Tablica liderów

Pewnego razu do Equestrii człowiek zawitał. Jak dojść do domu zebry wszystkich wokół pytał. Kucyki już dosyć miały jego ciągłego bełkotu. Wskazały mu drogę niedaleko płotu. Wędrówka jego trwała wiele czasu, W końcu stanął u wrót ciemnego lasu. Rzuciwszy na niego okiem, Wmaszerował spokojnym krokiem. Bez cienia strachu, kroczył ścieżkami lasu, Robiąc przy tym sporo hałasu. Dotarłszy do celu nie krył swej radości. Zebra patrzyła na niego czerwona ze złości. Spojrzała gniewnie na twarz idioty, Czekając, aż wytłumaczy się ze swej głupoty. Witam cię serdecznie Zecoro piękna, wspaniała. Przybyłem byś mnie na listę swych fanów wpisała.

Mam dla was prawdopodobnie dobrą wiadomość. Otóż dostałem dziś maila, że książki są gotowe do odbioru. To w sumie dobrze. Gorzej, że książki miały być raczej w przyszłym tygodniu, bo w tym mam mało czasu. Wysyłka będzie więc realizowana partiami, zgodnie z kolejnością zgłoszeń, po kilka paczek dziennie. Myślę, ze w ciągu tygodnia powinienem się uwinąć.

[Tylko sprostowanie dla niektórych: To nie jest roleplay i nie trzeba pisać w taki sposób jak kolega powyżej, można po prostu napisać swój pomysł bez otoczki fabularnej, aczkolwiek jeśli ktoś chce tak, to nie mam nic przeciwko ] *Octavia patrzyła nieco zdezorientowana na gościa słuchając jego wywodu. W pewnej chwili gospodarz widząc zmieszanie klaczy przerwał gościowi* D-dobrze, dziękujemy za rady. Quiz muzyczny na pewno się pojawi... - Nawet dwa. Tavi! - Oj... Przepraszam... Na pewno się pojawi i to jeszcze w tym tygodniu. A co do pamiętnika... -... No, teraz możesz - No... musiałabym się zastanowić czy chciałabym publikować swój pamiętnik. Może... W każdym razie dz...*odgłos walącego się budynku* - To nie była przypadkiem sala zasłużonych? Ożesz... Te! Majster!*Odchodzi w kierunku z którego dochodził hałas* - To ja dokończę. Dziękujemy za propozycje, rozważę publikację pamiętnika. Jeżeli się zdecyduję, twój nick jako pierwszy zawiśnie w sali zasłużonych... Jeśli ją dokończą...*rozgląda się nerwowo* To... Dziękuję i do zobaczenia.

Całe forum tylko dla mnie

Siostra zmieniła mi tapetę na kompie...

Witajcie! W końcu ukończyłam mojego fika na konkurs na spin off Wiedźmy (fanfik autorstwa Zodiaka, bardzo fajny). Trochę się spóźniłam, ale jest. Nie musicie znać oryginału, gdyż jest to prequel. Początek Początki na Szlaku nigdy nie są proste, a życie lubi przynosić niespodzianki.

Wszyscy wiemy, że Twilight Sparkle jako mała klaczka została przyjęta do Szkoły dla Uzdolnionych Jednorożców i trafiła pod szczególną opiekę księżniczki Celestii. Wiemy też, że kilka lat później przeprowadziła się do Ponyville, dokąd jej mentorka wysłała ją w celu zdobycia przyjaciół... ale co działo się w międzyczasie? Odpowiedzi na to pytanie próbuje udzielić Forthwith w serii oneshotów, zatytułowanej „My Little Pony: Sezon 0”. W pierwszej odsłonie cyklu, fanfiku o wymownym tytule „Krótkie rządy księżniczki Twily” (ang. The Brief Reign of Princess Twily), Twilight postanawia nieco ulżyć swojej przepracowanej mentorce... przy okazji wywołując niemałe zamieszanie. W roli tłumacza zadebiutował Darkness Husarz, który (o ile nic nie pomyliłam) nie ma konta na forum. Korygowaliśmy Wierzba,@Cinram i ja. Prereadingiem zajął się @Zandi. kopia na Googlach kopia na AO3 Kiedy będą kolejne części – trudno mi powiedzieć, ponieważ Dark ma na głowie przygotowania do matury, więc nie chcemy go zbyt często odrywać od nauki.

Co tu się dużo rozpisywać... Masz jakiś pomysł co można by usprawnić w dziale? Wymyśliłeś zabawę lub temat do dyskusji? Albo masz może jakieś uwagi dotyczące mojej pracy lub pytania odnośnie całego działu? możesz się tym podzielić tutaj lub na PW. - Oczywiście każdy pomysłodawca zostanie nagrodzony jeżeli jego pomysł zostanie zrealizowany... Chyba nie chciałeś wykorzystywać ludzi jako maszynki do pomysłów, a potem podpisywać się pod nimi, jako pod swoimi? Oczywiście, że zostanie nagrodzony. Wyślemy mu naklejkę z uśmiechniętą buźką. - Suchar! No dobrze, przecież żartuję... Osoba której pomysł zostanie wykorzystany w dziale, zostanie wpisana do sali zasłużonych... która... powstanie, tylko jeszcze nie wiem gdzie dokładne. A jeszcze co do uwag, do każdej będę się starał ustosunkować i dojść z daną osobą do porozumienia, aby to miejsce było przyjazne dla jak największej ilości osób. - Dobrze, może być... W takim razie, czekamy na pomysły!

Celestial March

Kolejna świetna komedyjka. Yay! Tym razem nieco dłuższa, ale wciąż posiada wszystkie cechy raritkopisarstwa: - piękna forma - serialowość - przyjemne dowcipy - wybitnie oddane postaci kanoniczne Ten tekst chyba najbardziej mi się spodobał z całej Twojej twórczości. Może dlatego, że był dłuższy. A może przez pływających Świadków Jehowy.

Bardzo fajna seria, przeczytałam oba fiki, Rarity, nie bij! Ten pierwszy chyba nawet powstał na jakiś konkurs, w którym sędziowałam. Pochwalam humor i formę. Lekkie, proste i przyjemne komedyjki ze Starlight i Trixie. Generalnie polecam jako lekturę dla tych, którzy lubią serialowe i krótkie fiki. Bardzo dobre oddanie postaci kanonicznych, a do tego teksty są ładnie napisane. Podobał mi się pomysł z "Księżniczki Midnight Shine" - wyjaśniał wiele rzeczy, które mogliśmy zobaczyć w serialu. Więcej nie napiszę, bo muszę mieć materiał do recki do ET.

Doskonały. Idealnie dopełnia mój wynalazek - płuca. No, to teraz idę się wyspać, w końcu ktoś musi wcześniej wstać i obudzić Celestię by podniosła to słońce, nie?

1. Ile kucyki w Equestrii wiedzą o Eurowizji? 2. A może chciałabyś w takiej Eurowizji wystąpić? 3. Za co byłaś przebrana na ostatnim święcie koszmarów?

Aaaaach! Piękna sztunia!

A zapomniałeś kto podsunął ci pomysł z doprowadzeniem tu internetu? Tak, to ja. Poza tym pierwotnie ja byłem właścicielem całej materii ale mi się znudziło zarządzanie tym wszystkim i rzuciłem akt własności do jakiegoś kosza A tak w ogóle, co sądzicie o moim wynalazku? Nazywa się powietrze i według mnie jest całkiem przydatne.

Możesz ją kontrolować tylko dzięki mojej szczodrej chęci dzielenia się moja materią wszechświata Tak btw, doprowadziłem internet do Polski

Zdjąłem swój płaszcz oraz kapelusz, wieszając je na pobliskim wieszaku. Szybkim krokiem ruszyłem w stronę opiekuna działu. Pragnę cię bardzo serdecznie powit… Słodka Celestio a cóż to za anioł zstąpił z nieba. Witaj o piękna panno Octavio, kopytka całuję. (Gentleman ze mnie w każdym calu.) Spojrzałem w jej piękne, hipnotyzujące oczy. Trwałem tak w osłupieniu przez kilka chwil. Po co ja tu przyszedłem? Ach tak, gapa ze mnie. Nie obawiajcie się, albowiem jestem, ja chodząca skarbnica pomysłów (niekoniecznie dobrych). Proponowałbym urządzenie małego muzycznego quizu. - Zwróciłem się w stronę Octavii. - Czy nie rozważała pani pisania pamiętnika, bo o tobie to bym mógł czytać godzinami. - Ehem panie Suchar, to dopiero początek jeszcze wszystko przed panem, jestem do pańskiej dyspozycji. - Ponownie zwróciłem się do Octavii. - Gdyby pani kiedyś usłyszała o mnie straszliwe plotki, jakobym na Manehattańskim rynku, pod pomnikiem Celestii, pod wpływem upojenia alkoholowego śpiewał “Bo najwięcej witaminy mają Manehattańskie dziewczyny”. Proszę im nie wierzyć to jawne oszczerstwa. Może dałaby się pani namówić… No dobrze, dobrze już wychodzę.

20 lat świetnej serii

F*ck YAY~ Kość k20 czy k100?

Kiryny są ciekawą rasa zamieszkującą Equestrię jednak ich pomysł na rozwiązanie tego problemu był za bardzo radykalny. Jak to zauważyłeś Razh nie świadczy to dość dobrze o ich inteligencji albo sam nie wiem. Według mnie, zamiast uciekać od problemu, bo na taką ucieczkę wyglądał ich sposób, to powinni stawić mu czoła. To jest podobnie jak z nieśmiałością. Można zostać w domu i stwierdzić, że jest dobrze, ale można również wyjść do ludzi i pokonać swój lęk i tak też powinni według mnie zrobić Kiryny. Oswoić się ze swoją "mroczną" stroną i nauczyć się ją kontrolować w końcu... ta Kirinka, która uratowała kucyki potrafiła panować nad swoich "złym" ja. Nauka samokontroli jak zaproponował Duckling jest bardzo dobrym pomysłem. Kiryny mogłyby również zbudować sobie gdzieś arenę czy coś takiego, która służyłaby do rozładowywania emocji.

W ciepłym mieszkanku. Zwłaszcza zimą bowiem tej pory roku nie znoszę... Król Lew czy Mój Brat Niedźwiedź?

Bardzo przyjemne opowiadanka. Dłużej zajęło mi śmianie się z nich niż ich czytanie - czyli mamy tu od razu dwie spore zalety, czyli zwięzłość i dobre poczucie humoru. Widać, że Rarity lubi duet Starlight i Trixie i umie go wykorzystywać do bawienia innych. Pomijając tę dwójkę, szczególnie do gustu przypadła mi kreacja księżniczki Celestii, i liczę, że autorka szybko dopisze kolejne opowiadanka. Albo tuzin. Z wad, jakby pochodzić do tego szczególnie złośliwie, można wymienić co najwyżej mało opisów - ale cóż poradzić na to, że Rarity najwidoczniej upodobała sobie (i to z dobrym skutkiem) przede wszystkim pisanie dialogów? Polecam, polecam, i jeszcze raz polecam. Jest super. PS - jeszcze cię kiedyś namówię na tego collaba.

Nie jest to może obraz, ale moim zdanie wart jest podzielenia się nim z większą ilością fanów Pani Dnia... (Choć Luna na zawsze w moim sercu )

"Wie pan, moim zdaniem to nie ma tak, że dobrze albo że nie dobrze. Gdybym miał powiedzieć, co cenię w życiu najbardziej, powiedziałbym, że ludzi. Eeem… Ludzi, którzy podali mi pomocną dłoń, kiedy sobie nie radziłem, kiedy byłem sam, i, co ciekawe, to właśnie przypadkowe spotkania wpływają na nasze życie. Chodzi o to, że kiedy wyznaje się pewne wartości, nawet pozornie uniwersalne, bywa, że nie znajduje się zrozumienia, które by tak rzec, które pomaga… się nam rozwijać. Ja miałem szczęście, by tak rzec, ponieważ je znalazłem. I dziękuję życiu. Dziękuję mu, życie to śpiew, życie to taniec, życie to miłość. Wielu ludzi pyta mnie o to samo: "Ale jak ty to robisz?", "Skąd czerpiesz tę radość?". A ja odpowiadam, że to proste, to umiłowanie życia, to właśnie ono sprawia, że dzisiaj na przykład buduję maszyny, a jutro… kto wie, dlaczego by nie, oddam się pracy społecznej i będę ot, choćby… sadzić… znaczy… marchew."

Uważam, że takie rozwiązanie było zbyt radykalne. Rozumiem, że całkowicie rozwiązywało to ich problem, ale jednocześnie doprowadziłoby z czasem do powstania kolejnych, gorszych, wynikających z prowadzenia jałowego życia socjalnego, kłopotów np. depresji. Dlatego myślę, że taki pomysł jest nie do zaakceptowania. Najlepszym rozwiązaniem byłaby nauka samokontroli. Może powszechna i zbiorowa medytacja kilka razy dziennie. Specjalna i niezależna komisja, która zajmowałaby się rozwiązywaniem większych sporów. Podsumowując - przede wszystkim powszechna edukacja jak sobie z problemem radzić, prewencja i gotowy plan działania na wypadek wystąpienia niechcianego Btw. ta piosenka i jej tekst są naprawdę awesome! klik

Oj oj, dziękuję ślicznie za taką ścianę tekstu. Staram się rysować więcej i częściej... Zabieram się też za ogarnięcie jakiegoś portfolio, tylko jeszcze nie wymyśliłam jak połączyć dostanie się na magisterkę z Chemii Medycznej na UJ i jednoczesną próbę dostania się na jakieś studia/kurs plastyczny. Nie jestem pewna, jak się za to zabrać i czy mam w ogóle jakieś szanse dostać się na studia plastyczne, z jedynie amatorsko-hobbystycznymi zdolnościami. Nurtuje mnie to pytanie od dawna... *** Ostatnio dużo pracowałam nad projektami związanymi z naszą fandomową gazetką Equestria Times, m.in. udało mi się zrobić kolorowankę przedstawiającą całą naszą redakcyjną rodzinkę, która jest dostępna do ściągnięcia na moim DA. Zachęcam bardzo do kolorowania i podsyłania swoich wersji w temacie numeru! Oprócz tego, Porcelanka zrobiła cudną kolorowankę z Trixie i GlimGlam, którą również gorąco polecam! Kolorowanka Wersja z kolorem: Wersja z podpisami, kto jest kim: Generalnie jestem skrajnie niezorganizowaną osobą, robię wszystko na raz i na ostatnią chwilę. Lubię też robić dużo, a potem mam problem, by zdążyć. Ostatecznie nie wychodzi mi to źle, ale ile przy tym nerwów... Dlatego po miesiącu nieogarnięcia w końcu zabrałam się za komisze! Pierwsza praca wyszła dość dobrze, jak na mój gust. Zamówienie dla @Elantir, mam nadzieję że mimo długiego czasu oczekiwania obrazek się podoba. Muszę go jeszcze dostosować do wysyłki i podreptać na pocztę, jak wyzdrowieję! A to narysowałam, by rozgrzać się przed pracą dla @Malvagio za pomoc w przeprowadzeniu wywiadu na żywo To był dobry wywiad, więc praca musi być równie dobra. Stąd sprawdzałam jak moje kredki zachowują się na szarej kartce. W tym celu wykorzystałam jesienne motywy panujące za oknem i moją pierwszą, ukochaną OCkę - Moonlight. Przy okazji pobawiłam się też perspektywą pracy. Wyszło nawet całkiem nieźle, jak na szybki szkic w przerwach między odcinkami anime. Na koniec ciekawostki, które narysowałam w kilka chwil na tablecie. To bardziej luźne szkice, niż pełnoprawna prace, choć są na tyle dobre, że część z nich wykorzystałam w dziale Trixie, by wzbogacić nieco jej pamiętnik. Jak zwykle, życzę miłego paczania i jestem otwarta na wszelkie uwagi, sugestie i miłe słowo