Jake]

(Spróbuje napisać ten post bez łamania przepisów)

Jacob spojrzał się na Sophie i powiedział

- Potrzymaj

Po czym podał książkę Sophie i zleciał z gałęzi. Spojrzał się na ignoranta

- Zamknij się ...najlepiej weź sobie środki nasenne i skocz z mostu. Mój brat pewnie cię weźmie i jeszcze raz zrzuci by dobić cię . Ale nim do tego dojdzie to zamknij paszczę i się nie odzywaj jeśli chcesz mieć wszystkie kości na miejscu.

Jacob walnął pięścią w drzewo, a one od razu się przewróciło. (To nie było drzewo na którym siedzi Sophie ) Dodał

- A teraz idę czytać

Jacob wskoczył na swoją gałąź i delikatnie odebrał swoją książkę i czytał dalej.

[delet this]

- Mam nadzieję, że spotkam ją w śnie...

Spojrzała na ksieżyc.

-Może ona mnie czegoś nauczy.

Nagle posmutniała.

[Violet Star]

Violetta spojrzała znów na szachownicę. Wyraźnie przegrywała, co było bardzo dziwne, bo w szachy grywała od dzieciństwa. Przechyliła głowę w bok w zamyśleniu. Jej sytuacja była beznadziejna i z góry można było przewidzieć, że przegra.

-Jesteś dobrym graczem... -mruknęła do Lestera.

[Dżuma]

Sophie mimo całego zamieszania, czytała dalej kolejne strony książki, która była bardzo ciekawa. Co jakiś czas strzygła swoim uszkiem lub wzdychała. Gdyby ktoś patrzył na to wszystko z daleka, wyglądała jak prawdziwy duży kot przykryty kocykiem. 

[Jake]

Jacob spojrzał się na Sophie i powiedział

- Słodko wyglądasz..

Po czym czytał dalej. Jacob ułożył się wygodniej, ale tak by zmora i Travel to widziały.

[kotekipiesek]

Ta. Mam w tym wprawę. - Zamyślił się.- Wiesz, czasem napotykam na swojej drodze krewnych Śmierci, krewnych Diabła, Anioły, istoty które istniały zanim powstał świat i które będą istnieć gdy się skończy. I zawsze były ponure, jakby znudzone swym życiem a przecież chyba każdy byłby z takiej sytuacji zadowolony. Widziałem jak ludzie z bojących się nas istot zmieniają się w potwory które nas nienawidzą. I wszyscy nas wyśmiewają, czczą lub nienawidzą. Za jakie grzechy żyjemy jak szczury w kanałach pod światem ludzi. Bes sęsu... Wybacz zagadałem się. Twój ruch

[Arcybiskup z Canterbury]

- Nieeee... - powiedziała Zmora śpiewnym, płaczliwym tonem, brzmiącym jakby kilka Zmór mówiło to jednocześnie. Uwielbiała go używać.

- Przecież nic złego nie robię... Czyżbym robiła coś złego? Co? - zapytała. Znów przybrała postać czarnej zjawy o świecących oczach.

[Jake]

Jacob nie słuchał go i czytał dalej. Nagle jego ręce zaczęły się trząść. Jacob od razu wyjął jakąś fiolkę i wypił z niej płyn. Jego ręce pokryły się ciarkami, a żyły na chwilę się pokazały. Po sekundzie ich nie było. Jacob odsapnął i powiedział

- Czytaj sama...ja muszę się przejść.

Po czym wręczył księgę Travel i zszedł z drzewa. Poszedł  w stronę gęstwin.

Edytowano Maj 29, 2013 przez jacob.zvierz

[Dżuma]

- Dziękuje... - powiedziała nie pewnie, odpowiadając na komplement Jacoba. Po dłuższej chwili jednak kolejne dziwne zachowanie kosiarza nie zwróciło uwagi Sophie, która przejęła książkę, zajadle ją czytając. 

[Arcybiskup z Canterbury]

Zmora chwyciła gałęzi i długopalczastymi dłońmi chwyciła ramiona Sophie. Głowę wychyliła poza ramiona dziewczyny i usadowiła się tuż obok, wgapiając się w kartki papieru.

[L'estaca]

Zjawiłam się obok innych i wymruczałam:

-Nie chcę wam przeszkadzać, złe chciałam was poinformować, ze ktoś z nas wszedł na stronę czarnych... a dokładniej innego zgromadzenia... Są strasznie źli na nas. Muszę tam iść... Postaram się zrobić co w mojej mocy, ale... nie wykluczone, że na nas natrą z północy...

 Mówiłam to wszystko ze spuszczoną głową żeby nie spojrzeć komuś w oczy. Odwróciłam się na pięcie i powiedziałam

-To ja już lepiej pójdę