Nightmare

- Raczej nie... Coś mi mówi, że tu chodzi o coś zupełnie innego... - mruknęła Shy.

- Tylko, czemu przestał pękać? - zapytała Laura.

Najnowszy odcinek z intrem od Plo!

Dalej reakcja betonu na piórko.

Dotarła do ciebie Pokemona. Dowódca cię nie usłyszał, dalej stał z kamienną twarzą. Pegazica wyprowadziła cię z tłumu. - Socks... Chodzi o Ditzy... - powiedziała. - Ona... Wiesz... Ghule... - jąkała się, a z jej oczu poleciały łzy. Widać było, że raczej ta wiadomość nie należy do dobrych.

Pęknięcie przestało się powiększać i zostało na wielkości głowy kucyka.

Kiedy popłynęły pierwsze łzy, pęknięcie zaczęło powoli się powiększać.

Pęknięcie zareagowało jak beton na piórko.

Chyba wszyscy mieszkańcy zgromadzili się wokół sklepu "Absolutnie wszystko". Pokemona przepychała się przez tłum. Wszyscy panikowali. Ze środka budynku dobiegały odgłosy tłuczonego szkła i ogólnie rozróby.

Nie zobaczyłaś tego, kto uderzał w drzwi, jedynie to, że Navis wybiegła z domu po usłyszeniu słów tej osoby. Ich też nie usłyszałaś. Poke wpadła do pokoju, w którym siedziałaś ze strachem w oczach. - Chodź, szybko! - krzyknęła i ruszyła za czarną klaczą.

- Żadnych - powiedziała Shy cicho. - Niestety... - westchnęła Dash, a Laura zaprzeczyła głową.

Żadnych wizji już nie było, nawet jeśli dotykałeś kopytem nie wiem ile.

- Tego tutaj nie było, kiedy weszliśmy... - szepnęła Laura.

Klacze od razu skierowały się do kuchni, szepcząc coś o technologii. Po chwili wróciły, a Navis trzymała najobrzydliwszy posiłek, jaki mógłby jeść kuc. Martwą mysz oblaną sosem BBQ, do tego jeszcze z sierścią. Jednak zanim klacz zdołała ją postawić na stole, ktoś zaczął walić w drzwi. 'Przysmak' wylądował na podłodze, a obie klacze pobiegły do drzwi.

Jedno przykuło twoją uwagę. Na krysztale powstało drobne pęknięcie.

Po kilku minutach wróciła Poke, a z nią Navis. Na kopytko czarnej klaczy lśnił naprawiony PipBuck. Obie były zadowolone, wcześniejsza niechęć Navis do ciebie zniknęła zupełnie.

- Więc musimy wybrać... Twilight, czy Equestria - podsumowała Rarity.

- To nie jest do końca legenda. Kiedyś słyszałam od Twilight, że Celestia mówiła jej o swojej starszej kuzynce, Papillon - powiedziała cicho Shy.

Nikt się nie pytał, skąd to wiesz. - Ale... Co z Papillon?

Jestem za przypomnieniem wszystkich serwerów, gdyż lagi na 4.3 były :3

Nic. Po prostu dotknąłeś kryształu. Zimny. Wizja się nie powtórzyła.

Podmieńczaków nie było. Reszta grupy zdziwiła się na widok twojego zachowania.

Nagle poczułeś się bardzo dziwnie, jakby zmieniłeś miejsce. Stałeś na balkonie zamku Canterlot, a przed tobą klęczała Twilight, przytrzymywana na ziemi przez trzy Podmieńce. Jej róg został oblany zieloną mazią. Nie miałeś władzy nad mięśniami, jednak czułeś wszechogarniający gniew i żądzę zemsty. Dopiero po chwili zrozumiałeś, że to nie są twoje emocje. Tymczasem, ciało, w którym byłeś uderzyło Twi w twarz. Mimo, że widziałeś czarne, podziurawione kopyto, czułeś, jakbyś to ty ją uderzył. - Gadaj, gdzie jest ten twój kochaś, ale to już! - powiedziałeś damskim, pełnym gniewu i wyższości głosem. Już sam ton tego głosu zdawał się mówić: "Mam władzę nad twoim losem i nie możesz na to nic poradzić". Następnie uniosłeś zieloną magią długi, ostry nóż. Twilight patrzyła się z determinacją w podłogę, gdy przyłożyłeś ostrze do nasady jej skrzydła. Poczułeś wahanie, jakby to działanie uznane w samą porę za niesłuszne. Zamiast odciąć skrzydło, nóż jedynie naciął skórę. Rana była płytka, ale Twi zacisnęła zęby, a z jej oczu popłynęły łzy bólu. - Więc? - zapytała osoba. Alicorn uparcie wpatrywała się w podłogę, gdy nóż podleciał do nasady jej przedniego, prawego kopyta i rozciął skórę aż na sam dół. Krzyk Twi rozszedł się echem po Canterlot i rozbrzmiewał w twojej głowie, gdy wróciłeś już duchem do swojego ciała.

Proszę o zarezerwowanie mi postaci Papillon, czekam na wysłanie skina od Rainbow_Dash123, aby sprawdzić, czy sprosta moim skromnym oczekiwaniom Czytaj: chcę sprawdzić, czy skin ma wygląd i fryz, o których myślę