Cipher 618

To serial dla przedszkolaków, a dla nich to wszystko jedno. Dorosły widz zauważy masę nielogiczności, ale nie oni są targetem "Patrolu", prawda? Twórcy nie muszą się zbytnio wysilać, bo i po co? Metodę kopiuj/wklej widać na każdym kroku. Przykład. Cała ekipa siedzi na zewnątrz obok tej swojej siedziby. Nagle dostają wezwanie o pomoc. Co robi Ryder? Wyciąga telefon i ogłasza zbiórkę . Dzwoni do psów, które leżą dosłownie tuż obok. No, ale po co marnować czas na robienie nowej animacji, skoro można użyć gotowca?

To kreskówka dla najmłodszych dlatego litościwie pominę łamanie praw fizyki przy upadkach Nie wiem jak jest w polskim dubbingu (domyślam się, że taką wersję oglądasz), ale w angielskiej jego suchary (gry słowne) po upadku w windzie są tak okrutnie suche, że aż zabawne.

Mam tu na myśli sterowanie, a nie sam poziom trudności Ukończyłem Horizon: Zero Dawn na najwyższym poziomie trudności, co było naprawdę wymagające. Często ginąłem, szczególnie w dalszych etapach, ale dzięki dopracowanemu, płynnemu, responsywnemu sterowaniu oraz bezbłędnie zrobionym hit boxom mogłem winić tylko i wyłącznie samego siebie. Niestety, ale nie można powiedzieć tego o Elexie. Tam hitboxy to dramat...

Blue Reflection: Second Light "Second Light" to dość nietypowy jRPG. Zanim napiszę dlaczego, wyjaśnię o co w ogóle się rozchodzi. Główną bohaterką jest niejaka Ao, uczennica typowego japońskiego liceum. To miały być wspaniałe wakacje, ale pech chciał, że protagonistka zemdlała w drodze do domu... ostatniego dnia nauki. Bywa i tak. Ocknęła się w jakiejś tajemniczej szkole znajdującej się na niewielkiej wyspie, otoczona kilkoma nieznanymi sobie dziewczynami. Wszystkie oprócz niej straciły pamięć i nie pamiętają niczego, za wyjątkiem swojego imienia. Istnieje jednak sposób na przywrócenie wspomnień. Wystarczy udać się do Heartscape, czyli tajemniczej krainy stworzonej na podstawie wspomnień oraz emocji "właścicielki" (każda dziewczyna ma swoją własną, unikatową i naprawdę niesamowitą pod względem projektu "miejscówkę"). Fabuła rozkręca się BARDZO wolno, ale z czasem robi się bardzo ciekawa, zaskakująco mroczna, zaś na scenę wkraczają silne emocje. Mało tego, ktoś kto nie grał w "jedynkę" przez kilkanaście godzin będzie wiedział o świecie tyle, co Ao, czyli praktycznie nic. Ciekawe doświadczenie Blue Reflection jest o tyle nietypowe, że praktycznie połowa gry to: życie codzienne dziewczyn, rozmowy o niczym, wyświadczanie drobnych przysług, rozbudowa szkoły, czy też... randki. Mówiąc krótko, to nie jest gra dla każdego i dla wielu będzie przegadana. Początkowo bałem się, że "romansowanie" będzie równie męczące co w serii Sword Art Online, ale na szczęście jest wręcz przeciwnie. System ten został bardzo dobrze przemyślany i znakomicie wykonany. Tak się bowiem składa, że: - randka trwa max 5 minut - przedstawia przeszłość dziewczyny i tłumaczy jej obecny charakter - każda randka nagradzana jest punktami doświadczenia i bonusem pasywnym (można je dobierać i zmieniać do woli) - postacie zachowują swój charakter i nie zmieniają w "ciepłą kluchę" mającą kisiel w gaciach na widok bohaterki (na ciebie patrzę, Sword Art Online ). Niezwykle istotna jest także rozbudowa szkoły. Każda nowa konstrukcja (huśtawka, automat z napojami, turbina wiatrowa czy ognisko) daje bonusy pasywne a do tego odblokowuje nowe randki. Innymi słowy: nowy obiekt, nowa randka, nowe punkty doświadczenia. No po prostu genialna zależność Walki odbywają się w trybie ATB, czyli "tur w czasie rzeczywistym". Co prawda, może i są bardzo łatwe, ale mimo wszystko satysfakcjonujące. A o to przecież chodzi. Niestety "BR: Second Light" dalekie jest od ideału. Zdecydowanie najgorzej wypada grafika, która wraca do czasów oczoj*bnego bloomu. Idzie do tego przywyknąć, ale momentami ciężko patrzeć na ekran. Kolejną wadą jest wprowadzanie gracza w błąd. W menu znajduje się bardzo przydatna baza danych surowców do craftingu, ale zawiera fałszywe informacje. Mogłoby też być więcej muzyki. Nie żeby była zła, ale po ponad 40 godzinach grania zaczyna być nudna Litanię narzekania zakończę na niektórych animacjach, które wyglądają po prostu tragicznie. Mimo sporych wad, polecam. Na każdej z platform (PC, konsole) dostępne jest zaskakująco długie demo. Warto sprawdzić. A teraz trochę screenów. Paskudna grafika? Owszem. Ciekawa lokacja? No ba... MOJE OCZY!!! Uta, dziewczyna, której boją się wszyscy. Po tym spojrzeniu rozumiem te obawy Kilka randek = masa punktów rozwoju postaci Nie... Tylko nie to! Nie chcę powtórki z SAO

Zelda to gra, która oferuje ogromną swobodę, ma szczątkową fabułę, ale mimo wszystko wymaga podstaw angielskiego. Jeśli jesteś na tyle cierpliwy, żeby co jakiś czas tłumaczyć jakiś tekst, to polecam.

Nie ma co liczyć na gry Sony na sprzęcie Nintendo. Nigdy... Tym bardziej, że taki Horizon stopiłby Switcha swoimi wymaganiami sprzętowymi. A PUBG? Możliwe, że da się grać na przerobionej konsoli (dotyczy tylko pierwszego wydania konsoli).

Po tym co zobaczyłem w jedynce, Elexa 2 kijem przez ścierkę nie tknę. Czytałem, że gra przyniosła wydawcy straty - i bardzo "kurła" dobrze Może wreszcie ruszą dupska i przestaną robić gry, które pod względem mechaniki zatrzymały się 20 lat temu? Nie rozumiałem, nie rozumiem i nigdy nie zrozumiem tłumaczenia, że "taki urok ich gier". To nie jest urok, to jest katorga dla przeciętnego gracza, która W KOŃCU odbiła się czkawką.

W chwili pisania tych słów nie było YT. Aplikacja została dodana jakiś czas później A polskiego menu nie ma, bo nie ma polskiego oddziału Nintendo.

Ten serial jest dość dziwny, ale fakt, ma swój urok i da się to jakoś obejrzeć (wolę go od Pony Life i Tell Your Tale). Widziałem ostatnio odcinki z dinozaurami i muszę przyznać, że nie spodziewałem się aż tylu nawiązań do Parku Jurajskiego

Oto czym jest Genshin Impact

Wygrałem kod na doładowanie do PS Store (100zł) Konkurs polegał na stworzeniu postaci w dowolnej grze i opisaniu jej historii.

Nie liczyłbym na żadną inną markę Hasbro, a już na pewno nie My Little Pony. Sorry za zimny prysznic, ale to jednorazowa współpraca. Od dłuższego czasu LEGO wypuszcza zestawy dla dorosłych ("Adults Welcome"). Nie są to zabawki, a skomplikowane w budowie modele, które mają trafić do podświetlanej gabloty na ozdobę, a nie w ręce dziecka. To, że do sprzedaży trafił np. Żyraf z Horizon: Forbidden West nie oznacza, że możemy spodziewać się innych maszyn do zabawy. Poza tym, nawet jeśli jakimś cudem wyjdą zestawy MLP, to będzie coś w stylu (wstyd to postawić):