KougatKnave3

Teleportuje się stąd, jak najdalej mogę.

- Jest jeszcze jakiś inny sposób? Powiedź jaki?

Skręciłeś mu kark z towarzyszącym głosem pęknięcia kości. Nagle za skrzyń wyszedł żołnierz wroga. - Johny, mam do ciebie sprawę - Zobaczywszy ciebie podniósł broń i krzyknął - ALARM! - po chwili jednak stracił głowę. To Fasster. - No to nici z cichego odlecenia - powiedział po czym z resztą władował się na statek.

- Ja też. Wystarczy ci droga restauracja?

- No. Kiedyś chciałem uciec, uciec do lepszego świata, myślałem że się to stało, aż do przybycia ludzi. Wszystkich zawiodłem.

- Wiem, tylko nie wiem czemu mam straszne wyrzuty sumienia. Gdyby nie pojawienie się Mnie, Ghosta i Capo to ludzie w ogóle tutaj by nie przyszli. Z pewnego punktu widzenia to moja wina.

- Wybacz że cię w to wciągnąłem.

- Cześć Fluttershy, jak tam zdrowie?

Cichaczem staram się stąd wyjść.

- Nawet nie wiem czy ona mówi prawdę. Że jest moją mamą.

Siedziałem cicho. Usiadłem na zadzie i zacząłem płakać.

Chowam się w jakimś bezpiecznym miejscu. Jak droga będzie wolna to uciekam.

- To już wasza decyzja.

Czas na reakcje. - U mojej "mamy", królowej podmieńców Mirage. Ja jestem pół-podmieńcem, synem Sombry i Mirage.

Szukam możliwej drogi ucieczki pozostając w ukryciu.

- Siemanko - powiedziałem wracając do mojej postaci.

- Widziałyście już moje zmiennokształtne moce pierwszej nocy wycieczki, ale dobra - powiedziałem po czym zmieniłem się w Rainbow dash.

- To ja państwo zostawie. Ghost, uważaj bo ona potrafi potpie***** silnik nim się zorientujesz - powiedziałem po czym idę do Fluttershy. - Normalnie polski jednorożec - powiedziałem cicho.

- No i co jeszcze? Idziemy - powiedziałem po czym zaprowadziłem go do Lyry.

To ta. Idę ją zanieść ją karczmarzowi "Pod Pękatą Sakiewką". Po drodze staram się wyjść niezauważony.

- Deklu, idziemy cię zapoznać z resztą. To nie mój pomysł tylko Lyry, ja chętnie pomidorami bym cię obrzucał.

Podchodzę do niej by zobaczyć tytuł.

- Dobre i tyle - powiedziałem i poszedłem po Ghosta.

Muszę znaleść jakąś książkę o nazwie "umarłe tajemnice" bardzo stara.

- Dyby, narzędzie do więzienia, po co? Człowiek pyskuje więc pomidorami w niego porzucam.