Wizio

- Dobrze - powiedziała Applejack wychodząc - znajdziesz mnie w sadzie jakbyś coś chciała. - Zamknęła za sobą drzwi. Ponownie zostałaś sama.

- Dobra lecimy do pałacu. Księżniczka chciała cię wiedzieć od razu i kto wie może przyjmie cię do swojej szkoły.

- Wiem, że jesteś na mnie zła, lecz ostrzegałam cię, iż mogę nie mieć czasu. Nie wiedziałam, że sprawi ci to taką przykrość - powiedziała widząc twoje łzy.

Leżałaś w tej pozycji długi czas. *** Po jakimś czasie gdy na dworze zrobiło się ciemno Applejack weszła do twojego pokoju. - Czy coś się stało?

Wbiegłaś po schodach omal się nie przewracając i weszłaś do swojego pokoju. Wyglądał tak jak zostawiłaś go przed wyjściem do Twilight.

< Widziałaś już wyniki? > Rozejrzałem się po pomieszczeniu szukając okna lub szczelina przez którą mógłbym obserwować co się dzieje.

- Oczywiście - powiedziała w stronę pana Dyrekotra po czym odwróciła się twoją stronę. - Możesz iść panno Electric.

Ze łzami w oczach pobiegłaś w stronę famy rodziny Apple. Nie było to daleko, więc po chwili stałaś już przed wejściem do domu.

- Powiem w waszym języku abyś zrozumiała. Spier**** stąd. To dla ciebie nie nowość słyszeć takie słowa co?

Razem z innymi źrebakami weszłaś do klasy i zajęłaś swoje miejsce. Po chwili przyszła nauczycielka i rozpoczęła wykład. *** Wykład przerwało pukanie do drzwi, które po chwili otworzyły się. Wszedł przez nie dyrektor. - Witam panno Smoothy. Przyszedłem zwolnić uczennice Electric. Jest może obecna? - dyrektor rozglądał się po sali szukając ciebie.

< Jest to strych lub wieża bez ścian. Jedyne co jest to klapa w podłodze oraz kolumny, które podtrzymują dach. > Bez namysłu chwyciłem linę i zacząłem ją ciągnąć. Dzwon powinien zwabić wszystkie zombie z Canterlotu dookoła wierzy.

- Nie mówię tylko o tobie, lecz o wszystkich ludziach, którzy są kucykami. Jesteście wszyscy tak samo zepsuci. Wszyscy jedliście mięso, niszczyliście środowisko i zabijaliście. Potraficie tylko myśleć o sobie i zadawać ból.

- Wy ludzie jesteście zwykłymi materialistami. Tylko potraficie krzywdzić, a Celestia przymyka na to oko i pozwala wam zmienić się w kucyka. Nie zasługujecie na nic lepszego niż to co macie tam. Zabijacie zwierzęta, zanieczyszczacie środowisko oraz niszczycie siebie nawzajem w tej tak zwanej polityce. Nawet tutaj w Equestrii wasze zachowanie odbija się na przyszłości tej krainy. Gardzę wami i waszymi zwyczajami. A ty? Ty jesteś taka uczynna tylko dlatego aby zataić swoje prawdziwe pochodzenie - Pinkie mówiła bez uczucia. Nie była taka jak w serialu, który oglądałaś jak byłaś jeszcze człowiekiem.

Po chwili weszłyście razem do pomieszczenia i usiadłyście przy stole. - Dobra mamy do pogadania. Jeśli chcesz teraz wyjść to proszę.

Po jakimś czasie zadzwonił dzwonek, który rozpoczynał nową lekcje.

Pobiegłem w stronę schodów i czym prędzej po nich wbiegłem.

- Chodź usiąść - powiedziała Pinkie wskazując na koncik kostki cukru.

- To proszę zabijcie mnie. Nie mam nic do stracenia, lecz nie powiedziałem, że nie dam się zabić - powiedziałem szykując broń - A tak poza tym wielka i oświecona Celestia przyjaźni się z takimi bandytami jak kucyki z Hellcroft? Którzy zabijają, mordują, gwałcą i mają wszystko w dupie? Pani Celestia chyba też stacza się na złą drogę.

Apple Bloom dokończyła swoje jedzenie. - Dobra jestem gotowa.

Gdy skierowałaś się w stronę farmy zatrzymała cię Pinkie Pie. - Musimy pogadać - powiedziała prawie bez namiętnie.

- Jesteś trochę za mały jak na smoka więc raczej cię będą chciały zjeść niż pogadać.

- Nie tak łatwo mnie zabić. Walczyłyśmy z Discorem, Nightmare Moon i żyje, więc jakaś mantycora nie sprawi mi problemu.

- Z całym szacunkiem, lecz to nie całkiem moja wina. Miejcie pretensje to córki kapitana, która jak ostatnia kretynka wyleciała z pałacu przez co musiałem tej smarkuli szukać. I oczywiście moja wina, że drzwi nie zamykają się.

- Spokojnie cukiereczku. Nic poważnego mi się nie stało.

Twilight nie wiedziała co powiedzieć. Reszta kucyków z resztą też.