Nightmare

- Taa, a potem nas powybijacie! Jakbyście nie widzieli, tu nie ma żadnych murów! - obywatel zaczynał się niecierpliwić. Nic nie mogło zrzucić bomb. Pociski zasilały tarczę. - To nieplawda! Skąd miałem wiedziec, ze ta planeta jest zamieskana? - maluszek tupnął. (niekoniecznie, ale słaby punkt trzeba odkryć. przecież wa od tak nie powiem)

Na tronie siedziała Celestia. Klacz ukryła się za kolumną, wzniosła się w powietrze i zawisła nad kilkoma strażnikami pilnującymi wejścia do podziemi.

Kate weszła do najbliższej zbrojowni, a FireDeath polazł za nią jak zakochany kundel. Po całym pokładzie chodziły droidy.

Gaha'aki wciąż przybywały, ale dzięki twardemu pancerzowi i odporności na wszelką magię, nie dawały się tak prędko ubić. Elektryczność nic nie zrobiła stworowi. Ten przegryzł liy jednym ruchem gigantycznych kłów i ruszył dalej do ataku. Zewsząd napływały wieści o morderstwach popełnionych przez Gaha'aki. Chrysalis patrzyła na wojska próbujące sforsować changeańską tarczę. Ochrona paliła wszystko, co jej dotknęło. Za wyjątkiem Podmieńców. Dziurka wszedł do sali. Chrys przytuliła go. - Mały, mógłbyś ruczyć tam? - zapytała go królowa. - Z odpowiednią eskortą, oczywiście. - Dobze - powiedział maluszek i wyleciał przez okno. Na dziedzińcu stanął rydwan o zielonej barwie, mniejsza wersja pojazdu Chrysalis. Po godzinie szybkiego lotu znalazł się przed obliczem Gandzi. Nie kłaniał się, ale jego oczy przyjęły kolor czerwony. - Cemu atakujecie nas klaj? Nic wam nie zlobiliśmy.

Golden Dust szedł obok ciebie. Klacz wpatrywała się w zamek z nienawiścią. Strażnicy rozpoznali cię i wpuścili. Po chwili stałeś przed salą tronową.

Ogier cię nie słuchał, tylko lazł za przebraną Kate. Pegazica to zobaczyła i mrugnęła do ciebie potajemnie. Następnie ruszyła w jeden z bocznych korytarzy.

- Too... Czemu nie mogę się zmienić z powrotem w alicorna i nawet nie mogę użyć magii? - zapytała MoonSun.

Zaiast małego płomyka wyczarowałaś płomień wielkości Shadowa.

- Gdyby nie ty, stałoby się coś znacznie gorszego.

- Długo je uczyłam - powiedziała Fluttershy.

Chrysalis w środku nie było.

Fluttershy milczała i przez kilka chwil było słychać tylko śpiew ptaków.

- Jakiej pracy? - zapytała natychmiast MoonSun.

- Witaj, księżniczko. - MoonSun pokłoniła się. Wciąż nie mogła wrócić do formy alicorna.

- Nie będziesz musiał. Możesz ją zabrać ze sobą.

Poczułaś przypływ nowych sił, jakbyś mogła przenieść górę.

Drzwi już nie były zamknięte na klucz, ani zaklęciem.

- Najchętniej to bym tu zamieszkał - powiedział twój kumpel. - Tylko, że... Jak to powiedzieć... Niektórym kucykom nie bardzo się podoba, że tu jesteście...

(ZAPAMIĘTAJCIE WRESZCIE, ŻE CHANGEA NIE JEST TAK MAŁA JAK NP. CRYSTAL EMPIRE!!!) Podmieńce wyszły z miasta. Klacze pochowały źrebaki w domach. Jeden z obywateli powiedział głosem wzmocnionym przez magię: - Wolność nie jest nam obca! Wy przynieśliście tu TYLKO śmierć i zniszczenie! Nie mamy zamiaru wpuścić tu kogoś, kto uważa, że jesteśmy tylko bezmózgimi stworzeniami! Gaha'ak zaśmiał się chrapliwie, kiedy ostrze uderzyło w jego nogę, ale nie mogło przebić się przez pancerz. Wysunęło pazury i rozorało metal Zwiastuna. Rana nie zasklepiła się. Stwór wskoczył na dach i pobiegł w inną część miasta.

- Dobra, ty zajmij z kolegą księżniczki, może narób hałasu. Ja spróbuję znaleźć siostrę.

- To czemu chcesz wrócić?

Był to kawałek skały wulkanicznej zawieszony na sznurku.

- Możesz to jeszcze naprawić.

Po kilku godzinach podróży dotarliście do Canterlot. Miasto ponownie uderzyło przepychem i elitą.

Obudziłeś się rano, rześki i wyspany.