Nightmare

Problem po raz enty. Tablet został zaśliniony, upaćkany lodami i posypany sałatką... Takie życie...

No co? Może Crystalianie tak śpią? W końcu to w połowie motyle... Może brakuje im kokonów czy czegoś w ten deseń...

Akurat śpi u siebie. W jej pokoju a wszelki wypadek jest już przygotowana srebrna zbroja. Co dziwne, nie śpi w łóżku. Ma hamak pod sufitem.

Bolt dostał sałatkę, a Deli zadowoliła się lodem. Nie wiedziała, jak zjeść go z rożka to dostała w miseczce.

- Jeść chcę - powiedział mały i wyciągnął główkę sałaty. Deli natomiast rozejrzał się po lodówce. Skąd się tam wzięły kiełbasa i piwo, jak się pytam?!

Raczej tak. Tym bardziej, że zrobiłeś sałatkę ziemniaczaną. Rodzinka raczej się nie obudzi w najbliższym czasie. Chyba, że... Nom. Lodówka otwarta i coś małego, niebieskiego wraz z czymś fioletowym w niej grzebią...

Pierwsze, co zobaczyłeś, gdy wstałeś - biały alicorn siedzący na szafce. Mrugnąłeś. I leży tam wiernie patyczek. Dziwna schiza.

Wciąż śpi. Czemu ty w ogóle jesteś wyspany o trzeciej w nocy? Czy to normalne? Czujesz się, jakbyś naćpał się dwoma litrami espresso.

Twilight również cię tuliła. No i po chwili odpłynęliście. Siedzieliście sobie na plaży. Tym razem rozpoznałeś to miejsce. Plaża niedaleko portu w Manehatten. Masa kucyków. A w wodzie wasza rodzinka, taplająca się. Deli pływała w wiaderku, Lily budowała fortyfikacje obronne do swojego zamku, a Bolt pił morską wodę i jadł glony. Ty i Twi chlapaliście na siebie nawzajem i pływaliście. Gdy się obudziłeś, wręcz czułeś, że wciąż jesteś mokry po zabawie... Ale to tylko sen...

Twilight również się do ciebie uśmiechnęła i cię przytuliła. Przez sen jeszcze Lily dodała "Ble!".

Do pokoju wlazła Lily, wgramoliła się do kojca i zasnęła. Po chwili weszła również Twilight. Od razu pocałowała cię na przywitanie. - Jak minął dzień? - zapytała i ziewnęła, zasłaniając usta kopytkiem.

I poszło z górki, bo Deli zrozumiała, że chodzi ci o rysunki kształtów, a nie o kartkę. Potem już nie było czasu na czytanie, bo oboje padaliście już. Mała zasypiała na siedząco.

Nic. Dalej mówiła, że to prostokąt. W końcu nie wytrzymała, przewróciła kartkę na pustą stronę i pokazała ją całą kopytkiem. - Plostokląt!

No i po kilku minutach siedziałeś na kanapie z kartką z kształtami. Tym razem na każdy kształt Deli mówił "Plostokląt!". Nie akceptowała innej odpowiedzi.

Mała usiadła przed drzwiami i zaczęła przeglądać obrazki. Więzień krzyczał, gdy przeglądałeś jego wspomnienia. Może i ból miał go nie zabić, ale za to stracił przytomność, co z automatu rozłączyło cię z jego umysłem. Deli znowu weszła do środka, pewnie przywołana krzykami. Zobaczyła kolesia i ciebie. Skuliła się.

Bird mruknęła pytająco. Te jej wielgachne oczy przeszywały cię. One się tak gapią...

Nie Twilight. Do środka wlazła Deli z książką z bajkami. Spojrzała na ciebie, podnosząc ją w twoją stronę.

Czytając myśli w tle słyszałeś jego syknięcia bólu. Jednak, gdy tylko przeszedłeś do kolejnego 'działu' w umyśle, zostałeś ponownie brutalnie wypchnięty. Więzień dyszał, ale dalej patrzył ci w oczy. Nagle usłyszałeś za sobą otwieranie drzwi.

Nagle koleś się roześmiał. Zauważyłeś, że ma długie kły i rozwidlony język. Gdy ponownie spojrzał w twoją stronę, jego oczy były żółte bez źrenic.

Cisza. Uparty koleś nic nie powiedział. Śmiało patrzył ci w oczy.

Amerykanie zajęli Equestrię i kompletnie odcięli się od USA. Co do magii... Nagle zostałeś brutalnie wypchnięty z umysłu żołnierza. Ten dyszał, ale miał triumf w oczach.

Amerykanin był chyba strasznie uparty, albo głupi, bo siedział cicho nawet, gdy ból zadany patykiem rozsadzał mu czaszkę.

Już ktoś go próbował przesłuchiwać, ale facet uparcie milczał. Miał czarne włosy opadające mu na twarz i blizną przechodzącą przez prawe oko. Jednak było ono całe i zdrowe.