Król Etirenus

TAJEMNICZA BUDOWLA POŚRÓD LASU Drzwi te były dosyć masywne o stylistyce i budowie typowym dla dworku, lub pałacu. Ogier od chwil stanięcia przed nimi zaczął czuć niepokój a nawet narastający strach spowodowany faktem, że nie wiedział, co znajduje się drzwiami, bo chodź sama budowla była praktycznie zniszczona, to jednak ta część budowli z wejściem do wnętrza, oraz dwie inne widoczne elementy gruzowiska była w miarę cała. Spoglądając tak na ruiny zaczął zastanawiać się, czy odtworzyć drzwi i wejść do wnętrza, czy też opuścić to miejcie i polecieć dalej, Ostatecznie po namyśleniu się postanowił że wejdzie do wnętrza. Najpierw jednak wzbił się w powietrze w celu zrobienia rekonesans gruzowiska z góry rzucając na siebie chwile wcześniej zaklęcia nierozpozowalności ażeby każdy przybywający w pobliżu, czy przelatujący nie poznał, z kim ma do czynienia.

TAJEMNICZA BUDOWLA POŚRÓD LASU. Tym czasem ogier dalej leciał, a to nad lasami, a to nad łąkami i miasteczkami, aż nagle lecąc ponownie nad lasem dostrzegł, mając skierowany swój wzrok na prawo wystającej budowli ceglanej wśród drzew, do której postanowił dolecieć mimo, iż nie wiedział, czym jest ta budowla, oraz czy ktoś jej nie zamieszkuje. Jednakże ciekawość i zmęczenie spowodowane długim lotem, oraz głód i pragnienie spowodowały, że alicorn postanowił postąpić tak, jak uznał za stosowne, a nie dalej kontynuować lotu. Stąd też zaczął obniżać swój lot, aż do momentu, gdy jego kopyta dotknęły ziemi, czując si przy tym bezpiecznie głównie ze względu na fakt, że miał na sobie pelerynę, oraz ubiór maskujący jego sylwetkę. Co ciekawe w trakcie lotu zrezygnował z zaklęcia niewidzialności głównie dlatego, że przez całą drogę nikt go nie zaczepił, oraz także dlatego, że w pewnym momencie latał wyżej niż sporadycznie widziane pegazy, jakie od czasu do czasu przelatywały niżej, gdy je spotykana swojej drodze. Nie mniej jednak teraz kiedy był na ziemi ponownie rzucił czar niewidzialności na siebie, by następnie udać się w stronę wyjścia z lasu, pomknąć w kierunku budowli, która okazała się kompletną ruiną, która na podstawie ogólnego zarysu i dwóch, jak sie okazało prawie zniszczonych, i ledwie stojących wież była dworkiem lub pałacem nie mającego jednak charakteru wojskowego, na co wskazywało chociażby otoczenie pozbawione budynków militarnych, czy też żołnierzy, oraz rolników, i terenów rolnych. Pałac, lub też dwór był jedynym budynkiem otoczonym pośród lasu przynajmniej jeżeli chodzi o stronę, z której nadciągał ogier, który idąc tak, spoglądał się a to na prawo, a to na lewo, a to w tył, w celu upewniania się tego, czy nie jest śledzony, aż do momentu, gdy nie dotarł do masywnych drzwi budynku.

Skrzydlaty jednorożec w tym samym czasie leciał niepokojony przez nikogo od czasu do czasu zerkając a to w jedną, a to w drugą stronę. Zastanawiał się przy tym, gdzie tym razem jego skrzydła go poniosą. Gdzie doleci. W jakie miejsce tym razem trafi. Czy napotka kogoś., bo predzej, czy i tak ogier ponownie napotka inne kuce. Będzie też musiał znaleść miejsce do zregenorowania sił, oraz takie, gdzie mógłby coś zjeść, się napić, jednakże mimo obserwacji otoczenia nie zloklaizował obszaru, gdzie występowały te trzy elementy, to też szukał dalej.

Uwolnieni więźniowie z niedowierzaniem, ulgą, z normalnym rytmem opuszczali obóz gwardii jeszcze nie będąc pewni tego, czy rzeczywiście są wolni. Przynajmniej przez sam czas przechodzania przez teren garnizonu, i dopiero po ostatecznym wyjściu z terenu wojskowego wszytkie dotychczas pojmane, a następnie uwięzione, a teraz wolne kuce udały się w stronę miejsca, w którym zostały schwytane. Ukrywający sięw lesie eblementaris poczół dume, że udało nu się ocalić życie tych kopytnych, którzy niepokojeni przez wojskowych kierowali się do miejsca, w jakim przebywali przed pojmaniem. Nie ukazywał jednak jawnie swojego zadowolenia, lecz wyszedł z lasu, wzbił się w powietrze i poleciał w kierunku przeciwnym do tego, na drodze któego znajdkował sie obóz straży cesarskiej, przez chwilę zakryty zaklęciem niewidzialności, kktóre zamienił na takie, za sprawą któego stał się widzialny. Z tego też powodu ogier wyostrzył lecąc czujność mimo ubioru, jakiego nosił na ciele, i kapturu ukrywającego jego łeb, oraz panującej nocy, zastanawiając sie, dokąd zaniosą go skrzydła.

Ogier z zamaskowaniu w lesie bacznie obserwował to, co dzieje się w obozie, Gdy usłyszął, że pojmane kuce mają zostać straceni mimo, iż raczej według niego nie spiskowali wobec cesarzowej postanowił jskoś zapobiec ezekucji. W tym czelu eblementsris ponownie urzycił na siebie zaklęcie miniaturyzacji (mimo bycia dalej nieweidzialny za sprawą wciąż nie cofniętego zaklecia niewidzialności), poleciał w stronę bazy, a gdy tylko znalazł się na jej terenie zaczał przeszukiwać dokumentu, w któym była wzmianka o straceniu pojmanych. Skrzydlaty jednorożec za swój cel obrał sobie nmiot dodwódcy obozu, gdyż tam, jak się okaszało, odnalazł poszukiwany dekret, kóry za pomocą zaklecia zmienił tak, ażeby wypuścić aresztowanych. Nie zmienił stylu rozporzadzenia , w jakim ów dokument zostął napisany, lecz nadał mu brzmienie wkazujące na akt łoski, by po tem poszpiesznie i niezauważalnie opuścić namiot najwyzszego zwierzchnika obozu, a potem sam garnizon i jego otocznie, i schować się ponownie w tym samym lesie, gdzie czekał na dalszy rozwój wypadków, zaraz po wylądowaniu, obserwując obóz.

OBÓZ GWARDII/OKOLICZNY LAS Zarys, oraz sposób zabudowyobiektu, jaki został dostrzeżony po kilku godzinach lotu nad grupą strązników, świadczył o tym, że jest to budowlaa typowo wojskowa. Stąd też emblementaris cofnął czar na złónieży, a nastepnie ukrył się na obrzeżach lasu znajdującego się nieopodal jednostki wojskowej dalej będąc pod zaklęciem niewidzialności, zastanawiając się prz tym nad pojamnymi więźniami będzie. Czy poniosą jakieś konsekwecje mimo, iż oni nawet nie spiskowali przeciw władczyni, o jakiej usłyszał.

Pewnie te kuce mieszkają w San Escobar .

LOT W NIEZNANE Podczas gdy gwardia rozmawia między sobą, ogier dalej leciał kilkaset metrów nad nimi sporadycznie i bez jakiejś głębszej analizy zastanawając się nad potraktowaniem pojmanych przez nich kucy, którzy nie byli odpowiedzialni za atak na wspomnianą przez żołnierzy władaczynie. Według ogiera byli neutralni, chociażby dlatego, że mieszkali, i funkcjonowali na prowincji państwa ząrzadzanego przez wspomnianą cesarzową. Nie mieli broni, ani nic, co mogło by budzić podejrzenia, jeżeli chodzi o sprzyjaniu władczyni, czy też tym, którzy są jej przeciwni. Stąd też Emblementaris rzucił na cała brygadę zaklęcie wybranych myśli, ażeby dowiedzieć się o ich władczyni podstawowych informacji, takich jak, jakie po za samą wiedzą są jej motywy działania czy też to, co powoduje, że kuce nieopawiadający się żadnej ze stron są karani. Ponadto ważne też było zapoznanie się co nieco z obszarami, nad jakimi lecący nad grupą patrolujących pegaz z rogiem przelatywał, ażeby móc ewentualnie przeszkać w celu poszukania miejca bezskepowanego odpoczynku, czy tez zwyczajnego skosztowania posiłku, a nawet podjęcia się pracy na nie kontrowersyjnym stanowisku pracy, w celu nawet minimalnego zarobku, czy też skromnego wyżywienia się w tajemnicy z uwagi na niepewność jutra, i w ogólnej sytuacjji w jakiej żył i znajdował się Eblementaris.

LOT W NIEZNANE Tymczasem ogier obserwujący poczyniania nieznaej mu grupy kucyków ubranych ubiur wskazujący na to, że są żołnierzami, nie interweniował, lecz nasłuchiwał to, co się dzieje. Upewniwszy się, że pojmani zostali wypuszczeni po schwytaniu, pokazaniu swojej siły wobec nich i rutynowym, jak się okazało przesłuchaniu nie świadczącym wobec spisku przeciwko panujacej cesarzowej strażników, wzbił się w powietrze i poleciał zwyczajnym tempem już w normalnej (nie miniaturowej) postaci skryty nadal pod zaklęciem niewidzialności. Zastanawiał się przy tym, nie tylko nad tym, jaki ma cel w życiu, ale także, nad celem swojego lotu, gdyż za bardzo nie wiedział, w jakim kierunku skrzydła go zaniosą. Stąd też nierzucając się w oczy, z bezpiecznej odległości, dalej będąc czujnym, oraz okrytym pod zaklęciem niewidzialności swój lot, odbywał według kierunku marszu i lotu (na znacznie wyższej wysokości) grupy wojskowych, gotowy błyskawicznie zareagować na wypadek działań mogących wpłynąć negatywnie na niego, gdyż tak na prawdę nie znał ich zamiaru, ani ich intencji wobec niego, Nie znał też tej cesarzowej, o jakiej wspomnieli,i iwypowiadali się od czasu do czasu w trakcie pogawędki toczonej miedzy sobą. Jednym słowem. Dystansował się o tych, którzy go kierowali do miejsca embemetarusowi niezanemu, nie slędząc ich bynajmniej, lecz lecąc nieco na luzie.

Brygada RR bodajrze.

GOSPODA/KARCZMA Śpiący w tym samym czasie ogier dzieki zabezpieczeniom magicznym czół się w miarę bezpiecznie, jendakże szybkie chodzenie po schodach na górę, a następnie gwałtowne pukanie do drzwi obudziło obecnego dotychczas w krainie snu alicorna, który z powodu faktu, że się nie wybudził do końca. Z tej przyczyny czuł się on zamroczony, a jego reakcja przez chwile była spowolniona. Nie mniej po krókim czasie ograniczonej sprawności spowodowanej takim wybudzeniem się ze snu odwołał wszystkie dotychczasowe czary nie wypowiadając słów głośno, lecz bardzo cichym szeptem. Następnie rzucił na siebie czar miniaturyzacji, oraz niewidzialności, oraz czaru za sprawą którego jego aura magiczna nie jest wyczuwana, ażeby potem doprowadzić pokój do stanu takiego, jaki pomieszczenie miało przed jego przybyciem. Dodatkowo dokładnie upewnił się, że nikt z ewentulanych osób mających zamiary złe, lub nieznane wobec niego, czy osób prowadzących sam budynek, gdzie był ten pokój,nie zostanie źle potraktowany. Eblementaris postąpił tak na wszelki wypadek po przez usunięcie wszelkich magicznych i niemagicznych skutków swojej obecności, wykonując wszystkie te czynności bezszelestnie, tak więc kuc, który otworzył drzwi nikogo nie znalazł. Mimo to postanowił się rozejrzeć po pomieszczeniu, w jakim już był podczas gdy ogier, który wcześniej tam, znajdował się na zewnątrz, za sprawą teleportacji nie będąc przez nikogo zauważony, także dlatego, że skrył się w lesie. Nie głeboko, ale w miarę tak, by nie zostać zauważonym, i być gotowym za zapuszenie się do niego głębiej mimo pomniejszenia swoich rozmiarów, oraz bycia niewidzialnym, oraz nierozpoznawalnym co do posiadania swoich zdolności magicznych.

GOSPODA/KARCZMA Tymczaem ogier spał spokojnie zabiezpieczony zaklęciami rzuconymi wcześniej. Wspominiane klacze po za wcześniejszym gestem uśmiechu nie porządyły za nim lecz raczej po wypiciu drinka wyszły z miejca w jakim przebywały akurat przed przybyciem patrolu. Śpiący eblementaris nie miał jakiś zatarczków, czy złych intencji zarówno z tymi wciąż przebywających w budynku, jak i będącymi na zewnątrz wspomnianymi przedstawicielkami koniowatych. On zresztą o tym im wspomniał, gdy przybył do tego miejsca. Nie mniej oni go nie znali, podobnie jak oni ich to też nie dziwne były jego zabezpieczenia na wypadek zagrożenia.

GOSPODA/KARCZMA - (Nieznane dla przybysza tereny inne niż NIEZNANE ZIEMIE) Tymczasem Eblementaris po paru dniach lotu przelatując kilka metrów nad lasem dostrzegł budynek na jego skraju. Po wylądowaniu spojrzał na niego, a nastepnie wszedł do środka, ażeby podejść do lady. Obecne tam nieliczne kuce raczej nie zwracały uwagę na tajemniczego przybysza, poza barmanką, która naglę wyszła z zaplecza, i zapytała: - Co podać? - Woda i skromny posiłek, z uwagi na zmęczenie, jakie mnie ogaręło po długiej wędrówce - skłamał nieco, ponieważ w reczywistości on przyleciał, a nie przywędował. - Dobrze odpowiedziała barmanka nie pytając przybysza o to, kim jest, czy skąd pochodzi. Sam ogier rozejrzał się do okol,a ponownie gdy tylko znalazł się przy ladzie. Spostrzegł, że przebywają w nim kuce, które raczej są z tych niższych warstw społecznych (żeby nie powiedzieć z marginesu społecznego), jak chociażby ci którzy nadużywają różnego rodzaju napojów wyskokowych, bezdomni. Przybysz ukryty pod tajemniczym ubraniem (które wyczarował natychmiast (tak na wszelki wypadek)) po wylądowaniu po podziękowaniu za posiłek i coś do picia wręczył jedną złota monetę, a następnie drugą. Barmanka zwróciła się do neogo słowami. - Nie wiem kim jesteś, ale opłaciłeś za jedzenie i picie. jednakże dostarczając mi kolejną złotą monetę dajesz mi do zrozumienia, że żądasz czegoś więcej, niż to, co się mieści w standardowaym nazwijmy to trybie obsługi przybyłych. Ich się kręci czasami tu sporo, to też niedzwi się, że o tym sie wypowiadam. - Spokojnie. Nie chodzi mi o zaspokojenie moich zachcianek, czy też traktowania mnie bardziej luksusowo, ale raczej o jedorazowy nocleg przed dluższą podróżą, kóry nie byłby zakłócony przez nikogo, w tym też przez klacz, która przygląda sie tak, jakby czegoś potrzebowała Ja sam nie jestem z tutaj z tego powodu. - Tak. Jasne. wszystkie ogiery tak mówią.... - Ja jestem jednak inny, ale mniejsza z tym. - przerwał wypowedź klaczy - Co z moim noclegiem? - Już szykuję go dla pana - odpowiedziała mu stojąca przez chwilę przy ladzie, ażeby po chwili udać się w stronę miejsca, gdzie były widoczne schody. Przez ten czas ogier ponwnie skupił się na karczmie, i kucach w niej zasiadających oraz młodych dorosłych klaczy wcześniej mu się przygladała. Jednak nie była tym razem jedyną, ponieważ swój wzrok też na niego skupiła inna obecna tym miejscu klacz, która zesztą podeszła do tamtej, ażeby najwidoczniej porozmawiać. Przybysz nie wiedział o czym one mówą więc udał się na górę w towarzystwie szefowej pęsjonatu (przybysz nie był świadomy tego, kto jest właścielem budynku, która pojawiłą się na moment po przyszykowani noclegu). - O to pański pokój - oznajmiła klacz po wejściu do pomieszczenia, w którym przybysz miał przenocować. - Nie jest zbyt luksusowy - oznajamił, po czym dodał - nie mniej jednak to mi wystarczy, to też daje pani dodatkową złotą monetę. Przy czynię ten gest nie ze względu na stan pokoju, ale z uwagi na to aby zachować dyskrecji polegającej na tym, że oficjalnie jestem zwykłym przybyszem turystą można powiedzieć. - Ma się rozumieć. - To dobrze więc dobranoc. - Dobranoc - oznajmił przybysz barmance, która opuściła pokój mieszczący się na drugim pietrze budynku, dzięki czemu ogier mógł się położyć Zanim jednak to uczynił rzucił na pomieszcznie zaklęcie echolokacji, czasowej niemocy sprawczej, czy czar czuwania na wypadek niecnych zamiarów ze strony osób mogących mu zrobić krzywdę bądź dokonać np grabierzy, czy czegoś, co będzie wymagać jego natychmiastowej intewencji, czy też czaru wyprzedzającego na wypadek zagrożenia życia ze strony użycia czynności, bądź narzędzia mogącego przyczynić się do jego śmierci, lub też uszczerbku na zdrowiu. Gdy upewnił się, że wszystko jest dobrze położył sie i po chwili zasnął nie myśląc o klaczach, jakie się do niego uśmiechały, oraz spogladały, gdy przebywał na parterze, czy też ogierach tam zasiadujących. Wobec tych wszystkich kucy nie miał jednak jakiś złych zmiarów. Nie mniej jednak nie był stąd, stąd też musiał się zabezpieczyć przed ewewntualnym zagrożeniem życia i zdrowia nawet jeżeli chodzi o te klacze. Nie wyglądaly one co prawda na takie, które umilają życie ogiera. Nie mniej jednak wolał trzymać dystans, chociażby dlatego, że z natury był łagodnym ogierem, przez co nawet do klaczy był zdystansowany a samo miejsce było mu jednak typowe dla takiego, gdzie raczej zapuszają się osoby z bardzo niższych sfer.

NIEZNANE ZIEMIE Panowała jeszcze noc, gdy ogier obudzi się. Był wypoczęty i gotowy do dalszej podróży, to też po zebraniu czegoś do jedzenia wzbił się powietrze, opuszczając w ten sposób chatkę, którą z powrotem zamienił do stanu, jaki miała ona stan przed pojawnieniem się w niej.

NIEZNANE ZIEMIE Tymczasem ogier czując, że zaspokoił głód, postanowił poszukać czegoś, co zgasiłobby jego pragnienie. W tym celu ponownie wzbił się w powietrze, ażeby po około paru minut ponownie wylądować w pobliżu rzeki, znajdującej się kilkanascie metrów od otoczonej lasem polany. Eblementaris po dotarciu bliżej prawego brzegu rzeki zacząćczerpać z niej wodę, w celu ugaszenia pragnienia. W przeciweństwie do pobierania pokaru, zażywanie wody zajęło aliconowi krócej, stąd też nie zostało mu nic innego, jak ponownie rozwinąć skrzydła, wzbić się w powietrze, i polecieć do chatki. Po dotarciu na miejsce, wstąpił do wnętrza, i się położył z postanowieniem o kontynuowaniu podróży wraz z zastaniem kolejnego dnia.

NIEZNANE ZIEMIE Ogier tymczasem musiał spać cały dzień, ponieważ obudził się następnej nocy. Najwidoczniej był bardzo zmęczony po wczorajszym wysiłku, spowodowanym przebywaniem na tratwie, i płynięcie nią przez morze. Na szczęście teraz czół się lepiej, dzięki czemu wyszedł z chatki i po rzuceniu na siebie czaru niewidzialności wzbił się w powietrze w celu zbadania trochę większego terenu, oraz poszukaniu czegoś do zjedzenia. Eblementaris nie był wybredny, bowiem jadał to, co normalne kucyki, czy też inne alicorny, jednakże z uwagi na sytuację, w jakiej był obecnie, jagody, jeżyny, a nawet trawa konsumowana bezpośrednio, nie stanowiła da niego żadnego problemu podobnie, jak picie wody z rzeki, lub innego słodkowodnego zbiornika wodnego. Przynajmniej do czasu, gdy będzie miał możliwość do przestawienia się z pierwotnej życiowej funkcji zdobywania jadła, i picia. Stąd tego, po kilku minutach lotu eblementaris zlokalizował polanę otoczoną lasem. Wylądował na niej. A potem wiedzony pierwotnym instyktem zaczął skubać trawę.

NiEZNANE ZIEMIE. Tymczasem pewnej bez księżycowej nocy do brzegu lądu przybiła tratwa, z tajemniczym przybyszem, który po wyjściu na ląd rozejrzał się na około. Ponieważ nie widział, gdzie się znalazł, po zniszczeniu tratwy, postanowił poszukać mejsce, gdzie mógłby przenocować. Z uwagi na nieznajomość terenu i miejsca poszedł w głąb nadmorskego lasu wypowiadając wcześniej czar niewidzialności. Tak na wszelki wypadek. Po kilku minutach błądzenia znalazł w głębi lasu zrujnowaną chatkę, do której wstąpił po niewielkiej naprawie z użyciem swojej magi, nie tylko dlatego, że chciałby być anonimowy na razie, ale także dlatego, że nie wiedział, gdzie się znalazł. Tam też przygotował sobie prowizoryczne posłanie, ażeby po chwili wyjść na moment do ,,domostwa." Nie szukał na razie jakiegokolwiek jedzenia, czy picia, lecz skupił się na krótkim rozpoznaiu wzrokiem otoczenia chatki, ażeby po chwil powrócić do niej, położyć się i zasnąć, nie będąc już pod działaniem zaklęcia niewidzialności.

Dlatego nie przypadkowo użyłem takich słów jak wykładnia kognicja, zakres wspominając tag human (no i wspomniałem że tyczy się to też trzech innych tagów (niekiedy) zwłaszcza, w kontekście koloni (o to czym jest dokładnie equestia). Ponadto należy sprecyzować takie istoty jak krasnoludki małe elfy (np te disnejowskie), syreny (trytony) tzn pół ludzie pół ryby, elfy np te ze śródziemia. Są jeszcze (czarodzieje, czarownice**). A wspominam o nich, ponieważ (podobno) nie we wszystkich utworach są uważani oni za ludzi* (mimo, że nimi tak naprawdę są z uwagi na chociażby samą budowę ciała). * Nie wiem z czego to wynika. ** Posługujący się inną magią niż equestiańska a mawet na nią są odporni (tzn odporni na przemianę w kuca w np przypadku wniknięcia do świata kucy. PS. Gratis (w ramach promocji znaczy się) do rozważań dorzucam alicorny, jednorożdżce, pegazy (bez znaczków) z poza świata MLP nie posługujący się magią eqestianską (i nie zawsze potrafiącą posługiwać się ludzką mową) o posturze bardziej przypominającej typowego konia, a nie kuca.

Też mnie to zastanawia od ponad dwóch lat bodajrze, przy czym u mnie to ma jeszcze szerszy kontest, bowiem do tych wątpliwości dochodzą cztery tagi. Ich wykładnia (najbardziej jest to widoczne w wykładni tagu Human), oraz zakres (kognicja).

Dokańczając zyczenia , jednak tym razem dotyczących nachodzącego roku 2021. Życzę całemu forum wszystkiego dobrego. Weny w pisaniu jak nawięcej ilości dobrych tekstów i mało błędów w nich, cierpliwości, oraz przedewszystkim zdrowia i zakończenia tej pandemi, jaka zjawiła się na pocątatku tego miajjącego roku.

Także życzę wszystkim unserom, oraz administracji wesołych świąt, i wszystkiego dobrego. Co do życzeń z okazji Nowego Roku. Poczekam jeszcze.

Ja również miałem okazję przeczytać ten tekst. Pierwszą połowę rozdziałów przeczytałem wczoraj, drugą dzisiaj, i o to moja opinia. Tekst wielowątkowy, w którym nie dostrzegłem błędów stylistycznych, ani ortograficznych. Zresztą one są moją piętą achillesową, czego dowodem są teksty pisane przez zemnie niezależnie, czy test jest pisany przez osobę bardziej oświadczoną, czy mniej (w drugim przypadku bym pewnie zauważył ważniejsze błędy, ale niekoniecznie moje sprawdzanie ich świadczyło, że potrafię stwierdzić, czy to sekst dobrze napisane pod tym względem), wiec to zostawiam bardziej doświadczonym unserom. Dlatego przejdę do fabuły i do postaci. A więc: a) Duża różnorodność postaci. Każda z nich jest dobrze wpasowana w główny wątek, jakim jest odzyskanie korony przez Night Shadow która mimo, iż jest jednorożcem ze skrzydłami nie ma cech Mery Sue że tak ujmę), lecz jest klaczą, która ma swoje słabe (a nie tylko mocne) strony. Stąd też mogę powiedzieć, że Cahan rzeczywiście pod tym względem się spisała. b) Świat przedstawiony jest także różnorodny. W tekście jest dużo akcji, oraz opisów miast otoczenia, warunków atmosferycznych, i życia W trakcie czytania zaciekawił mnie jeden z wątków a mianowicie miasto alicornów i jego opis. I teraz trochę głupia myśl z mojej strony, ale do mi tam. To tylko myśl Nie traktujcie więc jej, jako coś nie miłego, albo coś, co będzie zrealizowane. Powtarzam. To tylko myśl (koncept), a nie coś, co napisałem ze zwykłej złośliwości. Pozdrawiam.