Imka2000

-Hej barman...-Zawołałam do niego, czekając aż podejdzie z pokerową twarzą.

-O niczym takim Twilight...- Wolałam nie mówić, ponieważ wiedziałam że zaczną się martwić. Po chwili pomyślałam że i tak zaraz się będą dopytywać. -Po prostu...Co jeśli jestem tylko jakąś stukniętą szajbuską z Everfree?

Westchnęłam, zaczęłam pić dalej.

W mgnieniu oka postrzeliłam zombie strzałą prosto w głowę zanim zdążył ugryźć Florence.

-Ja mam już chł-----...Znaczy się miałam...znaczy...Nieważne...Między mną a twoim bratem nic nie ma.... -Fuknęłam na nią szepcząc.

-Że co?! Jakiego narzeczonego?! - Oburzyłam się. Mimo to wciąż szeptałam.

-Ale jaka? - Zapytałam cicho Florence.

Potrząsnęłam głową - Ugh..Przepraszam... Dobra to teraz wracamy...

Patrzyłam się na skrzydło zdziwiona. Miałam nadzieje że nie został ugryziony.

Uwaga! -Krzyknęłam do nich i nacelowałam w źródło hałasu.

Kocham tą bajkę, zresztą tak jak miasteczko Halloween

- Cholera...-Warknęłam pod nosem, to było jedynym co miałam do powiedzenia.

Maka z czarną krwią najlepsza i tak

Zaczęłam go powoli pić słuchając w tym czasie czy nikt nic nie mówi o przedmiocie który mnie interesuje.

Przewróciłam oczami idąc dalej z przygotowanym łukiem.

Czułam lęk przed prawdą. Nie wiedziałam czy uda mi się stanąć twarzą w twarz z nią. Co jeśli mnie nie pozna? Co jeśli mi nie uwierzy? Pomyśli że jestem jakąś wariatką...

Podeszłam do lady, położyłam pieniądze na stół i zamówiłam wino opierając się o blat.

Wstawiam me rysunki czasem przerobione komputerowo czasem nie, oraz jakieś rzeźby. Moja OC z WoE. (Nie chciało mi się już tego przekręcać)

Super są twoje twórczości

- Dobra więc chodźmy... - Powiedziałam wzdychając jednocześnie. - Mam nadzieje że tej decyzji nie będę żałować... - Poszłam w kierunku obozu.

Podeszłam do okna i zaczęłam patrzyć na księżyc.Oczy mi się lśniły, zawsze wolałam noc.Myślałam cały czas o zadaniu jakie mam wykonać.

Warknęłam po czym weszłam do karczmy.

Siadłam przy oknie i zaczęłam patrzeć w dal zastanawiając się co się właściwie stało i czy to aby prawda że jestem jej kuzynką.

Ciężko oddychałam i rozglądałam się. Po chwili uspokoiłam się. -Spokojnie...To tylko dziwny sen...-Wytarłam kopytem czoło i usiadłam na łóżku. Nie mogłam już zasnąć. Spojrzałam na zegarek by dowiedzieć się która godzina.