KougatKnave3

Uśmiecham się... od zawsze "szlachta" naszego ludu pomagała w pracach takich, choć wiem że po tej pracy Faruk zrobi sobie w cholerę długą kąpiel...

Sprawdzam co robi Faruk... ciekawe czy pomaga w tworzeniu stolicy...

- Teraz standardowa procedura, rozdzielamy się by zbadać tą miejscowość i szukamy potencjalnych ochotników... choć coś czuje że z tym ostatnim będzie trochę słabo - powiedziałem do towarzyszki tak by ona mogła mnie usłyszeć... trzeba być ostrożnym. Może i ta miejscowość jest wesoła, ale nigdy nic nie wiadomo. Jak by co, naszą ucieczkę będą zasłaniać wezwane Draugi...

Westchnąłem, nie widzę już sensu w byciu dawnym sobą... sprawdzam która godzina

Westchnąłem i idę na taras...

Podchodzę i karmię oba...

Wstaję delikatnie i szukam jedzenia dla maluchów...

Powoli zapadam jednak w sen...

Przyzwyczaiła się do tak jakby brata... ale i tak jestem smutny... więc czekam na to co się stanie...

Leże tak... wciąż zdołowany... spoglądam jak tam Spike...

Czekam aż zaśnie, potem też zasypiam...

Więc wie co teraz zrobię. Kładę się na jej łóżku i ją obejmuje delikatnie...

No to jebać zasady... idę do niej i wchodzę do jej pomieszczenia...

Dzięki ci... teraz pogorszyły to wieści że nie mogę jej pomóc...

Zakrywam swoją głowę w poduszę by oddać się płaczu... tylko to mogę zrobić...

Wiem mózgu... na co mi to było... gdyby została wtedy w obozie, to by nie była teraz tutaj ranna...

Jestem załamany... gdybym postąpił inaczej to Twilight nie była by w tym stanie... jestem okropny...

Wzdycham ciężko, więc leże tak przez kilka godzin bez celu i sensu...

Nie jestem głodny... może sen mi pomoże...

Wchodzę i dziękuje za to uprzejmie... kładę się i zaczynam myśleć jak tu kurwa nie pasuje.

- Dobrze - powiedziałem i udałem się za Crystalianka.

Spoglądam tam... - Może ja już pójdę...

Odwzajemniam, lecz niepewnie...

Westchnąłem. To jednak nie poprawi mojego samopoczucia... ale odwzajemniam.

Spuszczam głowę...