Cipher 618

Ciężka sprawa.... Cięęęężka. Jeśli przedstawisz podanie z pisemnym uzasadnieniem podania oraz cztery zdjęcia w tym jedno czarno-białe, jedno w formacie A4 oraz dwa portretowe, nie zapominając o fakturze VAT od fotografa i kseroko... żartowałem. Pewnie że tak. Ale jak to mawiał R2D2 - do roboty. Czyli pytań: 1. Czy twój uroczy znaczek ma coś wspólnego z malarstwem? 2. Jaki jest twój ulubiony kolor i dlaczego niebieski? 3. Co byś zrobiła gdybyś mogła zerwać kawałek tęczy?

1. Jaki jest Twój ulubiony smakołyk? 2. Jakie jest Twoje ulubione miejsce w Ponyville? 3. Twoim zdaniem najnudniejsze zajęcie na świecie to...

1. Czy boisz się igieł? 2. Którego dania nie lubisz najbardziej? 3. Najbardziej obrzydliwe stworzenie to...?

1. Jaka jest Twoja ulubiona pora roku? 2. Jakiego zwierzęcia boisz się najbardziej?

Już raz udawałaś - Rainbow od razu cię rozpracowała. Kłamanie nie wychodzi ci najlepiej. A Luna jest nerwowa, ale ciągle nad sobą pracuje i nie drze się już jak stare prześcieradło.

Matula: Widziała jak oglądam, obejrzała figurkę Lyry stojącą na głośniku, ale nic nie mówiła. Nie uważa tego za coś dziwnego - dla niej to po prostu kolejna po Shreku czy Simpsonach bajka którą oglądam, ani na tyle istotnego by zadawać jakieś pytania. Ojciec: Nie wie co i kiedy oglądam... Bracia: starszy pytał dlaczego na skype mam taki a nie inny avatar, podesłałem mu kilka linków, ale ich nie skomentował. Ostatnio nie ma czasu na nic więc mnie to nie dziwi. Drugi - najstarszy wie że oglądam ale nie komentuje. A gdyby skomentował to wiem jak - skoro granie w gry, oglądanie animacji Dreamworksa i czytanie takiego CDA jest dla niego dziecinne to co dopiero MLP? Kumple: Powiedziałem kiedyś jednemu, ale nie było czasu na rozmowę. W pewnym wieku człowiek tylko mija się ze znajomymi.

Jeden z najlepszych odcinków. "YAY", "zbyt głośno?" czy "czy to przez moje dopingowanie (zaraz po niezbyt udanym lądowaniu RD w bibliotece) mnie rozwaliło.

Próbowałem, ale ta gra robi wszystko aby mnie do siebie zniechęcić. Ma jakieś takie wewnętrzne "fuj"...

Moje TOP5 zmienia się co jakiś czas. Na chwilę obecną... 4. Tiesto - Traffic

NFS1/2/4/5 - legalne wyścig NFS Hot Pursuit (oraz remake) - nielegalne wyścigi NFS Underground 1/2, Most Wanted, Carbon - nielegalne wyścigi, policja etc Pro Street - legalne, nadal zręcznościowe (polecam, ukończyłem kilka razy) SHIFT 1/2 - pseudo symulatory, model jazdy rodem z autobusu. Ani to zręcznościowy NFS, ani symulator w stylu Forzy/GT5 (że o RACE nie wspomnę) NFS The Run - pomińmy tego mutanta milczeniem NFS Most Wanted... uczcijmy serię minutą ciszy

To może ktoś chce moją epilepsję? Oddam za darmo. Stan - używana, nie bita (pierwszy właściciel) Rocznik - 1998 (albo 1997 nie pamiętam daty nabycia) Typ - dominują mioklonie, ale nie brakuje napadów z utratą przytomności. Szybko migające kolory nie powodują napadu, Aktywacja: stresem lub/i gwałtownym wybudzeniem Przeglądy: konieczne regularne przeglądy u neurologa oraz przyjmowania leków Po napadzie z utratą przytomności użytkownik uświadomi sobie ile ma mięśni o których nie wiedział (a wszystkie bolą... nawet kilka dni). UWAGA! Przygryziony do krwi język nie jest uwzględniony w gwarancji. Nie może też być przyczyną zwrotu towaru.

Żebyś widział mnie, jak non stop gubię drogę w Burnout Paradise, albo rozbijam wóz próbując przecisnąć się pomiędzy dwoma autami PS. Czy ktoś podejmie się Klocuch 12 Challenge czyli jazdy w NFSU2 tylko na pierwszym biegu (najlepiej demo, wtedy każdy ma identyczne auto i trasę) PS2. Nie umiem grać na klawiaturze http-~~-//www.youtube.com/watch?v=_4e1gvYFGT4

Znany jest już tytuł gry - Welcome to Ponyville. Ciekawe jak zareagują autorzy świetnej, darmowej gry o tym samym tytule? Data premiery - koniec 2012 (pewnie okolice świąt, a może - miło by było - dzień premiery pierwszego odcinka 3 sezonu?)

Pisałem już o swoich lękach ale skoro ma być o walce z nimi... Lęk przed igłami - tak jak w moim przypadku - po prostu odwracam głowę. Wcześniej zamykałem oczy, ale teraz tego nie robię. To mój sposób na "walkę". Na więcej mnie nie stać. Sam nie wiem, kiedy przestałem być małym diabłem tasmańskim, a kiedy uświadomiłem sobie że wystarczy nie patrzeć. Lęk przed publicznymi występami - jak już pisałem przed praktykami w szkole podstawowej obawiałem się najgorszego - totalnej blokady. Ale było wręcz przeciwnie. Nie umiem tego wytłumaczyć. Nieśmiałość - w moim przypadku to błędne koło - gdy studiowałem sytuacja zmuszała mnie do robienia małych kroków. A metoda małych kroków jest doskonała. Niestety na jeden krok w szkole przypadało 100 kroków wstecz w domu. I tak w kółko. Cały czas stoję więc w miejscu, a wręcz się cofam.

Uwielbia smoki... no dobra - żart taki. Oczywiście, że ulubionym kucykiem jest Fluttershy. Świetnie rysuje i ma pojęcie o komputerach. No i ta sygnatura

Dziękuję wszystkim za wsparcie. Na pewno się przyda bo w naszym pięknym kraju tego typu problemy... to nie problemy. Każdy widzi tylko nieśmiałą, zamkniętą w sobie osobę. No ale cóż. Może kiedyś się to zmieni. Jeszcze raz dzięki